پرش به محتوا

فیروزآبادی، محمد بن یعقوب: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'سبک ى ' به 'سبکى'
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'سبک ى ' به 'سبکى')
خط ۳۱: خط ۳۱:
|-class='articleCode'
|-class='articleCode'
|کد مؤلف
|کد مؤلف
|data-type='authorCode'|AUTHORCODE340AUTHORCODE
|data-type='authorCode'|AUTHORCODE00340AUTHORCODE
|}
|}
</div>
</div>
خط ۴۷: خط ۴۷:
پس از عراق به آسياى صغير(تركيه)، شام و فلسطين، مصر و هند رفت و همه جا با دانشمندان مجالست و تبادل نظر داشت.  
پس از عراق به آسياى صغير(تركيه)، شام و فلسطين، مصر و هند رفت و همه جا با دانشمندان مجالست و تبادل نظر داشت.  


وى فقه را نزد محمد بن يوسف زرندى آموخت و در فراگيرى دانش حديث در دمشق از مشايخى چون حافظ [[ابن‌قیم جوزیه، محمد بن ابی‌بکر|ابن قيم جوزيه]] شاگرد [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] حرّانى استفاده نمود؛ همچنين تقى‌الدين سُبكى و پسرش تاج‌الدين سبک ى و ابن نباته، ابن خباز، احمد بن عبدالرحمن مرداوى احمد بن مظفر نابلسى و ابن جماعة از اساتيد و مشايخ وى بوده‌اند. در قدس نيز مجلس قَلقَشَندى را درك نمود.
وى فقه را نزد محمد بن يوسف زرندى آموخت و در فراگيرى دانش حديث در دمشق از مشايخى چون حافظ [[ابن‌قیم جوزیه، محمد بن ابی‌بکر|ابن قيم جوزيه]] شاگرد [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] حرّانى استفاده نمود؛ همچنين تقى‌الدين سُبكى و پسرش تاج‌الدين سبکىو ابن نباته، ابن خباز، احمد بن عبدالرحمن مرداوى احمد بن مظفر نابلسى و ابن جماعة از اساتيد و مشايخ وى بوده‌اند. در قدس نيز مجلس قَلقَشَندى را درك نمود.


افرادى چون [[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن حجر عسقلانى]]، صلاح‌الدين صَفَدى، تقى‌الدين محمد بن محمد بن عبدالعزيز مصرى معروف به ابن فهد و نيز برادرش، ابن مقرى، شاكر بن عبدالغنى، محمد بن على معروف به ابن الواحى، محمد بن مقبل حلبى، فخرالدين احمد بن محمد شيرازى از جمله شاگردان او بوده‌اند.
افرادى چون [[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن حجر عسقلانى]]، صلاح‌الدين صَفَدى، تقى‌الدين محمد بن محمد بن عبدالعزيز مصرى معروف به ابن فهد و نيز برادرش، ابن مقرى، شاكر بن عبدالغنى، محمد بن على معروف به ابن الواحى، محمد بن مقبل حلبى، فخرالدين احمد بن محمد شيرازى از جمله شاگردان او بوده‌اند.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش