۶۱٬۱۸۹
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '== منابع مقاله ==' به '==منابع مقاله==') |
جز (جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده') |
||
خط ۴: | خط ۴: | ||
| عنوانهای دیگر = | | عنوانهای دیگر = | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[ذهبی، محمد بن احمد]] ( | [[ذهبی، محمد بن احمد]] (نویسنده) | ||
[[ابوغده، عبدالفتاح]] (مصحح) | [[ابوغده، عبدالفتاح]] (مصحح) | ||
خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
ابن دقيق، كتاب ابن صلاح را در 10 باب خلاصه كرده و اثر حاضر نيز، تلخيص كتاب ابن دقيق مىباشد. اين كتاب، پس از مقدمه محقق، بدون مقدمهاى از مؤلف و با تعريف حديث، آغاز شده است. در اين كتاب، 24 نوع از انواع علم مصطلح الحديث، ذكر و شرح داده شده است. | ابن دقيق، كتاب ابن صلاح را در 10 باب خلاصه كرده و اثر حاضر نيز، تلخيص كتاب ابن دقيق مىباشد. اين كتاب، پس از مقدمه محقق، بدون مقدمهاى از مؤلف و با تعريف حديث، آغاز شده است. در اين كتاب، 24 نوع از انواع علم مصطلح الحديث، ذكر و شرح داده شده است. | ||
در مقدمه محقق، ضمن توضيح موضوع كتاب و ارائه زندگىنامه مختصرى از | در مقدمه محقق، ضمن توضيح موضوع كتاب و ارائه زندگىنامه مختصرى از نویسنده، به اين نكته اشاره شده است كه ابن ذهبى برخى موارد را بهخوبى خلاصه كرده است اما در پارهاى موارد، اختصار وى مخل به معنا مىباشد.<ref>مقدمه محقق، ص5-6</ref> | ||
بيست و چهار نوعى كه ذهبى در اين كتاب، بدان پرداخته است، عبارتند از: حديث صحيح، حسن، ضعيف، مطروح، موضوع، مرسل، معضل، منقطع، موقوف، مرفوع، متصل، مسند، شاذ، منكر، غريب، مسلسل، معنعن، مدلس، مضطرب، مدرج، الفاظ الأداء، مقلوب، آداب بحث و آداب محدث، مؤتلف و مختلف.<ref>همان، ص7</ref> | بيست و چهار نوعى كه ذهبى در اين كتاب، بدان پرداخته است، عبارتند از: حديث صحيح، حسن، ضعيف، مطروح، موضوع، مرسل، معضل، منقطع، موقوف، مرفوع، متصل، مسند، شاذ، منكر، غريب، مسلسل، معنعن، مدلس، مضطرب، مدرج، الفاظ الأداء، مقلوب، آداب بحث و آداب محدث، مؤتلف و مختلف.<ref>همان، ص7</ref> | ||
نویسنده در بحث اصطلاحات حديثى، ابتدا به تعريف آن پرداخته و در صورتى كه بيش از يك تعريف وجود داشته باشد، همه آنها را ذكر كرده و آنگاه، تعريف را نقد و بررسى كرده است.<ref>ر.ک: سجادى، رضيه سادات، ص135</ref> | |||
مثلاًدر تعريف حسن، تعريف خطابى و ترمذى را بيان و آنها را نقد كرده و آنگاه، تسميه حديث بهوسيله ابن صلاح را بيان و بررسى نموده است. در پايان هر مورد، نمونههايى نيز ذكر شده است.<ref>همان، ص136</ref> | مثلاًدر تعريف حسن، تعريف خطابى و ترمذى را بيان و آنها را نقد كرده و آنگاه، تسميه حديث بهوسيله ابن صلاح را بيان و بررسى نموده است. در پايان هر مورد، نمونههايى نيز ذكر شده است.<ref>همان، ص136</ref> |
ویرایش