۶۱٬۱۸۹
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
جز (جایگزینی متن - ' اين ' به ' این ') |
||
خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
'''احمد بن تاج الدين حسن بن سيف الدين استرآبادى''' از علماى قرن دهم هجرى است. | '''احمد بن تاج الدين حسن بن سيف الدين استرآبادى''' از علماى قرن دهم هجرى است. | ||
برخى از پژوهشگران احتمال دادهاند كه پدر وى سيدى علوى از فرزند زادگان موسى مبرقع بوده كه در هرات مىزيسته و سپس به بيرجند رفته است و در | برخى از پژوهشگران احتمال دادهاند كه پدر وى سيدى علوى از فرزند زادگان موسى مبرقع بوده كه در هرات مىزيسته و سپس به بيرجند رفته است و در این شهر به دست اسماعيليان به قتل رسيده و در روستاى شاخن از توابع دُرُخش به خاک سپرده شده است. اما [[آقا بزرگ تهرانى]] احتمال داده كه وى برادر سلطان محمد بن تاج الدين نویسنده | ||
"تحفة المجالس" باشد و | "تحفة المجالس" باشد و این احتمال از این رو تقویت مىشود كه سلطان محمد از آثار احمدى مكرر نقل قول مىكند. استرآبادى طبع شعرى داشته اما شعرش در مرتبه عالى نيست. | ||
شرح حال كامل و حتى ناقص مؤلف به دست نيامده و آنچه از ديباچه کتاب آثار احمدى برمىآيد نشانگر آنست كه وى در روزگار امير علیشير نوائى در هرات مىزيسته و در مدرسه و مسجد مجلس مىگفته است. وى سخنگویى زبردست بوده و منبرى گرم و گيرا داشته تا حدى كه مورد توجه بزرگان سياست و دانش زمان واقع شده و ارادتمندانى نيز داشته است. | شرح حال كامل و حتى ناقص مؤلف به دست نيامده و آنچه از ديباچه کتاب آثار احمدى برمىآيد نشانگر آنست كه وى در روزگار امير علیشير نوائى در هرات مىزيسته و در مدرسه و مسجد مجلس مىگفته است. وى سخنگویى زبردست بوده و منبرى گرم و گيرا داشته تا حدى كه مورد توجه بزرگان سياست و دانش زمان واقع شده و ارادتمندانى نيز داشته است. |
ویرایش