۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
التشيع، نشأته، معالمه: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'است<ref>' به 'است.<ref>'
جز (جایگزینی متن - 'جسماني' به 'جسمانی') |
جز (جایگزینی متن - 'است<ref>' به 'است.<ref>') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
در مقدمه ناشر، به هدف و روش نویسنده در تدوین اثر حاضر، اشاره گردیده است<ref>ر.ک: مقدمه ناشر، ص9</ref> | در مقدمه ناشر، به هدف و روش نویسنده در تدوین اثر حاضر، اشاره گردیده است.<ref>ر.ک: مقدمه ناشر، ص9</ref> | ||
در مقدمه نویسنده، به انگیزه نویسنده از تدوین اثر حاضر اشاره شده است<ref>ر.ک: مقدمه نویسنده، ص11-14</ref> | در مقدمه نویسنده، به انگیزه نویسنده از تدوین اثر حاضر اشاره شده است.<ref>ر.ک: مقدمه نویسنده، ص11-14</ref> | ||
در مدخل، به وحدت دینی و سیاسی در سایه نبوت و اینکه مسلمانان، امتی واحد بوده که بر سر خلافت پیامبر(ص) دچار اختلاف شدند، اشاره شده است<ref>ر.ک: مدخل، ص15</ref> | در مدخل، به وحدت دینی و سیاسی در سایه نبوت و اینکه مسلمانان، امتی واحد بوده که بر سر خلافت پیامبر(ص) دچار اختلاف شدند، اشاره شده است.<ref>ر.ک: مدخل، ص15</ref> | ||
نویسنده در فصل اول، به تعریف لغوی شیعه پرداخته و پس از بررسی آراء و اقوال مشاهیر علمای مسلمان از محدثین، مفسرین و لغویین پیرامون شیعه، چنین نتیجه گرفته است که شیعه، پیروان و دوستان اهل‌بیت(ع) هستند<ref>فصل اول، ص25-24</ref> | نویسنده در فصل اول، به تعریف لغوی شیعه پرداخته و پس از بررسی آراء و اقوال مشاهیر علمای مسلمان از محدثین، مفسرین و لغویین پیرامون شیعه، چنین نتیجه گرفته است که شیعه، پیروان و دوستان اهل‌بیت(ع) هستند<ref>فصل اول، ص25-24</ref> | ||
| خط ۶۲: | خط ۶۲: | ||
فصل سوم، به بررسی مبحث توحید در مکتب اهل‌بیت(ع) اختصاص یافته است. نویسنده در این فصل، به این نکته اشاره دارد که شیوه و رویکرد اهل‌بیت(ع) در توحید، رجوع به قرآن کریم می‌باشد؛ چنان‌که [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] در این‌باره فرموده است: «إن المذهب الصحيح في التوحيد ما نزل به القرآن»<ref>ر.ک: متن کتاب، ص67</ref> | فصل سوم، به بررسی مبحث توحید در مکتب اهل‌بیت(ع) اختصاص یافته است. نویسنده در این فصل، به این نکته اشاره دارد که شیوه و رویکرد اهل‌بیت(ع) در توحید، رجوع به قرآن کریم می‌باشد؛ چنان‌که [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] در این‌باره فرموده است: «إن المذهب الصحيح في التوحيد ما نزل به القرآن»<ref>ر.ک: متن کتاب، ص67</ref> | ||
وی سپس اقسام چهارگانه توحید، که عبارتند از: توحید در ذات، صفات، افعال و عبادت را توضیح داده و به مناسبت بحث، موقف ائمه(ع) در قبال فرق ضاله و منحرف از مسیر توحید مانند غلات، مفوضه و مجسمه را تشریح کرده و به ذکر روایاتی از ائمه(ع) پیرامون انکار انتساب این دسته به مکتب اهل‌بیت(ع) پرداخته است<ref>ر.ک: المحمودی، مجتبی، ص199</ref> | وی سپس اقسام چهارگانه توحید، که عبارتند از: توحید در ذات، صفات، افعال و عبادت را توضیح داده و به مناسبت بحث، موقف ائمه(ع) در قبال فرق ضاله و منحرف از مسیر توحید مانند غلات، مفوضه و مجسمه را تشریح کرده و به ذکر روایاتی از ائمه(ع) پیرامون انکار انتساب این دسته به مکتب اهل‌بیت(ع) پرداخته است.<ref>ر.ک: المحمودی، مجتبی، ص199</ref> | ||
