۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' | تعداد جلد =' به '| تعداد جلد =') |
جز (جایگزینی متن - 'است<ref>' به 'است.<ref>') |
||
خط ۱۰۰: | خط ۱۰۰: | ||
نويسنده در بسيارى از موارد به شرح و گزارش معالجات خود، پدرش و ديگر پزشکان پرداخته است و بارها از پزشکان بزرگ گذشته چون [[بقراط]]، [[جالینوس]]، [[ثابت بن قره|ثابت بن قرّه]]، رازى، [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سينا]]، [[جرجانی، اسماعیل بن حسن|سيد اسماعيل جرجانى]] و نيز پزشکان ماهر همعصر خويش نام برده است. از معالجات يك پزشک هندى نيز ياد كرده كه گواه تأثير پزشکى هندى در آثار اوست. | نويسنده در بسيارى از موارد به شرح و گزارش معالجات خود، پدرش و ديگر پزشکان پرداخته است و بارها از پزشکان بزرگ گذشته چون [[بقراط]]، [[جالینوس]]، [[ثابت بن قره|ثابت بن قرّه]]، رازى، [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سينا]]، [[جرجانی، اسماعیل بن حسن|سيد اسماعيل جرجانى]] و نيز پزشکان ماهر همعصر خويش نام برده است. از معالجات يك پزشک هندى نيز ياد كرده كه گواه تأثير پزشکى هندى در آثار اوست. | ||
«خلاصة التجارب»، از جنبه تجربيات و مشاهدات پزشکى، بسيار باارزش و قابل مقايسه با تجربيات پزشکى [[رازی، محمد بن زکریا|محمد بن زكرياى رازى]] است<ref>تاريخ دامپزشکى و پزشکى ايران، ج 2، ص 496</ref>بهاءالدوله علاوه بر تجربيات شخصى در درمانها، ابداعاتى در داروسازى نيز داشته و گاهى بعد از توضيح يك داروى تركيبى، يادآورى كرده است كه «اين تركيب از مخترعات مصنف است». | «خلاصة التجارب»، از جنبه تجربيات و مشاهدات پزشکى، بسيار باارزش و قابل مقايسه با تجربيات پزشکى [[رازی، محمد بن زکریا|محمد بن زكرياى رازى]] است.<ref>تاريخ دامپزشکى و پزشکى ايران، ج 2، ص 496</ref>بهاءالدوله علاوه بر تجربيات شخصى در درمانها، ابداعاتى در داروسازى نيز داشته و گاهى بعد از توضيح يك داروى تركيبى، يادآورى كرده است كه «اين تركيب از مخترعات مصنف است». | ||
«خلاصة التجارب» اگرچه از نظر گستردگى مباحث و شيوايى بيان، به «ذخيره خوارزمشاهى» نمىرسد، از نظر اتكاء بر تجربيات شخصى و نوآورى، از آن برتر است. | «خلاصة التجارب» اگرچه از نظر گستردگى مباحث و شيوايى بيان، به «ذخيره خوارزمشاهى» نمىرسد، از نظر اتكاء بر تجربيات شخصى و نوآورى، از آن برتر است. | ||
اين كتاب، از مآخذ مهم طب در دوره صفويه و از بهترين متون درسى پزشکى كهن جهان است<ref>طب در دوره صفويه، صفحه دوازده</ref>در «خلاصة التجارب»، موارد بسيارى از نخستين اشارههاى طب اسلامى به بعضى بيمارىها وجود دارد<ref>براى آگاهى از نوآورىها و مشاهدات و تجربيات [[بهاءالدوله، بهاءالدین بن میرقوامالدین|بهاءالدوله رازى]] رجوع كنيد به «[[بهاءالدوله، بهاءالدین بن میرقوامالدین|بهاءالدوله رازى]] آخرين پزشک بزرگ ايران»، به قلم دكتر حسن تاجبخش، نامه فرهنگستان علوم، سال 3،ش 4، ص 47 - 56</ref> | اين كتاب، از مآخذ مهم طب در دوره صفويه و از بهترين متون درسى پزشکى كهن جهان است.<ref>طب در دوره صفويه، صفحه دوازده</ref>در «خلاصة التجارب»، موارد بسيارى از نخستين اشارههاى طب اسلامى به بعضى بيمارىها وجود دارد<ref>براى آگاهى از نوآورىها و مشاهدات و تجربيات [[بهاءالدوله، بهاءالدین بن میرقوامالدین|بهاءالدوله رازى]] رجوع كنيد به «[[بهاءالدوله، بهاءالدین بن میرقوامالدین|بهاءالدوله رازى]] آخرين پزشک بزرگ ايران»، به قلم دكتر حسن تاجبخش، نامه فرهنگستان علوم، سال 3،ش 4، ص 47 - 56</ref> | ||
روش [[بهاءالدوله، بهاءالدین بن میرقوامالدین|بهاءالدوله رازى]]؛ يعنى توجه به علائم و عوارض بيمارىها و شرح و ثبت دقيق آنها، كتاب او را در زمره مهمترين كتب پزشکى قرار داده است<ref>تاريخ دامپزشکى و پزشکى ايران، ج 2، ص 494</ref>از جمله اين موارد مىتوان به توجه او در ثبت همهگيرى سياهسرفه در هرات و نيز در رى در سال 906ق، اشاره نمود كه بهدقت به تشريح اين بيمارى پرداخته است. همچنين نوشتههاى او درباره اينكه افرادى كه آبله مىگيرند بهندرت ممكن است از نو آبله بردارند، حاكى از نظر او درباره ايمنى بدن است. | روش [[بهاءالدوله، بهاءالدین بن میرقوامالدین|بهاءالدوله رازى]]؛ يعنى توجه به علائم و عوارض بيمارىها و شرح و ثبت دقيق آنها، كتاب او را در زمره مهمترين كتب پزشکى قرار داده است.<ref>تاريخ دامپزشکى و پزشکى ايران، ج 2، ص 494</ref>از جمله اين موارد مىتوان به توجه او در ثبت همهگيرى سياهسرفه در هرات و نيز در رى در سال 906ق، اشاره نمود كه بهدقت به تشريح اين بيمارى پرداخته است. همچنين نوشتههاى او درباره اينكه افرادى كه آبله مىگيرند بهندرت ممكن است از نو آبله بردارند، حاكى از نظر او درباره ايمنى بدن است. | ||
بهاءالدوله همچنين به موضوع حساسيتهاى فصلى (آلرژى) اشاره نموده و نمونهاى از درمان اين بيمارى را نيز گزارش كرده است. با استناد به اين نوشتهها بايد او را از پيشگامان دانش ايمنىشناسى محسوب داشت. او همچنين درباره بيمارىهاى مشترك بين انسان و حيوان، از جملههارى، نوشتهها و گزارشهاى دقيقى دارد. | بهاءالدوله همچنين به موضوع حساسيتهاى فصلى (آلرژى) اشاره نموده و نمونهاى از درمان اين بيمارى را نيز گزارش كرده است. با استناد به اين نوشتهها بايد او را از پيشگامان دانش ايمنىشناسى محسوب داشت. او همچنين درباره بيمارىهاى مشترك بين انسان و حيوان، از جملههارى، نوشتهها و گزارشهاى دقيقى دارد. |
ویرایش