۶۱٬۱۸۹
ویرایش
المختصر في مرسوم المصحف الكريم: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'ـ' به ''
جز (جایگزینی متن - '==پانویس == <references />' به '==پانویس== <references/>') |
جز (جایگزینی متن - 'ـ' به '') |
||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
همچنین کلماتی که در ابتدای آنها دو یا سه الف وجود دارد، در رسمالخط قرآن یکی از الفها مانده و باقی به جهت زشتی در رسم حذف میشود؛ دوحرفی مانند: ء أنذرتهم و سهحرفی مانند: ء أمنتم <ref>ر.ک: همان، ص29</ref>. | همچنین کلماتی که در ابتدای آنها دو یا سه الف وجود دارد، در رسمالخط قرآن یکی از الفها مانده و باقی به جهت زشتی در رسم حذف میشود؛ دوحرفی مانند: ء أنذرتهم و سهحرفی مانند: ء أمنتم <ref>ر.ک: همان، ص29</ref>. | ||
مؤلفین در | مؤلفین در رسمالخط مصحف در توصیف هجای کلمات در رسمالخط عثمانی دو شیوه داشتهاند: شیوه اول، جمعآوری مثالهای مشابه در یک موضوع واحد در قالب فصلی مشخص. با این روش، یک کتاب شامل تعدادی از فصولی که حاوی تمامی وجوه رسمالخط است، تألیف میشود. از جمله کتابهایی که به این روش تألیف یافتهاند، کتاب «هجاء مصاحف الأمصار» از ابوعباس احمد بن عمار مهدوی (ت بعد از 34ق)، کتاب «البديع في معرفة ما رسم في مصحف عثمان» از ابوعبدالله محمد بن یوسف بن معاذ جهنی (ت در حدود 244ق) و کتاب «[[المقنع في رسم مصاحف الأمصار|المقنع في معرفة مرسوم مصاحف أهل الأمصار]]»، اثر [[دانی، عثمان بن سعید|ابوعمرو عثمان بن سعید دانی]] (ت 444ق) را میتوان نام برد. | ||
شیوه دوم، جستجو و تتبع در کلماتی است که با گفتار مطابقت ندارند. این کلمات بر اساس جایگاه آنها در سورهها مرتب شدهاند. کتابی که به این شیوه تألیف میشود، بر اساس سورهها و به ترتیب مصحف عثمانی، باببندی میشود. از مشهورترین کتابهایی که بر این شیوه هستند، کتاب«التنزيل في هجاء المصاحف» اثر ابو داوود سلیمان بن نجاح (ت 694ق) است<ref>ر.ک: علینقیان، حسین، ص40-39</ref>. | |||
کتاب حاضر به شیوه دوم تألیف شده است. نویسنده همانند دیگر آثار، سوره حمد را با رسمالخط بسمله آغاز میکند و مینویسد: حذف الف وصل در بسم الله ابتدای سور قرآن، اختلافی نیست و مورد اتفاق است. سپس الفاظ دیگر سوره را مطرح میکند<ref>ر.ک: متن کتاب، ص33</ref>. | کتاب حاضر به شیوه دوم تألیف شده است. نویسنده همانند دیگر آثار، سوره حمد را با رسمالخط بسمله آغاز میکند و مینویسد: حذف الف وصل در بسم الله ابتدای سور قرآن، اختلافی نیست و مورد اتفاق است. سپس الفاظ دیگر سوره را مطرح میکند<ref>ر.ک: متن کتاب، ص33</ref>. | ||