۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '==پانویس == <references />' به '==پانویس== <references/>') |
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
'''نهاية الإحكام في معرفة الأحكام''' تألیف ابومنصور جمالالدين [[علامه حلی، حسن بن یوسف|حسن بن يوسف بن مطهر]] حلّى اسدى، معروف به [[علامه حلی، حسن بن یوسف|علامۀ حلى]] (م 726 ق) میباشد. | '''نهاية الإحكام في معرفة الأحكام''' تألیف ابومنصور جمالالدين [[علامه حلی، حسن بن یوسف|حسن بن يوسف بن مطهر]] حلّى اسدى، معروف به [[علامه حلی، حسن بن یوسف|علامۀ حلى]] (م 726 ق) میباشد. | ||
كتاب نهاية الإحكام يا «نهاية الفقه» <ref>ریاض العلماء، افندی، ج۱، ص۳۶۵</ref>، <ref>بحار الانوار، علامه مجلسی، ج۱، ص۱۷</ref> | كتاب نهاية الإحكام يا «نهاية الفقه» <ref>ریاض العلماء، افندی، ج۱، ص۳۶۵</ref>، <ref>بحار الانوار، علامه مجلسی، ج۱، ص۱۷</ref> از آثار مهم فقهى قرن هشتم و از مختصرترين و معروفترين آثار فقهى بجاى مانده از [[علامه حلی، حسن بن یوسف|علامۀ حلى]] «قده» مىباشد. | ||
==شيوۀ نگارش== | ==شيوۀ نگارش== | ||
| خط ۵۱: | خط ۵۱: | ||
بنابراين اگر تأليف كتاب زكاة و قسمتى از بيع در حدود دو سال طول كشيده باشد سال اتمام كتاب در حدود 707ق بوده است. | بنابراين اگر تأليف كتاب زكاة و قسمتى از بيع در حدود دو سال طول كشيده باشد سال اتمام كتاب در حدود 707ق بوده است. | ||
قديمىترين نسخهاى كه در [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]] به آن اشاره شده است، نسخهاى است به خط محمد بن على بن يوسف، برادرزادۀ [[حلی، حسن بن یوسف|علامۀ حلّى]] كه در سال 710ق از نسخهاى كه به خط [[علامه حلی، حسن بن یوسف|علامۀ حلى]] بوده است نسخه بردارى شده است اين نسخه متعلّق به كتابخانۀ فخرالدين نصيرى است كه در فهرست كتابخانه با شمارۀ 369 مشخص شده است. <ref>الذریعة، اقا بزرگ طهرانی، ج۲۴، ص۳۹۴</ref> | قديمىترين نسخهاى كه در [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]] به آن اشاره شده است، نسخهاى است به خط محمد بن على بن يوسف، برادرزادۀ [[حلی، حسن بن یوسف|علامۀ حلّى]] كه در سال 710ق از نسخهاى كه به خط [[علامه حلی، حسن بن یوسف|علامۀ حلى]] بوده است نسخه بردارى شده است اين نسخه متعلّق به كتابخانۀ فخرالدين نصيرى است كه در فهرست كتابخانه با شمارۀ 369 مشخص شده است. <ref>الذریعة، اقا بزرگ طهرانی، ج۲۴، ص۳۹۴</ref> <ref>ارشاد الاذهان، علامه حلی، مقدمۀ ناشر ج۱، ص۱۱۲ چاپ جامعۀ مدرسین</ref> | ||
==تاريخ چاپ== | ==تاريخ چاپ== | ||
| خط ۱۹۷: | خط ۱۹۷: | ||
