الإمامة الكبری و الخلافة العظمی: تفاوت میان نسخه‌ها

الإمامة الكبری و الخلافة العظمی (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۴ اکتبر ۲۰۱۸، ساعت ۰۸:۳۸

۶ بایت اضافه‌شده ، ‏۲۴ اکتبر ۲۰۱۸

جز

جایگزینی متن - 'است<ref>' به 'است.<ref>'

Hbaghizadeh@noornet.net

۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش

@@ خط ۴۵: / خط ۴۵: @@
 دومین بخش در مورد انواع دسیسه‎های مخالفین تشیع در جبهه حق است؛ دسیسه‎هایی چون دفاع از قاتل [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین(ع)]]، دفاع از یزید بن معاویه، عید قرار دادن روز عاشورا، و افترائات دیگری که مذهب شیعه را مورد هجمه قرار می‎دهند. مؤلف با استناد به سخنان بزرگان اهل سنت، مانند ذهبی در الميزان، ابن جوزی در موضوعات و غیره خلاف این مطالب را به اثبات می‎رساند<ref>ر.ک: متن کتاب، ج1، ص5-27</ref>.
-بخش سوم، ذکر کارهای ناروایی است که به ناحق و از روی کینه و لجاجت بر [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین علی(ع)]] روا داشتند؛ از جمله آنها منکرات ابن تیمیه است که با نفی دلالت آیاتی، مانند آیه تطهیر و آیه مودت و امثال آن‎ها بر ولایت [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین(ع)]]، به شیطنت علیه حقایق مسلم پرداخته است؛ در این راستا مؤلف، ادله‎ای بر مخالفت اجماع با این برداشت‎های انکاری اقامه می‎کند. همچنین مطالبی را که بخاری در قدح [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین(ع)]] مطرح کرده است، مانند تشکیک در افضلیت [[امام على(ع)|امیر‎المؤمنین(ع)]]، انکار ولایت آل ابی‎طالب و غیره، مورد بررسی و نقد قرار داده است<ref>ر.ک: همان، ص27-54</ref>.
+بخش سوم، ذکر کارهای ناروایی است که به ناحق و از روی کینه و لجاجت بر [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین علی(ع)]] روا داشتند؛ از جمله آنها منکرات ابن تیمیه است که با نفی دلالت آیاتی، مانند آیه تطهیر و آیه مودت و امثال آن‎ها بر ولایت [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین(ع)]]، به شیطنت علیه حقایق مسلم پرداخته است؛ در این راستا مؤلف، ادله‎ای بر مخالفت اجماع با این برداشت‎های انکاری اقامه می‎کند. همچنین مطالبی را که بخاری در قدح [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین(ع)]] مطرح کرده است، مانند تشکیک در افضلیت [[امام على(ع)|امیر‎المؤمنین(ع)]]، انکار ولایت آل ابی‎طالب و غیره، مورد بررسی و نقد قرار داده است.<ref>ر.ک: همان، ص27-54</ref>.
-بخش چهارم در مورد روایات غیر صحیح از صحیحین [[صحيح البخاري|بخاری]] و [[صحيح مسلم|مسلم]]، بر علیه [[امام على(ع)|امیر‎المؤمنین(ع)]] است؛ احادیثی جعلی چون حدیث اخوت نبی مکرم اسلام(ص) با ابابکر و قرابت ویژه‎اش با پیامبر(ص)؛ نگارنده در این بخش با رد وثاقت چنین روایاتی و طرح روایات متواتر به اثبات و تأیید قرابت [[امام على(ع)|امیر‎المؤمنین(ع)]] با پیامبر اکرم(ص) پرداخته است<ref>ر.ک: همان، ص55-75</ref>.
+بخش چهارم در مورد روایات غیر صحیح از صحیحین [[صحيح البخاري|بخاری]] و [[صحيح مسلم|مسلم]]، بر علیه [[امام على(ع)|امیر‎المؤمنین(ع)]] است؛ احادیثی جعلی چون حدیث اخوت نبی مکرم اسلام(ص) با ابابکر و قرابت ویژه‎اش با پیامبر(ص)؛ نگارنده در این بخش با رد وثاقت چنین روایاتی و طرح روایات متواتر به اثبات و تأیید قرابت [[امام على(ع)|امیر‎المؤمنین(ع)]] با پیامبر اکرم(ص) پرداخته است.<ref>ر.ک: همان، ص55-75</ref>.
 بخش بعدی در مورد پایین آوردن جایگاه پیامبر اکرم(ص) به جهت افزایش منزلت و کرامت شیخین است. گزارشات دروغینی مانند انتساب استماع موسقی و بازی با عایشه، خوردن گوشت حرام و موارد دیگر از این دست، به نبی مکرم اسلام(ص)، از این قبیل است که خلاف بودن و غیر موثق بودن این مطالب اثبات می‎گردد<ref>ر.ک: همان، ص77-96</ref>.
