آداب کوی جانان (آداب زیارت حسینی علیه‌السلام): تفاوت میان نسخه‌ها

ب) عشق به اهل‌بيت(ع): علامه امينى، فانى در عشق آل الله(ع) بود. ايشان، پروانه‌اى پرسوخته در آتش عشق بودند كه هيچ‌گاه از تلاش و پویش، تا آخرين دم حيات، دست نكشيد تا سوخت و فانى و وجه‌اللهى شد و باقى ماند (همان، ص28). به اعتقاد مترجم، آثار علامه، همه گواه عشق سوزان ايشان است؛ «[[الغدير في الكتاب و السنة و الأدب|الغدير]]» با فرياد حقيقت‌طلبى، افشاى رازهاى ناگفته و شعرهاى ناخوانده، امت اسلام را به دريافت حقيقت و وحدت صفوف اسلامى، تحت لواى آل محمد(ص) فرا مى‌خواند و آن اجابت امت اسلام، بلكه همه انسان‌هاى آزاده از هر مذهب و دينى، به نداى جاودانه اين رادمرد علوى است.<ref>نهمان، ص33</ref>

ج) عشق به قرآن كريم و امور معنوى: مترجم به اين نكته اصرار دارد كه لحظه‌لحظه از سرزمين عمر علامه امينى، روشن از آفتاب عشق و مهر معنویت و قرآن و اهل‌بيت(ع) بود كه اگر جز اين بود، ساقى كوثر از شراب طهور در كام جانش فرو نمى‌ريخت و او را سرمست نمى‌كرد و او را از هر چه جز خداست، تطهير نمى‌نمود.<ref>نهمان، ص46-47</ref>