ناصری کاشانی، حسن: تفاوت میان نسخه‌ها

<div class="wikiInfo">

! نام!! data-type="authorName" |ناصری کاشانی، حسن

| data-type="authorOtherNames" |

| data-type="authorfatherName" |محمدکاظم

| data-type="authorbirthDate" | 1222ش  

| data-type="authorBirthPlace" |کاشان

| data-type="authorDeathDate" | 1316ش  

| data-type="authorTeachers" |

| data-type="authorWritings" |

|- class="articleCode"

| data-type="authorCode" |AUTHORCODE18450AUTHORCODE

'''میرزا حسن ناصری کاشانی''' (1122-1316ش)، فرزند محمدکاظم، از معاریف و شاعران اواخر قرن سیزدهم و نیمه اول قرن چهاردهم کاشان است. از وی دیوان اشعاری به‎جای مانده است که به تصحیح و توضیح علی‎اصغر صائم رسیده. از انواع شعر، طبع ناصری به سرودن قصیده و مسمط گرایش و در ساختن قصاید به سبک خراسانی تبحر خاصی داشت. از جمله هم‎نشینان و دوستان او می‎توان شاعر گلپایگانی متخلص به پریشان، میرزا همایون غفاری، حسن نراقی و میر سید رضاخان صانعی کاشانی و آیت‎الله شیخ محمد غروی را نام برد. حسن نراقی و حسینعلی منشی از شاگردانش بوده‎اند.

 

'''ای ناصری که مثل تو در روزگار نیست'''

 

بس عیبت اینکه عهد و وفات استوار نیست

 

'''یکباره ترک صحبت ما را نموده‎ای'''

 

گویا که سور منزل ما خوش‎گوار نیست

 

'''گر فارغی تو از من رنجور بینوا'''

 

من چون کنم؟ که بی تو دلم را قرار نیست

 

'''گر صفحه ضمیر تو از نقش ما تهی است'''

 

این صفحه را به غیر تو نقش و نگار نیست'''<ref>ر.ک: همان</ref>.'''