۶۱٬۱۸۹
ویرایش
افشار، ایرج: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'ايران' به 'ایران'
جز (جایگزینی متن - ' قزويني' به ' قزوینی') |
جز (جایگزینی متن - 'ايران' به 'ایران') |
||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
</div> | </div> | ||
'''ايرج افشار'''، فرزند محمود افشار و نصرت برازنده، در 16 ماه مهر سال 1304ش، در تهران به دنيا آمده است. نياى افشار، از متمولين و ريشه‌دارترين خاندان‌هاى يزد، اين فيروزه‌كوير | '''ايرج افشار'''، فرزند محمود افشار و نصرت برازنده، در 16 ماه مهر سال 1304ش، در تهران به دنيا آمده است. نياى افشار، از متمولين و ريشه‌دارترين خاندان‌هاى يزد، اين فيروزه‌كوير ایران، بوده‌اند. ايرج در چنين خاندانى چشم به جهان گشود و در كنار پدر فرزانه‌اش رسم زيستن و دانستن آموخت. دبستان را در مدرسه زرتشتیان تجريش و دبيرستان را در مدرسه فيروز بهرام به پایان برد و هم‌زمان با تحصيل در دوران متوسطه، به‌عنوان مدير داخلى مجله آينده كه صاحب امتياز آن، پدر نامدارش بود، مشغول به كار شد. | ||
بعد از پایان تحصيلات متوسطه، رشته علوم قضايى را در دانشكده حقوق دانشگاه تهران دنبال كرد و در سال 1328، از اين رشته و دانشگاه فارغ‌التحصيل شد، اما شوق به فرهنگ و ادب در او بيش از ميل به اشتغال در رشته تحصيلى‌اش بود؛ به همين سبب، هم‌زمان با طى ايام دانشگاه، همكارى با مجله جهان نو را آغاز كرد كه تا سال 34 ادامه يافت. از 1337، به‌عنوان مدرس دانشسراى عالى تهران و از 1348، به‌عنوان استاد رشته تاريخ، در دانشكده ادبيات دانشگاه تهران مشغول به كار شد. | بعد از پایان تحصيلات متوسطه، رشته علوم قضايى را در دانشكده حقوق دانشگاه تهران دنبال كرد و در سال 1328، از اين رشته و دانشگاه فارغ‌التحصيل شد، اما شوق به فرهنگ و ادب در او بيش از ميل به اشتغال در رشته تحصيلى‌اش بود؛ به همين سبب، هم‌زمان با طى ايام دانشگاه، همكارى با مجله جهان نو را آغاز كرد كه تا سال 34 ادامه يافت. از 1337، به‌عنوان مدرس دانشسراى عالى تهران و از 1348، به‌عنوان استاد رشته تاريخ، در دانشكده ادبيات دانشگاه تهران مشغول به كار شد. | ||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
در سال 1330، به کتابدارى در دانشگاه تهران روى آورد و به فهرست‌نويسى و کتاب‌شناسى علاقه‌مند شد. | در سال 1330، به کتابدارى در دانشگاه تهران روى آورد و به فهرست‌نويسى و کتاب‌شناسى علاقه‌مند شد. | ||
در سال 1331، با همكارى محمدتقى دانش‌پژوه، [[ستوده، منوچهر|منوچهر ستوده]]، مصطفى مقربى و عباس زرياب خويى، مجله فرهنگ | در سال 1331، با همكارى محمدتقى دانش‌پژوه، [[ستوده، منوچهر|منوچهر ستوده]]، مصطفى مقربى و عباس زرياب خويى، مجله فرهنگ ایران‌زمين را بنيان گذاشت و از آن زمان تاكنون بيش از نيم قرن است كه به فعاليت مستمر مطبوعاتى مشغول است. | ||
از سال 1333 تا 1335 سردبيرى مجله سخن به صاحب‌امتيازى دكتر [[خانلری، پرویز|پرويز ناتل خانلرى]] را بر عهده داشت. | از سال 1333 تا 1335 سردبيرى مجله سخن به صاحب‌امتيازى دكتر [[خانلری، پرویز|پرويز ناتل خانلرى]] را بر عهده داشت. | ||
| خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
از 1337 تا 1357، سردبير مجله راهنماى کتاب به صاحب‌امتيازى دكتر [[یارشاطر، احسان|احسان يارشاطر]] بود. | از 1337 تا 1357، سردبير مجله راهنماى کتاب به صاحب‌امتيازى دكتر [[یارشاطر، احسان|احسان يارشاطر]] بود. | ||
در 1341، به رياست کتابخانه ملى | در 1341، به رياست کتابخانه ملى ایران و در 1342 به رياست مركز تحقيقات ایران‌شناسى دانشگاه تهران رسيد و از 1344 تا 1358، رئيس کتابخانه مركزى دانشگاه تهران بود. | ||
افشار، کتابخانه شخصى خود را به مركز دايرةالمعارف بزرگ اسلامى هديه كرد. کتاب‌هاى او در كنار کتابخانه دكتر [[زرین‌کوب، عبدالحسین|عبدالحسين زرين‌كوب]] و دكتر [[ستوده، منوچهر|منوچهر ستوده]]، زينت‌بخش مركز دايرةالمعارف است. | افشار، کتابخانه شخصى خود را به مركز دايرةالمعارف بزرگ اسلامى هديه كرد. کتاب‌هاى او در كنار کتابخانه دكتر [[زرین‌کوب، عبدالحسین|عبدالحسين زرين‌كوب]] و دكتر [[ستوده، منوچهر|منوچهر ستوده]]، زينت‌بخش مركز دايرةالمعارف است. | ||
او تاكنون مقالات و کتاب‌هاى زيادى درباره | او تاكنون مقالات و کتاب‌هاى زيادى درباره ایران‌شناسى و در زمينه کتاب‌شناسى به چاپ رسانده است كه اين تحقيقات در نشريات معتبر ایرانى و خارجى منتشر شده‌است. | ||
«فهرست مقالات فارسی» كه مقالات فارسی را در زمينه | «فهرست مقالات فارسی» كه مقالات فارسی را در زمينه ایران‌شناسى در 6 جلد به چاپ رسانده است، بالغ بر چهل سال از زندگى استاد را در بر گرفته است و هر كسى كه بخواهد در موضوعاتى كه مربوط به ایران و زبان و فرهنگ ایرانى، دست به پژوهش بزند، از مراجعه به اين کتاب بى‌نياز نخواهد بود. مجموعه مقالاتى كه ايرج افشار، در مجلات و يادنامه‌ها به چاپ رسانده است شايد بالغ بر دو هزار مقاله باشد. کتاب‌هايى كه ايشان در زمينه فرهنگ، تاريخ و ادب ایران انتشار داده‌اند، بالغ بر سيصد جلد مى‌شود. وى از نظر كثرت آثار، شايد در ميان معاصرين، بى‌نظير باشد. | ||
برخى از آثار او، اعم از تأليف و تحقيق و ترجمه، عبارت است از: | برخى از آثار او، اعم از تأليف و تحقيق و ترجمه، عبارت است از: | ||
#پژوهش‌هاى | #پژوهش‌هاى ایران‌شناسى نامواره؛ | ||
#دفتر تاريخ؛ | #دفتر تاريخ؛ | ||
#رياض الفردوس خانى؛ | #رياض الفردوس خانى؛ | ||
#فرهنگ | #فرهنگ ایران‌زمين؛ | ||
#نامه‌هاى تهران (شامل 154 نامه از رجال دوران به سيدحسن تقى‌زاده)؛ | #نامه‌هاى تهران (شامل 154 نامه از رجال دوران به سيدحسن تقى‌زاده)؛ | ||
#گلگشت در وطن (سفرنامه)؛ | #گلگشت در وطن (سفرنامه)؛ | ||
| خط ۶۲: | خط ۶۲: | ||
#سواد و بياض؛ | #سواد و بياض؛ | ||
#اخبار مغولان (650-683) در انبانه ملا قطب؛ | #اخبار مغولان (650-683) در انبانه ملا قطب؛ | ||
#فهرست مقالات فارسی در زمينه تحقيقات | #فهرست مقالات فارسی در زمينه تحقيقات ایرانى؛ | ||
#اسناد تاريخى خاندان غفارى؛ | #اسناد تاريخى خاندان غفارى؛ | ||
#تاريخ يزد؛ | #تاريخ يزد؛ | ||