۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'شيعيان' به 'شیعیان ') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
||
خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
دار الکتاب الإسلامي | دار الکتاب الإسلامي | ||
| مکان نشر =قم - ایران | | مکان نشر =قم - ایران | ||
| سال نشر = 1386 ش | | سال نشر = 1386 ش | ||
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE19272AUTOMATIONCODE | | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE19272AUTOMATIONCODE | ||
خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
كتاب با مقدمه نويسنده آغاز و مطالب در 39 عنوان، ارائه گرديده است. | كتاب با مقدمه نويسنده آغاز و مطالب در 39 عنوان، ارائه گرديده است. | ||
از جمله اهدافى كه نويسنده در نوشتن كتاب دنبال كرده است، اين است كه ثابت نمايد ميان سنى و شيعه نه يك رابطه، بلكه رشتهاى از روابط متين وجود دارد و هيچكس در پى گسستن اين روابط برنيامده، مگر آنكه بخواهد اسلام و مسلمين را قربانى غرضورزىها و هواهاى نفس خود كند. به اعتقاد نويسنده، هيچ چيزى براى اثبات اين موضوع، آشكارتر از اين نيست كه آيات و رواياتى كه شیعیان | از جمله اهدافى كه نويسنده در نوشتن كتاب دنبال كرده است، اين است كه ثابت نمايد ميان سنى و شيعه نه يك رابطه، بلكه رشتهاى از روابط متين وجود دارد و هيچكس در پى گسستن اين روابط برنيامده، مگر آنكه بخواهد اسلام و مسلمين را قربانى غرضورزىها و هواهاى نفس خود كند. به اعتقاد نويسنده، هيچ چيزى براى اثبات اين موضوع، آشكارتر از اين نيست كه آيات و رواياتى كه شیعیان براى تقديس خاندان پيامبر(ص) به آنها استناد مىنمايند، همان آيات و رواياتى است كه اهل سنت نيز در اين باره، به آنان استدلال مىكنند، تا آنجا كه اين تصور پديد مىآيد كه هركدام اينها را از ديگرى، نقل كردهاند، باآنكه از يك آبشخور سيراب گشتهاند<ref>سيادت عبدالرزاق، ص19</ref> | ||
== گزارش محتوا == | == گزارش محتوا == | ||
خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
در عنوان دوم، روايتى از پيامبر(ص) نقل شده است كه آن حضرت در آن، امتيازات و اختصاصات [[علی بن ابیطالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]]، از جمله داشتن پدر زنى مثل پيامبر(ص)، همسرى چون فاطمه(س) و فرزندانى چون حسنين(ع) را برشمرده است<ref>متن كتاب، ص27</ref> | در عنوان دوم، روايتى از پيامبر(ص) نقل شده است كه آن حضرت در آن، امتيازات و اختصاصات [[علی بن ابیطالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]]، از جمله داشتن پدر زنى مثل پيامبر(ص)، همسرى چون فاطمه(س) و فرزندانى چون حسنين(ع) را برشمرده است<ref>متن كتاب، ص27</ref> | ||
در توضيح اين روايت، نويسنده به اين نكته اشاره دارد كه هرچند پيامبر(ص) فرزندان صلبى پسر نداشت، اما از داشتن دودمان و نسل محروم نگشت، بلكه از فرزندان پسر نيز محروم نگشت؛ زيرا به نص صريح قرآن، حسن(ع) و حسين(ع) هر دو فرزندان اويند و اهل سنت و شیعیان | در توضيح اين روايت، نويسنده به اين نكته اشاره دارد كه هرچند پيامبر(ص) فرزندان صلبى پسر نداشت، اما از داشتن دودمان و نسل محروم نگشت، بلكه از فرزندان پسر نيز محروم نگشت؛ زيرا به نص صريح قرآن، حسن(ع) و حسين(ع) هر دو فرزندان اويند و اهل سنت و شیعیان بر يك باورند كه مقصود از «أنفسنا»، پيامبر(ص) و على(ع)، «نساءنا» فاطمه(س) و «أبناءنا» حسن(ع) و حسين(ع) مىباشند كه در آيه مباهله وارد شده است<ref>سيادت عبدالرزاق، ص42</ref> | ||
در عنوان سوم، درباره [[امام على(ع)]] و حضرت فاطمه(س) و كفو و همتايى ايشان نسبت به هم، توضيح داده شده است<ref>متن كتاب، ص39-54</ref>و در عنوان چهارم، گوشههايى از شجاعت [[امام على(ع)|حضرت امير]](ع)، به تصوير كشيده شده است. نويسنده، معتقد است سخن گفتن درباره شجاعت [[علی بن ابیطالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]]، مانند سخن گفتن درباره نور خورشيد، توضيح واضحات است<ref>همان، ص55</ref> | در عنوان سوم، درباره [[امام على(ع)]] و حضرت فاطمه(س) و كفو و همتايى ايشان نسبت به هم، توضيح داده شده است<ref>متن كتاب، ص39-54</ref>و در عنوان چهارم، گوشههايى از شجاعت [[امام على(ع)|حضرت امير]](ع)، به تصوير كشيده شده است. نويسنده، معتقد است سخن گفتن درباره شجاعت [[علی بن ابیطالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]]، مانند سخن گفتن درباره نور خورشيد، توضيح واضحات است<ref>همان، ص55</ref> | ||
