پرش به محتوا

النوادر (اشعری قمی): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'پاره ای' به 'پاره‌ای'
جز (جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده')
جز (جایگزینی متن - 'پاره ای' به 'پاره‌ای')
خط ۴۳: خط ۴۳:
اکنون با یاد از آن دانشمند با ایمان‌ و مؤمن‌ با اخلاص, این مقاله را به او که بر گردن حقیر حقوقی بسیار دارد تقدیم می‌کنم.
اکنون با یاد از آن دانشمند با ایمان‌ و مؤمن‌ با اخلاص, این مقاله را به او که بر گردن حقیر حقوقی بسیار دارد تقدیم می‌کنم.


ذکر این نکته در اینجا لازم به نظر می‌رسد که در‌ این‌ بررسی نگارنده از پاره ای از بحثهایی کاملاً تخصّصی رجالی که تأثیر چندانی در نتیجه گیری بحث نداشت, خودداری ورزید و به اشاراتی گذرا بسنده کرده است.
ذکر این نکته در اینجا لازم به نظر می‌رسد که در‌ این‌ بررسی نگارنده از پاره‌ای از بحثهایی کاملاً تخصّصی رجالی که تأثیر چندانی در نتیجه گیری بحث نداشت, خودداری ورزید و به اشاراتی گذرا بسنده کرده است.


از سوی دیگر‌ سرگذشت‌ کتاب‌ اصلی نوادر احمد بن محمد‌ بن‌ عیسی‌ و تأثیر آن در کتب متأخر و چگونگی به دست آوردن اجزای پراکنده آن, خود نیاز به نگارش مقاله ای مستقل دارد که‌ به‌ خصوص‌ در آن باید از شیوه اخذ و اقتباس احادیث‌ در‌ کتب قدیم سخن گفت. پرداختن به این گونه مباحث در این مقال میسور نبود, تنها در اینجا اشاره می‌ کنیم‌ که‌ این زاویه از بحث, نتایجی را که در این مقال‌ در ارزیابی کتاب حاضر بدان رسیده ایم, استوارتر می سازد.
از سوی دیگر‌ سرگذشت‌ کتاب‌ اصلی نوادر احمد بن محمد‌ بن‌ عیسی‌ و تأثیر آن در کتب متأخر و چگونگی به دست آوردن اجزای پراکنده آن, خود نیاز به نگارش مقاله ای مستقل دارد که‌ به‌ خصوص‌ در آن باید از شیوه اخذ و اقتباس احادیث‌ در‌ کتب قدیم سخن گفت. پرداختن به این گونه مباحث در این مقال میسور نبود, تنها در اینجا اشاره می‌ کنیم‌ که‌ این زاویه از بحث, نتایجی را که در این مقال‌ در ارزیابی کتاب حاضر بدان رسیده ایم, استوارتر می سازد.
خط ۸۰: خط ۸۰:
این کتاب پیشتر در پایان فقه الرضا (چاپ سنگی) از ص56 تا آخر چاپ شده بود, ولی در لابلای آن عبارات فقه الرضا دیده می‌شود‌, از‌ اواخر ص62 (ابی قال سئل الصادق) تا اواخر 64 (باب التدلیس) از فقه الرضاست و نیز از اواسط ص72 (ومن نسی طوافاً) تا اوایل ص76 (باب فی قذف اللسان) از‌ فقه‌ الرضاست. این قسمتها در چاپ مستقل این کتاب آورده نشده است.
این کتاب پیشتر در پایان فقه الرضا (چاپ سنگی) از ص56 تا آخر چاپ شده بود, ولی در لابلای آن عبارات فقه الرضا دیده می‌شود‌, از‌ اواخر ص62 (ابی قال سئل الصادق) تا اواخر 64 (باب التدلیس) از فقه الرضاست و نیز از اواسط ص72 (ومن نسی طوافاً) تا اوایل ص76 (باب فی قذف اللسان) از‌ فقه‌ الرضاست. این قسمتها در چاپ مستقل این کتاب آورده نشده است.