نویسنده همچنین در این فصل، به نقش شرایط مختلف در اختلافات مذهبی اشاره کرده و به توضیح دو اصطلاح «بداء» و «تقیه» در مکتب اهل‌بیت(ع) پرداخته است<ref>همان، ص200</ref> | نویسنده همچنین در این فصل، به نقش شرایط مختلف در اختلافات مذهبی اشاره کرده و به توضیح دو اصطلاح «بداء» و «تقیه» در مکتب اهل‌بیت(ع) پرداخته است.<ref>همان، ص200</ref> | ||
فصل چهارم، به مبحث «عدل الهی» اختصاص یافته و در آن، روند و دیدگاه مکاتب سه‌گانه معتزله، اشاعره و اهل‌بیت(ع)، مورد بحث و بررسی قرار گرفته است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص121</ref> | فصل چهارم، به مبحث «عدل الهی» اختصاص یافته و در آن، روند و دیدگاه مکاتب سه‌گانه معتزله، اشاعره و اهل‌بیت(ع)، مورد بحث و بررسی قرار گرفته است.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص121</ref> | ||
فصل پنجم، مربوط به مبحث نبوت بوده و در ابتدا، نیاز بشریت به نبوت و اینکه آیا ارسال رسل بر خداوند واجب است یا نه، بررسی شده است<ref>ر.ک: همان، ص137</ref> | فصل پنجم، مربوط به مبحث نبوت بوده و در ابتدا، نیاز بشریت به نبوت و اینکه آیا ارسال رسل بر خداوند واجب است یا نه، بررسی شده است.<ref>ر.ک: همان، ص137</ref> | ||
در ادامه، به روش اثبات صدق دعوت انبیا، عصمت پیامبران، اثبات نبوت پیامبر اسلام(ص) و ختم نبوت به‌وسیله ایشان و حالات وحی و تلقی نبوی، اشاره شده است<ref>همان، ص139- 149</ref> | در ادامه، به روش اثبات صدق دعوت انبیا، عصمت پیامبران، اثبات نبوت پیامبر اسلام(ص) و ختم نبوت به‌وسیله ایشان و حالات وحی و تلقی نبوی، اشاره شده است.<ref>همان، ص139- 149</ref> | ||
در فصل ششم، ابتدا به تعریف لغوی و اصطلاحی «امام» پرداخته شده و سپس از امامت فکری و سیاسی ائمه(ع) بحث به میان آمده است. دیگر مباحث مطرح‌شده در این فصل، عبارتند از: صفات امام، وجوب امامت، طریقه تعیین امام، امامت اهل‌بیت(ع)، عدالت و مشروعیت سلطه، مهدی منتظر(ع) و تقیه<ref>ر.ک: همان، ص157</ref> | در فصل ششم، ابتدا به تعریف لغوی و اصطلاحی «امام» پرداخته شده و سپس از امامت فکری و سیاسی ائمه(ع) بحث به میان آمده است. دیگر مباحث مطرح‌شده در این فصل، عبارتند از: صفات امام، وجوب امامت، طریقه تعیین امام، امامت اهل‌بیت(ع)، عدالت و مشروعیت سلطه، مهدی منتظر(ع) و تقیه<ref>ر.ک: همان، ص157</ref> | ||
فصل هفتم، به مسئله ایمان به عالم آخرت اختصاص یافته است. نویسنده معتقد است که مطالعه مباحث مربوط به عالم آخرت، به‌صورت اساسی، در مؤلفه‌ها و محورهای زیر قابل بحث می‌باشد: | فصل هفتم، به مسئله ایمان به عالم آخرت اختصاص یافته است. نویسنده معتقد است که مطالعه مباحث مربوط به عالم آخرت، به‌صورت اساسی، در مؤلفه‌ها و محورهای زیر قابل بحث می‌باشد: | ||
# وجود عالم روح و علاقه آن به بدن: در این بخش، به نظریه فیلسوف معروف، صدرالدین شیرازی پیرامون جسمانیة الحدوث و روحانیة البقاء بودن نفس و روح و آراء علما پیرامون تجرد روح، اشاره شده است<ref>ر.ک: همان، ص239</ref> | # وجود عالم روح و علاقه آن به بدن: در این بخش، به نظریه فیلسوف معروف، صدرالدین شیرازی پیرامون جسمانیة الحدوث و روحانیة البقاء بودن نفس و روح و آراء علما پیرامون تجرد روح، اشاره شده است.<ref>ر.ک: همان، ص239</ref> | ||
# عالم برزخ: در این مبحث، به نکات زیر اشاره شده است: امامیه اعتقاد جازم به مسئله قبر و عود روح به بدن دارد؛ این مسئله مربط به کسی است که دارای ایمان محض یا کفر محض باشد، اما کسانی که دارای عمل صالح و سیئه با هم هستند، تا روز قیامت مهلت داده می‌شوند؛ در عالم برزخ، مؤمنین از نعمت برخوردار بوده و کافرین عذاب می‌شوند<ref>ر.