-متهم نمودن [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین(ع)]] به تهمت‎های ظالمانه همچون نسبت شرب خمر به آن حضرت، حکم کردن به کفر شیعیان و وجوب قتل ایشان، ذکر نمونه‎هایی از تعصب نفرت‎انگیز علمای عامه، اکاذیب ابن تیمیه و... از دیگر مطالب مطرح‎شده در این جلد است<ref>ر.ک: همان، ص97-140</ref>.
+متهم نمودن [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین(ع)]] به تهمت‎های ظالمانه همچون نسبت شرب خمر به آن حضرت، حکم کردن به کفر شیعیان و وجوب قتل ایشان، ذکر نمونه‎هایی از تعصب نفرت‎انگیز علمای عامه، اکاذیب ابن تیمیه و... از دیگر مطالب مطرح‎شده در این جلد است.<ref>ر.ک: همان، ص97-140</ref>.
-از جمله مباحث مطرح‎شده دیگر در جلد اول، بحث از حقیقت و اثباث موضوع تقیه و بَداء در اسلام است؛ که در این راستا ابتدا مبانی وجود تقیه در دین با استدلال به قرآن و سنت و سیره نبی مکرم اسلام(ص) و [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین(ع)]] و برخی از صحابه، مطرح شده و سپس به موضوع بداء و مبانی اثبات آن و سخنان برخی صحابه و دفع اشکال از این حقیقت، پرداخته شده است<ref>ر.ک: همان، ص226-264</ref>.
+از جمله مباحث مطرح‎شده دیگر در جلد اول، بحث از حقیقت و اثباث موضوع تقیه و بَداء در اسلام است؛ که در این راستا ابتدا مبانی وجود تقیه در دین با استدلال به قرآن و سنت و سیره نبی مکرم اسلام(ص) و [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین(ع)]] و برخی از صحابه، مطرح شده و سپس به موضوع بداء و مبانی اثبات آن و سخنان برخی صحابه و دفع اشکال از این حقیقت، پرداخته شده است.<ref>ر.ک: همان، ص226-264</ref>.
-در بخشی از کتاب در مورد نظرات اهل سنت در باب تحریف قرآن کریم سخن به میان آمده است؛ که در این راستا نظریات مختلف در زیادت و نقصان آیات قرآن کریم مطرح شده و مورد نقد و بررسی قرار گرفته است<ref>ر.ک: همان، ص321-375</ref>.
+در بخشی از کتاب در مورد نظرات اهل سنت در باب تحریف قرآن کریم سخن به میان آمده است؛ که در این راستا نظریات مختلف در زیادت و نقصان آیات قرآن کریم مطرح شده و مورد نقد و بررسی قرار گرفته است.<ref>ر.ک: همان، ص321-375</ref>.
 نگارنده در جلد دوم کتاب، با بهره‎گیری از ادله عقلی و نقلی به بررسی موضوعات مهمی در باب امامت و جانشینی پس از نبی اکرم(ص) پرداخته است. مبحث اول از این جلد در باب حقیقت معنای امامت است و اینکه امامت از امثال حکومت پادشاهان و سلاطین نیست<ref>ر.ک: همان، ج2، ص11-19</ref>.
-مبحث دوم، در اثبات این مدعا است که امامت از اصول دین است و اعتقاد به آن از ضروریات و مسلمات دینی است. در این بخش به موضوع وجوب شناخت امام زمان بر مکلفین در هر عصری بنا بر روایت شریف: «من مات و لم يعرف إمام زمانه مات ميتة جاهلية» پرداخته شده است<ref>ر.ک: همان، ص19-24</ref>.
+مبحث دوم، در اثبات این مدعا است که امامت از اصول دین است و اعتقاد به آن از ضروریات و مسلمات دینی است. در این بخش به موضوع وجوب شناخت امام زمان بر مکلفین در هر عصری بنا بر روایت شریف: «من مات و لم يعرف إمام زمانه مات ميتة جاهلية» پرداخته شده است.<ref>ر.ک: همان، ص19-24</ref>.
 مبحث سوم و چهارم در مورد ضرورت وجود امام بر روی زمین است و اینکه امامت لطفی است از جانب خداوند متعال و این لطف بر او واجب است، تااینکه تعیین کند جانشینی اصلح پس از پیامبر اکرم(ص) را؛ البته معنای وجوب لطف بر خداوند متعال به معنای اجبار نیست، بلکه به معنای رجحان انجام این کار بر خداوند است که نگارنده در مبحث ششم به آن اشاره می‎کند<ref>ر.ک: همان، ص29-45</ref>.