به نظر می‌رسد که جز این صفحات, احادیث دیگری نیز از‌ فقه‌ الرضا داخل این کتاب شده‌ که‌ پاره ای از آنها به نقل از فقه الرضا در بحار یا مستدرک آمده است. مواردی که از این جهت درخور دقتند, عبارتند از‌:
به نظر می‌رسد که جز این صفحات, احادیث دیگری نیز از‌ فقه‌ الرضا داخل این کتاب شده‌ که‌ پاره‌ای از آنها به نقل از فقه الرضا در بحار یا مستدرک آمده است. مواردی که از این جهت درخور دقتند, عبارتند از‌:


ارقام‌ 15, 366 368, 378‌381‌, 392 398, 402 404, 406410 و ذیل 411422, 425444, 447, 455
ارقام‌ 15, 366 368, 378‌381‌, 392 398, 402 404, 406410 و ذیل 411422, 425444, 447, 455
خط ۱۸۸: خط ۱۸۸:


آینه پژوهش» مهر و آبان 1376 - شماره 46 (صفحه 26)
آینه پژوهش» مهر و آبان 1376 - شماره 46 (صفحه 26)
پاره ای از موارد‌ اخذ‌ [[طوسی، محمد بن حسن|شیخ طوسی]] را از اصل کتاب موجود در جدول زیر می‌بینید:
پاره‌ای از موارد‌ اخذ‌ [[طوسی، محمد بن حسن|شیخ طوسی]] را از اصل کتاب موجود در جدول زیر می‌بینید:


تهذیب کتاب موجود تهذیب‌ کتاب‌ موجود‌ تهذیب کتاب موجود
تهذیب کتاب موجود تهذیب‌ کتاب‌ موجود‌ تهذیب کتاب موجود
خط ۲۲۲: خط ۲۲۲:
قسم چهارم: نیز ممکن است قسمت اندکی از کتاب الحج حسین بن سعید باشد که البته همه آن نیز از کتاب معاویة بن عمار در حج برگرفته‌ شده است.
قسم چهارم: نیز ممکن است قسمت اندکی از کتاب الحج حسین بن سعید باشد که البته همه آن نیز از کتاب معاویة بن عمار در حج برگرفته‌ شده است.


قسم پنجم: ممکن است اصلاً از کتب حسین بن سعید نباشد, بلکه تنها پاره ای از روایات آن از حسین بن سعید اخذ شده باشد, و ممکن است از‌ کتب‌ حسین بن سعید بوده که البته نسخه بردار اکثر اسناد آن را اختصار نموده و برخلاف اختصار در قسم دوم, بین روایات کامل و روایات اختصار شده تفاوت ننهاده است. مؤید‌ اصل‌ احتمال اختصار, اختصار بسیار زیادی است که در تعابیر به کار رفته, تعابیری چون ابن یسار (به جای فضیل بن یسار), ابن سنان‌ (به‌ جای عبدالله بن سنان), و اسحاق‌ و ابن‌ عمار (به جای اسحاق بن عمار), و دیگر اختصارات این قسم, از شیوه کتاب اصلی به دور است و نباید از خود مؤلف کتاب باشد. البته‌ قرینه‌ یک شکل بودن اسناد‌ که‌ در قسم دوم بدان تمسک جستیم, در این قسم وجود ندارد.
قسم پنجم: ممکن است اصلاً از کتب حسین بن سعید نباشد, بلکه تنها پاره‌ای از روایات آن از حسین بن سعید اخذ شده باشد, و ممکن است از‌ کتب‌ حسین بن سعید بوده که البته نسخه بردار اکثر اسناد آن را اختصار نموده و برخلاف اختصار در قسم دوم, بین روایات کامل و روایات اختصار شده تفاوت ننهاده است. مؤید‌ اصل‌ احتمال اختصار, اختصار بسیار زیادی است که در تعابیر به کار رفته, تعابیری چون ابن یسار (به جای فضیل بن یسار), ابن سنان‌ (به‌ جای عبدالله بن سنان), و اسحاق‌ و ابن‌ عمار (به جای اسحاق بن عمار), و دیگر اختصارات این قسم, از شیوه کتاب اصلی به دور است و نباید از خود مؤلف کتاب باشد. البته‌ قرینه‌ یک شکل بودن اسناد‌ که‌ در قسم دوم بدان تمسک جستیم, در این قسم وجود ندارد.


به هرحال, این قسم اخیر چندان مسلم نیست که جزئی از کتب حسین بن سعید باشد, خصوصاً با عنایت‌ به‌ موارد عدیده ای در این قسم که به احتمال قابل توجه از فقه الرضاست, بویژه که تنها اندکی از اسناد مرسل این قسم در سایر مصادر از حسین بن سعید‌ نقل‌ شده است‌.
به هرحال, این قسم اخیر چندان مسلم نیست که جزئی از کتب حسین بن سعید باشد, خصوصاً با عنایت‌ به‌ موارد عدیده ای در این قسم که به احتمال قابل توجه از فقه الرضاست, بویژه که تنها اندکی از اسناد مرسل این قسم در سایر مصادر از حسین بن سعید‌ نقل‌ شده است‌.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش