پرش به محتوا

الإيقاظ من الهجعة بالبرهان على الرجعة: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۴ نوامبر ۲۰۱۸
جز
جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده'
جز (جایگزینی متن - ' ،' به '،')
جز (جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده')
خط ۶: خط ۶:
الایقاظ من الهجعه بالبرهان علی الرجعه. فارسی - عربی
الایقاظ من الهجعه بالبرهان علی الرجعه. فارسی - عربی
| پدیدآوران =  
| پدیدآوران =  
[[حر عاملی، محمد بن حسن]] (نويسنده)
[[حر عاملی، محمد بن حسن]] (نویسنده)


[[رسولی، هاشم]] (مصحح)
[[رسولی، هاشم]] (مصحح)
خط ۴۰: خط ۴۰:
كتاب با مقدمه مؤلف در اشاره به عناوين ابواب آغاز و مطالب كه مجموعه‌اى از دلايل نقلى مربوط به اثبات رجعت مى‌باشند، در دوازده باب و هر باب در چندين بخش ارائه شده است.
كتاب با مقدمه مؤلف در اشاره به عناوين ابواب آغاز و مطالب كه مجموعه‌اى از دلايل نقلى مربوط به اثبات رجعت مى‌باشند، در دوازده باب و هر باب در چندين بخش ارائه شده است.


كتاب ساختار توضيحى-روايى دارد و نويسنده در لابه‌لاى فصول و ابواب كتاب، ديدگاه خود را با اقول بيان كرده است.
كتاب ساختار توضيحى-روايى دارد و نویسنده در لابه‌لاى فصول و ابواب كتاب، ديدگاه خود را با اقول بيان كرده است.


نويسنده در ابتدا، طى مقدماتى، به ضرورت تسليم در مقابل معصومين(ع) اشاره و بر آن تأكيد نموده است. در ادامه، به اجماع شيعه، احاديث متواتره و آيات قرآن بر امكان و صحت معاد استدلال شده و از اين طريق، مجموعه‌اى از دلايل قرآنى و روايى در بخش‌هاى كتاب پيرامون امكان و وقوع رجعت ذكر گرديده است.
نویسنده در ابتدا، طى مقدماتى، به ضرورت تسليم در مقابل معصومين(ع) اشاره و بر آن تأكيد نموده است. در ادامه، به اجماع شيعه، احاديث متواتره و آيات قرآن بر امكان و صحت معاد استدلال شده و از اين طريق، مجموعه‌اى از دلايل قرآنى و روايى در بخش‌هاى كتاب پيرامون امكان و وقوع رجعت ذكر گرديده است.


در بخش آيات، شصت‌وچهار آيه آمده و سپس شواهدى از امت‌ها و اقوام گذشته مذكور در قرآن نقل و نحوه رجعت و گروه‌هاى رجعت‌كننده مشخص شده است.
در بخش آيات، شصت‌وچهار آيه آمده و سپس شواهدى از امت‌ها و اقوام گذشته مذكور در قرآن نقل و نحوه رجعت و گروه‌هاى رجعت‌كننده مشخص شده است.


== گزارش محتوا==
== گزارش محتوا==
باب اول، به ارائه دوازده مقدمه در كليات و اصول بحث، اختصاص يافته است. نويسنده معتقد است از آنجا كه كلام اهل‌بيت(ع) صعب و مستصعب مى‌باشد، نبايد به محض نفهميدن، آن‌ها را انكار نموده و تأويل و تعميق بى‌دليل در آن‌ها جايز نيست. به باور وى، بايد در اين موارد، تنها ظاهر اين روايات را اخذ كرد.
باب اول، به ارائه دوازده مقدمه در كليات و اصول بحث، اختصاص يافته است. نویسنده معتقد است از آنجا كه كلام اهل‌بيت(ع) صعب و مستصعب مى‌باشد، نبايد به محض نفهميدن، آن‌ها را انكار نموده و تأويل و تعميق بى‌دليل در آن‌ها جايز نيست. به باور وى، بايد در اين موارد، تنها ظاهر اين روايات را اخذ كرد.


وى پس از بيان ادله‌اى كه به وجوب رجوع به اهل‌بيت(ع) در همه احكام دلالت دارند، راه‌هاى حل تعارض بين دو روايت را نقل كرده است كه عبارتند از:
وى پس از بيان ادله‌اى كه به وجوب رجوع به اهل‌بيت(ع) در همه احكام دلالت دارند، راه‌هاى حل تعارض بين دو روايت را نقل كرده است كه عبارتند از:
خط ۶۳: خط ۶۳:
# اين امر از ضروريات مذهب اماميه است.
# اين امر از ضروريات مذهب اماميه است.
# اين مسأله در بنى اسرائيل و امت‌هاى گذشته، در ميان پيغمبران، اوصيا و مردم عادى اتفاق افتاده است.
# اين مسأله در بنى اسرائيل و امت‌هاى گذشته، در ميان پيغمبران، اوصيا و مردم عادى اتفاق افتاده است.
باب سوم، به نقل آيات مختلف درباره رجعت و مباحث پيرامون آن اختصاص يافته است. نويسنده به اين نكته تأكيد دارد كه عقيده علماى شيعه، اين است كه مدرك منحصر مطلق مطالب دينى، تأييد و امضاى امام معصوم(ع) مى‌باشد؛ از اين‌رو به نقل و بررسى آياتى پرداخته است كه در تفسير آن‌ها، رواياتى وارد شده كه مراد از آيه را مسأله رجعت بيان كرده‌اند.
باب سوم، به نقل آيات مختلف درباره رجعت و مباحث پيرامون آن اختصاص يافته است. نویسنده به اين نكته تأكيد دارد كه عقيده علماى شيعه، اين است كه مدرك منحصر مطلق مطالب دينى، تأييد و امضاى امام معصوم(ع) مى‌باشد؛ از اين‌رو به نقل و بررسى آياتى پرداخته است كه در تفسير آن‌ها، رواياتى وارد شده كه مراد از آيه را مسأله رجعت بيان كرده‌اند.


در باب چهارم، بيست‌وشش حديث، در اثبات اينكه هر چه در امت‌هاى سابق واقع شده، در اين امت هم اتفاق خواهد افتاد، نقل شده است كه از جمله اين امور، مسأله رجعت و بازگشت مردگان به دنيا مى‌باشد.  
در باب چهارم، بيست‌وشش حديث، در اثبات اينكه هر چه در امت‌هاى سابق واقع شده، در اين امت هم اتفاق خواهد افتاد، نقل شده است كه از جمله اين امور، مسأله رجعت و بازگشت مردگان به دنيا مى‌باشد.  


نويسنده در باب پنجم، با استفاده از شصت روايت شيعى، به اثبات اينكه رجعت و زنده شدن بعضى از مردگان، در امت‌هاى گذشته واقع شده، پرداخته است.
نویسنده در باب پنجم، با استفاده از شصت روايت شيعى، به اثبات اينكه رجعت و زنده شدن بعضى از مردگان، در امت‌هاى گذشته واقع شده، پرداخته است.


در باب ششم، چهل‌وهفت حديث، مبنى بر وقوع رجعت در ميان انبياء و اوصياى گذشته، نقل شده است.
در باب ششم، چهل‌وهفت حديث، مبنى بر وقوع رجعت در ميان انبياء و اوصياى گذشته، نقل شده است.


باب هفتم، اختصاص دارد به نقل بيست‌ونه حديث، در اثبات اينكه در اين امت نيز تاكنون رجعت‌هايى واقع شده است. نويسنده معتقد است كه وقوع اين امر، به اين علت مى‌باشد كه رجعت موعود در آخرالزمان، بعيد شمرده نشود.
باب هفتم، اختصاص دارد به نقل بيست‌ونه حديث، در اثبات اينكه در اين امت نيز تاكنون رجعت‌هايى واقع شده است. نویسنده معتقد است كه وقوع اين امر، به اين علت مى‌باشد كه رجعت موعود در آخرالزمان، بعيد شمرده نشود.


برخى از منكران رجعت گفته‌اند كه اگر در آخرالزمان ائمه(ع) بازگردند، اگر امام زمان(عج)، امام مردم باشد، لازم مى‌آيد آن‌ها كه مقامشان بالاتر است، مؤخر باشند و امام دوازدهم(ع) مقدم و اگر ديگران امام باشند، لازم مى‌آيد او از منصب خود معزول شود.
برخى از منكران رجعت گفته‌اند كه اگر در آخرالزمان ائمه(ع) بازگردند، اگر امام زمان(عج)، امام مردم باشد، لازم مى‌آيد آن‌ها كه مقامشان بالاتر است، مؤخر باشند و امام دوازدهم(ع) مقدم و اگر ديگران امام باشند، لازم مى‌آيد او از منصب خود معزول شود.
۶۱٬۱۸۹

ویرایش