خط ۵۴: | خط ۵۴: | ||
در ششمين عنوان، از بىميلى و زهد آن حضرت نسبت به دنيا گفته شده<ref>متن كتاب، ص73</ref>و در عنوان هفتم، از نماز ايشان<ref>همان، ص87</ref>در عنوان هشتم، به پيشگويىهاى علمى امام(ع) پرداخته شده است. تاريخنگاران و سيرهنويسان پيشگويىهاى فراوانى از [[امام على(ع)]] را ذكر كردهاند، ولى به نظر نويسنده، برخى از ايشان، ميان علتها و انواع آن، تفاوتى قائل نشدهاند و همگى را مانند همديگر دانستهاند و دانش امام(ع) را كه از قرآن و پيامبر(ص) ريشه مىگيرد، با دانشى كه سرچشمه آن، عظمت امام(ع) و انديشه ناب و پاك وى است، در هم آميختهاند. دانشى كه پيش از دوره مدرن و پيشرفته وجود داشته و با تمدن كنونى ما و هر تمدن ساخته بشر، حتى پس از هزار سال، همراهى مىكند<ref>سيادت عبدالرزاق، ص117</ref> | در ششمين عنوان، از بىميلى و زهد آن حضرت نسبت به دنيا گفته شده<ref>متن كتاب، ص73</ref>و در عنوان هفتم، از نماز ايشان<ref>همان، ص87</ref>در عنوان هشتم، به پيشگويىهاى علمى امام(ع) پرداخته شده است. تاريخنگاران و سيرهنويسان پيشگويىهاى فراوانى از [[امام على(ع)]] را ذكر كردهاند، ولى به نظر نويسنده، برخى از ايشان، ميان علتها و انواع آن، تفاوتى قائل نشدهاند و همگى را مانند همديگر دانستهاند و دانش امام(ع) را كه از قرآن و پيامبر(ص) ريشه مىگيرد، با دانشى كه سرچشمه آن، عظمت امام(ع) و انديشه ناب و پاك وى است، در هم آميختهاند. دانشى كه پيش از دوره مدرن و پيشرفته وجود داشته و با تمدن كنونى ما و هر تمدن ساخته بشر، حتى پس از هزار سال، همراهى مىكند<ref>سيادت عبدالرزاق، ص117</ref> | ||
حمزه شير خدا و شير رسول خدا(ص)، پيمانشكنى، نهجالبلاغة، مسجدهاى ما، سرمايهدارى و سوسياليسم در اسلام، جنگ بدر، احد، احزاب، خيبر، حنين، جمل، صفين، نهروان، شيخ محمد خضرى و تبانى، الگوى آرمانى، شیعیان | حمزه شير خدا و شير رسول خدا(ص)، پيمانشكنى، نهجالبلاغة، مسجدهاى ما، سرمايهدارى و سوسياليسم در اسلام، جنگ بدر، احد، احزاب، خيبر، حنين، جمل، صفين، نهروان، شيخ محمد خضرى و تبانى، الگوى آرمانى، شیعیان على(ع) و دروغورزان، هريك از امامان شيعه در كلام [[علی بن ابیطالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]]، شيعه على(ع) و منصفان، دنيا از نظر على(ع) و پايانى معطر، ساير عناوين مطرحشده در كتاب مىباشد. | ||
نويسنده در مورد جنگهاى امام(ع) همراه پيامبر(ص) و پس از وى، توجه ويژهاى روا داشته و اين رزمها را بهگونهاى مختصر و البته واضح، به تصوير كشيده است؛ زيرا معتقد است از سويى بسيارى از خوانندگان ميل دارند بر حقيقت آنها دست يابند و از سويى ديگر، مراجعه به متون طولانى و سبک | نويسنده در مورد جنگهاى امام(ع) همراه پيامبر(ص) و پس از وى، توجه ويژهاى روا داشته و اين رزمها را بهگونهاى مختصر و البته واضح، به تصوير كشيده است؛ زيرا معتقد است از سويى بسيارى از خوانندگان ميل دارند بر حقيقت آنها دست يابند و از سويى ديگر، مراجعه به متون طولانى و سبک كهن آن، برایشان سخت و دشوار است. اين اهتمام ويژه نويسنده، ازآنروست كه به اعتقاد وى، اين جنگها، شخصيت امام(ع) را در آشكارترين شكل ممكن، نمايان ساخته و از اعتماد وى بر خداوند و اعتماد به نفسش سخن مىگويد و زهد و پارسايى دنيوى، افتادگى و تواضع و صبر و پايدارى وى را در برابر ناملايمات و تندبادها به نمايش مىگذارد و عشق او را به نيكى، صلح، مهربانى و شفقتش حتى نسبت به سختترين دشمنانش، بازگو مىنمايد. به باور وى، جنگهاى [[امام صادق]] انهترين و عادلانهترين گواه بر اين مدعا در اختيار مىگذارد كه اين نبردها، فقط براى اعلاى كلمه «لا إله إلا الله، محمد رسولالله» و براى دستگيرى مستمندان و تسكين دردهاى نيازمندان صورت گرفته است<ref>سيادت عبدالرزاق، ص18</ref> | ||
== وضعيت كتاب == | == وضعيت كتاب == |
ویرایش