۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'فارسي' به 'فارسی') |
جز (جایگزینی متن - 'وهاج خوانساري، محمد بن امير علي اصغر' به 'وهاج خوانساری، محمد بن امير علی اصغر') |
||
خط ۴: | خط ۴: | ||
| عنوانهای دیگر =کليات ديوان وهاج خوانساري | | عنوانهای دیگر =کليات ديوان وهاج خوانساري | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[وهاج | [[وهاج خوانساری، محمد بن امير علی اصغر]] (نويسنده) | ||
[[رضايي، رضا علي]] (گرد آورنده) | [[رضايي، رضا علي]] (گرد آورنده) | ||
خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
}} | }} | ||
'''کلیات دیوان وهاج خوانساری'''، مجموعه اشعار [[وهاج | '''کلیات دیوان وهاج خوانساری'''، مجموعه اشعار [[وهاج خوانساری، محمد بن امير علی اصغر|محمد بن امیر علیاصغر]]، معروف به [[وهاج خوانساری، محمد بن امير علی اصغر|سید محمد واعظ]] و متخلص به وهاج، به زبان فارسی است که توسط حاجی شیخ محمدحسین صدر خوانساری (صدرالمشایخ) گردآوری شده است<ref>ر.ک: مقدمه تحقیق، ص15</ref>. | ||
این اثر در قالب پایاننامه کارشناسی ارشد، به تحقیق [[رضايي، رضا علي|رضا علیرضایی]] رسیده است. | این اثر در قالب پایاننامه کارشناسی ارشد، به تحقیق [[رضايي، رضا علي|رضا علیرضایی]] رسیده است. | ||
خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
ب)- شخصیت شاعرى: | ب)- شخصیت شاعرى: | ||
«سید، بنده روزگار نبود، اگرچه دوره و عصر او از نظر توجه دربار به شاعران و نویسندگان با عصر سلطان محمود غزنوى مقایسه مىشود و بازار شعر و ادب در اوج گرمى بود، امّا او سروکارى با دربار شاهان و فرمانروایان زمانه نداشته است. او شعر را در خدمت عقاید دینى خود بهکار گرفته است و مفاهیم متعالى عرفان اسلامى را در قالب اشعار ریخته است. [[وهاج | «سید، بنده روزگار نبود، اگرچه دوره و عصر او از نظر توجه دربار به شاعران و نویسندگان با عصر سلطان محمود غزنوى مقایسه مىشود و بازار شعر و ادب در اوج گرمى بود، امّا او سروکارى با دربار شاهان و فرمانروایان زمانه نداشته است. او شعر را در خدمت عقاید دینى خود بهکار گرفته است و مفاهیم متعالى عرفان اسلامى را در قالب اشعار ریخته است. [[وهاج خوانساری، محمد بن امير علی اصغر|وهّاج]] شعر خود را همردیف با اشعار «حسّان» مىداند؛ آن شاعرى که خاقانى خود را بدان منتسب مىسازد و لقب «حسّانالعجم» را بر خود مىنهد»<ref>همان، ص25</ref>. | ||
ج)- معیشت و زندگى: | ج)- معیشت و زندگى: | ||
خط ۸۸: | خط ۸۸: | ||
او در قصص اسلامى از ائمه معصومین و اهلبیت(ع)، ابراهیم، جبرئیل، مریم، رضوان، زلیخا، ساره، سلیمان، عمرو، عیسى، معاویه، نوح، یونس، یوسف، '''دنا فتدلى''' (النجم: 8)، آب حیات، '''قاب قوسين أو أدنى''' (النجم: 9)، قاف، شب اسرى، معراج و... براق، دجّال، دلدل، رفرف، طاووس، طور سینا، عقاب، عنکبوت، مار، هدهد... و در قصههای ملى و باستانى و... از ماجراهای اشکبوس، تهمتن، رستم، رخش، کیومرث، اسکندر، خضر، عنقا، منصور حلاّج، قباد، پشنگ و... استفاده کرده است<ref>ر.ک: همان</ref>. | او در قصص اسلامى از ائمه معصومین و اهلبیت(ع)، ابراهیم، جبرئیل، مریم، رضوان، زلیخا، ساره، سلیمان، عمرو، عیسى، معاویه، نوح، یونس، یوسف، '''دنا فتدلى''' (النجم: 8)، آب حیات، '''قاب قوسين أو أدنى''' (النجم: 9)، قاف، شب اسرى، معراج و... براق، دجّال، دلدل، رفرف، طاووس، طور سینا، عقاب، عنکبوت، مار، هدهد... و در قصههای ملى و باستانى و... از ماجراهای اشکبوس، تهمتن، رستم، رخش، کیومرث، اسکندر، خضر، عنقا، منصور حلاّج، قباد، پشنگ و... استفاده کرده است<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
د)- ملمّعات در شعر [[وهاج | د)- ملمّعات در شعر [[وهاج خوانساری، محمد بن امير علی اصغر|وهاج]]: | ||
استناد به آیات و احادیث و اصطلاحات عربى در دیوان مشاهده مىشود و غالبا یکى از مصراعها و یا هر دو مصراع بیت به عربى آورده شده است، مانند: | استناد به آیات و احادیث و اصطلاحات عربى در دیوان مشاهده مىشود و غالبا یکى از مصراعها و یا هر دو مصراع بیت به عربى آورده شده است، مانند: | ||
خط ۱۱۸: | خط ۱۱۸: | ||
و)- نظیرهگویى: | و)- نظیرهگویى: | ||
[[وهاج | [[وهاج خوانساری، محمد بن امير علی اصغر|وهاج]]، شاعرى نظیرهگوست که در این زمینه از حافظ، سعدى، مولوى، نظامى و... تغذیه فکرى داشته است. نمونههاى مثالى زیر (ترکیبات، اصطلاحات، مضامین و...) گویاى مطلب است: | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب|'' پرتو حسن تو چون شد جلوهگر''|2='' بُرد از خلق دو عالم صبر و تاب''}} | {{ب|'' پرتو حسن تو چون شد جلوهگر''|2='' بُرد از خلق دو عالم صبر و تاب''}} |
ویرایش