۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
جز (جایگزینی متن - 'يك' به 'یک') |
||
خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
گویا ايشان در زمان اقامت دوم خود در شيراز به مكه مسافرت كرده و مدتى آنجا بوده است. او همچنين مدتى در مكه، نزد آخرين استادش [[استرآبادی، محمد بن علی|ميرزا محمد استرآبادى]]، فقه و حديث و رجال آموخت. وى شاگردان معروفى را تربيت كرد و در سال 1036ق به گفته على خان مدنى درگذشت و در كنار قبور ابوطالب و عبدالمطلب به خاک سپرده شد. | گویا ايشان در زمان اقامت دوم خود در شيراز به مكه مسافرت كرده و مدتى آنجا بوده است. او همچنين مدتى در مكه، نزد آخرين استادش [[استرآبادی، محمد بن علی|ميرزا محمد استرآبادى]]، فقه و حديث و رجال آموخت. وى شاگردان معروفى را تربيت كرد و در سال 1036ق به گفته على خان مدنى درگذشت و در كنار قبور ابوطالب و عبدالمطلب به خاک سپرده شد. | ||
روشى كه امين استرآبادى بنا نهاد، در سنت فقهى - كلامى اماميان بىسابقه نبود؛ يعنى فكر اخبارىگرى قبل از وى نيز وجود داشت ولى روش او مخصوص خودش بود. او سعى مىكرد مذهب اخبارىگرى را احيا كند و اجتهاد اصوليان را در حضور امامان، | روشى كه امين استرآبادى بنا نهاد، در سنت فقهى - كلامى اماميان بىسابقه نبود؛ يعنى فكر اخبارىگرى قبل از وى نيز وجود داشت ولى روش او مخصوص خودش بود. او سعى مىكرد مذهب اخبارىگرى را احيا كند و اجتهاد اصوليان را در حضور امامان، یک خطر تلقى مىنمود. البته گفتنى است فضاى فكر دينى عصر صفوى، نقش و روش اجتهادى عالمانى چون [[محقق کرکی، علی بن حسین|محقق كركى]] در زمينههاى ظهور افكار امين استرابادى نقش به سزايى داشتند بهطورى كه در کتاب «الفوائد» برخورد انتقادى ايشان با روش اجتهادى كركى مشهود مىباشد. | ||
==آثار== | ==آثار== |
ویرایش