ک: همان، ص243</ref> | # عالم برزخ: در این مبحث، به نکات زیر اشاره شده است: امامیه اعتقاد جازم به مسئله قبر و عود روح به بدن دارد؛ این مسئله مربط به کسی است که دارای ایمان محض یا کفر محض باشد، اما کسانی که دارای عمل صالح و سیئه با هم هستند، تا روز قیامت مهلت داده می‌شوند؛ در عالم برزخ، مؤمنین از نعمت برخوردار بوده و کافرین عذاب می‌شوند<ref>ر.ک: همان، ص243</ref> | ||
# قیامت و معاد: در این بخش، تفاسیر سه‌گانه پیرامون معاد بررسی شده است: جسمانیت معاد، روحانیت معاد و جسمانیت و روحانیت معاد<ref>ر.ک: همان، ص245</ref> | # قیامت و معاد: در این بخش، تفاسیر سه‌گانه پیرامون معاد بررسی شده است: جسمانیت معاد، روحانیت معاد و جسمانیت و روحانیت معاد<ref>ر.ک: همان، ص245</ref> | ||
# حساب و جزا: در این قسمت، از حقایق کلی و مجملی که در قرآن و سنت، در مورد حساب و جزا آمده، بحث شده است. مانند: نشر صحف و اطلاع از آنچه درون آن است در روز حساب؛ سخن گفتن اعضا و جوارح و شهادت دادن آن‌ها و ایمان به حوض، صراط، اعراف، شفاعت و..<ref>ر.ک: همان، ص248</ref> | # حساب و جزا: در این قسمت، از حقایق کلی و مجملی که در قرآن و سنت، در مورد حساب و جزا آمده، بحث شده است. مانند: نشر صحف و اطلاع از آنچه درون آن است در روز حساب؛ سخن گفتن اعضا و جوارح و شهادت دادن آن‌ها و ایمان به حوض، صراط، اعراف، شفاعت و..<ref>ر.ک: همان، ص248</ref> | ||
در فصل هشتم، به مباحث مربوط به اجتهاد و مصادر احکام در مکتب اهل‌بیت(ع) پرداخته شده است. نویسنده در ابتدای این فصل، به‌صورت مختصر، به تاریخ اجتهاد و تطوارت آن در مکتب اهل‌بیت(ع)، از زمان رسول‌الله(ص) تا عصر امام باقر(ع) و [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] اشاره نموده و سپس، به ذکر این نکته پرداخته که مصادر احکام در مکتب اهل‌بیت(ع)، عبارتند از: کتاب، سنت، عقل و اجماع و مصدر اساسی در اجتهاد، کتاب و سنت می‌باشد و روایات فراوانی از اهل‌بیت(ع) در زمینه وارد شده است<ref>ر.ک: همان، ص263-281</ref> | در فصل هشتم، به مباحث مربوط به اجتهاد و مصادر احکام در مکتب اهل‌بیت(ع) پرداخته شده است. نویسنده در ابتدای این فصل، به‌صورت مختصر، به تاریخ اجتهاد و تطوارت آن در مکتب اهل‌بیت(ع)، از زمان رسول‌الله(ص) تا عصر امام باقر(ع) و [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] اشاره نموده و سپس، به ذکر این نکته پرداخته که مصادر احکام در مکتب اهل‌بیت(ع)، عبارتند از: کتاب، سنت، عقل و اجماع و مصدر اساسی در اجتهاد، کتاب و سنت می‌باشد و روایات فراوانی از اهل‌بیت(ع) در زمینه وارد شده است.<ref>ر.ک: همان، ص263-281</ref> | ||
در آخرین فصل، از روش تربیت و پرورش انسان و سیر و سلوک عملی وی در مکتب اهل‌بیت(ع)، بحث شده است<ref>ر.ک: همان، ص355-363</ref> | در آخرین فصل، از روش تربیت و پرورش انسان و سیر و سلوک عملی وی در مکتب اهل‌بیت(ع)، بحث شده است.<ref>ر.ک: همان، ص355-363</ref> | ||
در خاتمه نیز به اهمیت وحدت و عمق اثر آن در زندگی مسلمانان پرداخته شده و به انواع اختلاف و اسباب آن در میان فرق اسلامی اشاره شده است<ref>ر.ک: همان، ص367-376</ref> | در خاتمه نیز به اهمیت وحدت و عمق اثر آن در زندگی مسلمانان پرداخته شده و به انواع اختلاف و اسباب آن در میان فرق اسلامی اشاره شده است.<ref>ر.ک: همان، ص367-376</ref> | ||
==وضعیت کتاب== | ==وضعیت کتاب== | ||