۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'فارسي' به 'فارسی') |
جز (جایگزینی متن - 'است<ref>' به 'است.<ref>') |
||
خط ۹۵: | خط ۹۵: | ||
{{ب|''«عاشقان کشتگان معشوقند''|2='' برنیاید ز کشتگان آواز»''}}{{پایان شعر}} | {{ب|''«عاشقان کشتگان معشوقند''|2='' برنیاید ز کشتگان آواز»''}}{{پایان شعر}} | ||
میتوان گفت که اشعار اسیر، خاصه غزلیات او، در عین برخورداری از خصوصیات سبک هندی، به سبک عراقی نزدیک است<ref>ر.ک: شجاع کیهانی، جعفر، ص148-154</ref>. | میتوان گفت که اشعار اسیر، خاصه غزلیات او، در عین برخورداری از خصوصیات سبک هندی، به سبک عراقی نزدیک است.<ref>ر.ک: شجاع کیهانی، جعفر، ص148-154</ref>. | ||
از ویژگیهای بارز قصاید اسیر، جلوهگری ارادت او به رسول اکرم(ص) و ائمه اطهار(ع) است. وی با سرودن اشعاری با ردیف «امیرالمؤمنین»، «یا علی مدد» و «[[امام على(ع)|علی بن ابیطالب]]»، نهایت حب و اشتیاق خود را به آن حضرت و اهلبیت نشان داده است؛ به عنوان شاهد، مطلع چند قصیده او نقل میشود: | از ویژگیهای بارز قصاید اسیر، جلوهگری ارادت او به رسول اکرم(ص) و ائمه اطهار(ع) است. وی با سرودن اشعاری با ردیف «امیرالمؤمنین»، «یا علی مدد» و «[[امام على(ع)|علی بن ابیطالب]]»، نهایت حب و اشتیاق خود را به آن حضرت و اهلبیت نشان داده است؛ به عنوان شاهد، مطلع چند قصیده او نقل میشود: | ||
خط ۱۱۱: | خط ۱۱۱: | ||
{{ب|''از ثنای چارده معصوم پاک''|2=''خیمه در گلزار عرفان میزنم''}}{{پایان شعر}}<ref>ر.ک: همان، ص154</ref>. | {{ب|''از ثنای چارده معصوم پاک''|2=''خیمه در گلزار عرفان میزنم''}}{{پایان شعر}}<ref>ر.ک: همان، ص154</ref>. | ||
از میان قالبهای شعری که [[اسير شهرستاني، جلال بن مؤمن|اسیر]] در آنها طبعآزمایی کرده، تسلط وی در غزلسرایی نمایان است. از جمله مشخصات غزلیات [[اسير شهرستاني، جلال بن مؤمن|اسیر]] گرایش شاعر به استفاده از اوزان کوتاه و توجه به وحدت موضوع است. از ویژگیهای قصاید او میتوان به تجدید مطلع اشاره کرد. شاید به دلیل وجود همین ابیات مصرع، بتوان به قصیده بودن برخی اشعارش حکم کرد؛ زیرا درونمایه قصاید وی بیشتر عشقی است<ref>ر.ک: همان، ص155</ref>. | از میان قالبهای شعری که [[اسير شهرستاني، جلال بن مؤمن|اسیر]] در آنها طبعآزمایی کرده، تسلط وی در غزلسرایی نمایان است. از جمله مشخصات غزلیات [[اسير شهرستاني، جلال بن مؤمن|اسیر]] گرایش شاعر به استفاده از اوزان کوتاه و توجه به وحدت موضوع است. از ویژگیهای قصاید او میتوان به تجدید مطلع اشاره کرد. شاید به دلیل وجود همین ابیات مصرع، بتوان به قصیده بودن برخی اشعارش حکم کرد؛ زیرا درونمایه قصاید وی بیشتر عشقی است.<ref>ر.ک: همان، ص155</ref>. | ||
==وضعیت کتاب== | ==وضعیت کتاب== |
ویرایش