از ديگر ويژگىهاى كتاب طرح نظريات و فتاواى بزرگانى همچون ابن جنيد، [[ابن ابیعقیل عمانی، حسن بن علی|ابن ابى عقيل]] و على بن بابويه، پدر [[شيخ صدوق]] است كه كمتر در كتب قدماء مطرح شدهاند.<ref>نهایة الإحکام، علامه حلی، ج۱، ص۷۴</ref>، <ref>نهایة الإحکام، علامه حلی، ج۱، ص۱۰۴</ref>،<ref>نهایة الإحکام، علامه حلی، ج۱، ص۱۷۸</ref>،<ref>نهایة الإحکام، علامه حلی، ج۲، ص۲۳۹</ref> | از ديگر ويژگىهاى كتاب طرح نظريات و فتاواى بزرگانى همچون ابن جنيد، [[ابن ابیعقیل عمانی، حسن بن علی|ابن ابى عقيل]] و على بن بابويه، پدر [[شيخ صدوق]] است كه كمتر در كتب قدماء مطرح شدهاند.<ref>نهایة الإحکام، علامه حلی، ج۱، ص۷۴</ref>، <ref>نهایة الإحکام، علامه حلی، ج۱، ص۱۰۴</ref>،<ref>نهایة الإحکام، علامه حلی، ج۱، ص۱۷۸</ref>،<ref>نهایة الإحکام، علامه حلی، ج۲، ص۲۳۹</ref> | ||
اگر چه كتاب به صورت فقه فتوايى نوشته شده است اما گاهى سبک | اگر چه كتاب به صورت فقه فتوايى نوشته شده است اما گاهى سبک تدوين و طرح مباحث شبيه فقه مقارنهاى است زيرا مؤلف در آن به روايات معتبر در نزد عامه مثل روايات ابن عبّاس و عائشه از كتاب جامع الأصول، سنن ابن ماجه، [[سنن ترمذى]]، سنن بيهقى، [[سنن أبيداود]]، الخصائص الكبرى، [[صحيح مسلم]]، [[صحيح بخارى]] استناد نموده كه در پاورقى آنها ذكر شده است و همين طور به همان سبک در ابتداى مباحث به اجماع و نصّ استناد نموده است. <ref>نهایة الإحکام، علامه حلی، ج۱، ص۴۴، ۴۵</ref><ref>نهایة الإحکام، علامه حلی، ج۱، ص۳۳۰</ref>، <ref>نهایة الإحکام، علامه حلی، ج۱، ص۳۲۲</ref>، <ref>نهایة الإحکام، علامه حلی، ج۲، ص۳۸</ref>، <ref>نهایة الإحکام، علامه حلی، ج۲، ص۱۱۲</ref>، <ref>نهایة الإحکام، علامه حلی، ج۲، ص۴۳۴</ref> | ||
در استناد به اجماع، مؤلف از تعابير مختلفى استفاده نموده است به عنوان نمونه اين موارد را مىتوان ذكر نمود: هي واجبة عند علمائنا كلّهم، عند علمائنا أجمع، ليس واجبا إجماعا، أجمع المسلمون كافّة، عليه إجماع العلماء، أجمع المسلمون في جميع الأعصار.<ref>نهایة الإحکام، علامه حلی، ج۱، ص۴۸، ۴۹، ۵۱</ref>، <ref>نهایة الإحکام، علامه حلی، ج۲، ص۱۰</ref>، <ref>نهایة الإحکام، علامه حلی، ج۲، ص۲۹۷</ref>، <ref>نهایة الإحکام، علامه حلی، ج۲، ص۶۵</ref> | در استناد به اجماع، مؤلف از تعابير مختلفى استفاده نموده است به عنوان نمونه اين موارد را مىتوان ذكر نمود: هي واجبة عند علمائنا كلّهم، عند علمائنا أجمع، ليس واجبا إجماعا، أجمع المسلمون كافّة، عليه إجماع العلماء، أجمع المسلمون في جميع الأعصار.<ref>نهایة الإحکام، علامه حلی، ج۱، ص۴۸، ۴۹، ۵۱</ref>، <ref>نهایة الإحکام، علامه حلی، ج۲، ص۱۰</ref>، <ref>نهایة الإحکام، علامه حلی، ج۲، ص۲۹۷</ref>، <ref>نهایة الإحکام، علامه حلی، ج۲، ص۶۵</ref> | ||
ویرایش