پرش به محتوا

دراسات في منهاج السنة لمعرفة ابن تيمية مدخل لشرح منهاج الكرامة: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ' ' به ' '
جز (جایگزینی متن - 'شيعيان' به 'شیعیان ')
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ')
خط ۶۸: خط ۶۸:
وى درباره حضرت ابوطالب، اسرار بر كفر او دارد و به قول مؤلف كتاب، هيچ دليلى بر اين امر جز بغضى كه نسبت به اميرالمؤمنين دارد، وجود ندارد.
وى درباره حضرت ابوطالب، اسرار بر كفر او دارد و به قول مؤلف كتاب، هيچ دليلى بر اين امر جز بغضى كه نسبت به اميرالمؤمنين دارد، وجود ندارد.


باب هفتم درباره عقيده [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] نسبت به شیعیان است و اتهاماتى كه به آن‌ها زده است. وى مى‌گويد كه «الرفض» از شرك، الحاد و نفاق مشتق شده است، لكن گاهى بر آن‌ها ظاهر مى‌شود و گاهى مخفى است.(همان، ص464)
باب هفتم درباره عقيده [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] نسبت به شیعیان است و اتهاماتى كه به آن‌ها زده است. وى مى‌گويد كه «الرفض» از شرك، الحاد و نفاق مشتق شده است، لكن گاهى بر آن‌ها ظاهر مى‌شود و گاهى مخفى است.(همان، ص464)


در فصل هشتم، به سخنانى از [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] اشاره شده كه به تعريف از كسانى كه شیعیان و اهل‌بيت(ع) را مورد ذم قرار داده‌اند، پرداخته است. او از ناصبى‌ها و خوارج دفاع نموده و خلاصه هر كسى كه مخالف شیعیان باشد، با آن‌ها و اعتقادشان موافق است.
در فصل هشتم، به سخنانى از [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] اشاره شده كه به تعريف از كسانى كه شیعیان و اهل‌بيت(ع) را مورد ذم قرار داده‌اند، پرداخته است. او از ناصبى‌ها و خوارج دفاع نموده و خلاصه هر كسى كه مخالف شیعیان باشد، با آن‌ها و اعتقادشان موافق است.


باب نهم، به روش‌هايى كه [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] در «منهاج السنة» استفاده نموده، اشاره شده است. مثلاًاو بين مذاهب خلط نموده، بين كلام اهل سنت و شيعه به معارضه پرداخته، قياس و تنظير غير صحيح انجام داده، بسيارى از حقائق را تكذيب نموده، حقائق تاريخى و ثابت را منكر شده، مغالطه واضح و كذب واضح داشته، در برخى از جاها به طور كلى از بحث خارج شده، دست به سب و شتم زده، خود را به جهالت و عدم فهم زده است و در تمامى اين موارد، مؤلف به نمونه‌ها و مثال‌هايى اشاره كرده است.
باب نهم، به روش‌هايى كه [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] در «منهاج السنة» استفاده نموده، اشاره شده است. مثلاًاو بين مذاهب خلط نموده، بين كلام اهل سنت و شيعه به معارضه پرداخته، قياس و تنظير غير صحيح انجام داده، بسيارى از حقائق را تكذيب نموده، حقائق تاريخى و ثابت را منكر شده، مغالطه واضح و كذب واضح داشته، در برخى از جاها به طور كلى از بحث خارج شده، دست به سب و شتم زده، خود را به جهالت و عدم فهم زده است و در تمامى اين موارد، مؤلف به نمونه‌ها و مثال‌هايى اشاره كرده است.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش