پرش به محتوا

صفحهٔ اصلی: تفاوت میان نسخه‌ها

۱۲۵ بایت اضافه‌شده ،  ‏۷ اوت ۲۰۱۶
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۰: خط ۲۰:




  <big>'''[[الجامع لرواة أصحاب الإمام الرضا عليه السلام]]'''</big>
  <big>'''[[عيون أخبار الرضا (عليه السلام)(تصحیح لاجوردی‌زاده)]]'''</big>


[[پرونده:NUR22216J1.jpg|بندانگشتی|الجامع لرواة أصحاب الإمام الرضا عليه السلام|175px]]
[[پرونده:NUR01503J1.jpg|بندانگشتی|عيون أخبار الرضا عليه السلام|175px]]


'''معرفى اجمالى'''
'''معرفى اجمالى'''


كتاب حاضر، از مقدمه كوتاه رياست دومين كنگره جهانى امام رضا(ع) و مقدمه نويسنده و متن اصلى (شامل ۲ جلد: ۱. اسامى و شرح حال راويان امام رضا(ع) از حرف الف تا كاف؛ ۲. ادامه اسامى و شرح حال راويان امام رضا(ع) از حرف ميم تا ياء، باب اسامى ياران امام(ع) و معروفان به كنيه يا لقب و زنانى كه مشرف به ديدار او شدند و يا از او روايتى نقل كرده و يا امام(ع) سخنى در مدح يا ذم آنان گفته است و مستدرك) تشكيل شده است.
'''عيون أخبار الرضا(ع)'''، تأليف ابوجعفر محمد بن على بن الحسين بن بابويه قمى، معروف به شيخ صدوق، مفصل‌ترين و معتبرترين كتاب در مورد جوانب مختلف زندگانى امام رضا(ع) و نيز سخنان ايشان در موضوعات مختلف مى‌باشد.
كتاب به زبان عربى و در قرن چهارم هجرى نوشته شده و تصحيح آن به قلم مهدى لاجوردى‌زاده صورت پذيرفته است.
 
زمانى كه صاحب بن عباد ديلمى، وزير وقت و حاكم شيعى آن دوران در مدح و ستايش امام رضا(ع) اشعارى را مى‌سرايد و آن را به شيخ صدوق(ره) هديه مى‌دهد، وى نيز كتاب حاضر را به پاس زحمات صاحب بن عباد ديلمى به نگارش درآورده و به او هديه مى‌دهد.
 
در بيان اهميت كتاب، مى‌توان به اين نكته اشاره كرد كه اين اثر، از جمله كتاب‌هاى معتبر شيعه مى‌باشد كه بسيارى از مسائل مربوط به فقه شيعه در آن بيان شده است.
 
'''ساختار'''
كتاب با دو مقدمه از محقق و مؤلف آغاز و مطالب در دو جلد، در شصت و نه باب، تنظيم شده است.


نويسنده براى توليد اثر حاضر از منابع متعددى (بيش از صد كتاب مهم به زبان عربى) استفاده كرده است.
موارد مختلفى چون زندگى امام رضا(ع)، وضعيت سياسى دوران امام كاظم(ع)، جريان واقفيه، نحوه مواجهه امام رضا(ع) با آنان و به‌طور كلى مواجهه با فرق و اديان مختلف در اين كتاب پوشش داده شده است؛ بنابراين، محتواى كتاب را مى‌توان در دو بخش «در باره امام رضا(ع)» و «رواياتى از امام رضا(ع)» تقسيم نمود.
نويسنده در تأليف اين اثر، علاوه بر بهره‌گيرى از متون تاريخى كه حاوى مطالبى در باره حيات و زندگى امام رضا(ع) بوده، از متون حديثى كه به نقل مطالب آن حضرت اختصاص داشته نيز بهره جسته است. يكى از مشهورترين اين متون، اثرى به نام «صحيفة الرضا(ع)» است.
شيخ صدوق به دليل فاصله زمانى با روزگار امام رضا(ع)، از برخى از آثار مكتوب و تواريخى كه به ذكر حالات و احوال امام(ع) پرداخته‌اند، بهره گرفته است. بررسى اسناد اين كتاب، نشان مى‌دهد كه يكى از اين آثار، كتاب «الأوراق» ابوبكر صولى است.


نويسنده در اين اثر، به‌صورت دقيق تعداد ۸۱۵ نفر از مردان راوى و صحابه حضرت امام رضا(ع) و 11 نفر از زنان را معرفى كرده و در مستدرك نيز تعداد 5 نفر از مردان را افزوده است؛ پس در مجموع تعداد ۸۳۱ نفر از ياران و راويان حضرت امام رضا(ع) ذكر شده‌اند.
يكى از مسائلى كه شيخ صدوق در اين كتاب به آن توجه كرده، ذكر محل‌هاى تاريخى است كه به‌نحوى با سفر امام رضا(ع) به خراسان مربوط بوده است.


نويسنده در مقدمه‌اش كه آن را در تاريخ شوال سال ۱۴۰۶ق در قم نوشته، با تأكيد بر ضرورت شناسايى رجال حديث، افزوده است: شناخت و نقادى راويان كار آسانى نيست؛ چون ناقد بايد از امتياز اطلاع گسترده بر اخبار و شناخت احوال راويان پيشين و راه‌هاى روايتشان برخوردار باشد و همچنين دستاوردهاى راويان و مقاصد و اهدافشان و عوامل و انگيزه‌هاى تساهل و كذب را به‌خوبى بشناسد و همچنين ناقد نياز دارد كه شيوخى را كه راويان از آنان نقل كرده‌اند و شهرهايشان و زمان وفات و طبقات و درجاتشان را بشناسد و... با توكل بر خداى تعالى شروع به جمع‌آورى كتاب حاضر كردم و آن را «الجامع لرواة و أصحاب الإمام الرضا(ع)» ناميدم و باآنكه منابع كم بود، ولى كوشيدم كه هرچه بتوانم از راويان و اصحاب جمع كنم؛ چه آنان كه مشرف به زيارتش شدند و مطلبى از او شنيدند يا حكايت از او، با يا بدون واسطه، نقل كرده‌اند يا دوران او را ادراك كرده‌اند و سخنى درباره او گفته‌اند و يا امام(ع) سخنى درباره آنان گفته است. براى بيان هر مطلب يك روايت آورده‌ام كه بر آن دلالت دارد و از موضوع و صحت و سقمش چشم پوشيده‌ام... من اولين كسى نيستم كه تأليفى در اين موضوع نوشته است و بلكه بنده بر اساس كتاب‌هاى پيشينيان اين كتاب را نوشته و از آنان در جرح و تعديل بهره برده‌ام؛ مانند [[برقی|احمد بن محمد بن خالد برقى]]، [[کشى]] و [[شیخ طوسی]]. جز آنكه من با استقراى منابع گوناگون شيعى و سنى، عناوين و اسامى ديگرى يافتم كه دانشمندان مذكور ذكر نكرده‌اند.
اين اثر، كتابى ارزشمند و مفيد در شرح و توضيح بسيارى از عقايد شيعه است. شيخ صدوق با جمع‌آورى سخنان و بحث‌هاى امام رضا(ع) با ديگر انديشمندان آن دوران، بسيارى از مباحث مهم اسلامى را مطرح كرده است....[[عيون أخبار الرضا (عليه السلام) (تصحیح لاجوردی‌زاده)|'''ادامه''']]
نويسنده كوشيده است كه اثرى مستند، جامع و كامل بيافريند و به نظر مى‌رسد در اين راه به موفقيت نسبى دست يافته است....[[الجامع لرواة أصحاب الإمام الرضا عليه السلام|'''ادامه''']]




خط ۳۹: خط ۴۸:


   
   
  <big>'''[[معیارهای اخلاقی در فقه امام صادق (علیه السلام)]]'''</big>
  <big>'''[[الجامع لرواة أصحاب الإمام الرضا عليه السلام]]'''</big>


[[پرونده:NUR18722J1.jpg|بندانگشتی|معیارهای اخلاقی در فقه امام صادق(علیه السلام)|175px]]
[[پرونده:NUR22216J1.jpg|بندانگشتی|الجامع لرواة أصحاب الإمام الرضا عليه السلام|175px]]


'''معرفى اجمالى'''
'''معرفى اجمالى'''


«معيارهاى اخلاقى در فقه امام جعفر صادق(ع)» ترجمه كتاب «قيم اخلاقية في فقه الإمام جعفر الصادق(ع)» تأليف عالم برجسته لبنانى [[محمدجواد مغنيه]](متولد 1322ق) مى‌باشد كه به قلم [[على‌اكبر مهدى‌پور]] به فارسى ترجمه شده است.
كتاب حاضر، از مقدمه كوتاه رياست دومين كنگره جهانى امام رضا(ع) و مقدمه نويسنده و متن اصلى (شامل ۲ جلد: ۱. اسامى و شرح حال راويان امام رضا(ع) از حرف الف تا كاف؛ ۲. ادامه اسامى و شرح حال راويان امام رضا(ع) از حرف ميم تا ياء، باب اسامى ياران امام(ع) و معروفان به كنيه يا لقب و زنانى كه مشرف به ديدار او شدند و يا از او روايتى نقل كرده و يا امام(ع) سخنى در مدح يا ذم آنان گفته است و مستدرك) تشكيل شده است.


اين اثر، با حجم كوچك خود، مطالب و حقايق فراوانى را دربردارد و خواننده را با بُعدى تازه از ابعاد فقه اسلامى، آشنا مى‌سازد و گامى تازه به سوى شناخت انسان و ارزش‌هاى والاى اين موجود ناشناخته برمى‌دارد (مقدمه ناشر: ص10).
نويسنده براى توليد اثر حاضر از منابع متعددى (بيش از صد كتاب مهم به زبان عربى) استفاده كرده است.


كتاب با دو مقدمه از ناشر و مؤلف آغاز و مطالب در چهار دفتر، عرضه شده است.نويسنده در ابتداى هر بحث، روايتى از [[امام صادق(ع)]] نقل و سپس به شرح و توضيح آن پرداخته است.
نويسنده در اين اثر، به‌صورت دقيق تعداد ۸۱۵ نفر از مردان راوى و صحابه حضرت امام رضا(ع) و 11 نفر از زنان را معرفى كرده و در مستدرك نيز تعداد 5 نفر از مردان را افزوده است؛ پس در مجموع تعداد ۸۳۱ نفر از ياران و راويان حضرت امام رضا(ع) ذكر شده‌اند.


'''گزارش محتوا'''
نويسنده در مقدمه‌اش كه آن را در تاريخ شوال سال ۱۴۰۶ق در قم نوشته، با تأكيد بر ضرورت شناسايى رجال حديث، افزوده است: شناخت و نقادى راويان كار آسانى نيست؛ چون ناقد بايد از امتياز اطلاع گسترده بر اخبار و شناخت احوال راويان پيشين و راه‌هاى روايتشان برخوردار باشد و همچنين دستاوردهاى راويان و مقاصد و اهدافشان و عوامل و انگيزه‌هاى تساهل و كذب را به‌خوبى بشناسد و همچنين ناقد نياز دارد كه شيوخى را كه راويان از آنان نقل كرده‌اند و شهرهايشان و زمان وفات و طبقات و درجاتشان را بشناسد و... با توكل بر خداى تعالى شروع به جمع‌آورى كتاب حاضر كردم و آن را «الجامع لرواة و أصحاب الإمام الرضا(ع)» ناميدم و باآنكه منابع كم بود، ولى كوشيدم كه هرچه بتوانم از راويان و اصحاب جمع كنم؛ چه آنان كه مشرف به زيارتش شدند و مطلبى از او شنيدند يا حكايت از او، با يا بدون واسطه، نقل كرده‌اند يا دوران او را ادراك كرده‌اند و سخنى درباره او گفته‌اند و يا امام(ع) سخنى درباره آنان گفته است. براى بيان هر مطلب يك روايت آورده‌ام كه بر آن دلالت دارد و از موضوع و صحت و سقمش چشم پوشيده‌ام... من اولين كسى نيستم كه تأليفى در اين موضوع نوشته است و بلكه بنده بر اساس كتاب‌هاى پيشينيان اين كتاب را نوشته و از آنان در جرح و تعديل بهره برده‌ام؛ مانند [[برقی|احمد بن محمد بن خالد برقى]]، [[کشى]] و [[شیخ طوسی]]. جز آنكه من با استقراى منابع گوناگون شيعى و سنى، عناوين و اسامى ديگرى يافتم كه دانشمندان مذكور ذكر نكرده‌اند.
 
نويسنده كوشيده است كه اثرى مستند، جامع و كامل بيافريند و به نظر مى‌رسد در اين راه به موفقيت نسبى دست يافته است....[[الجامع لرواة أصحاب الإمام الرضا عليه السلام|'''ادامه''']]
نويسنده در مقدمه به اين نكته اشاره كرده كه پيش از اين كتابى با نام «مفاهيم انسانية في كلمات الإمام جعفر الصادق(ع)» از نويسنده منتشر شده كه با كتاب حاضر هر دو در يك زمينه نگارش شده است؛ جز اين‌كه در قبلى معيارهاى اخلاقى از ديدگاه اخلاق و اجتماع و در اين كتاب معيارهاى اخلاقى از ديدگاه فقه غنى و پربار امام صادق(ع) مورد مطالعه قرار گرفته است (مقدمه نویسنده: ص11).
 
«ايمان منهاى اخلاق» عنوان بخش (دفتر) اول كتاب است. نويسنده در ابتداى اين دفتر، به اين نكته اشاره دارد كه همه احاديث اهل بيت(ع)، بر اساس مبانى اخلاقى و مكارم انسانى استوار است و هر كسى مطلبى را به آن‌ها نسبت دهد كه با اصول اخلاقى و اهداف انسانى سازگار نباشد، به آن‌ها تهمت زده است (متن کتاب: ص15).


وى معتقد است كه در مكتب اهل بيت(ع)، ايمان به قلب اختصاص نداشته، بلكه همه اعضا و جوارح آدمى را دربر مى‌گيرد. در همين رابطه، در اين دفتر، فرازهايى از حديث امام صادق(ع) كه در ضمن آن، آثار و نشانه‌هاى ايمان، بيان شده و توضيح داده شده است كه ثمرات ايمان، در همه اعضا و جوارح آشكار بوده و آثار ايمان به روشنى در آن‌ها ديده مى‌شود. فرازهايى از اين حديث شريف در ضمن شش قسمت ايمان قلب، زبان، گوش، چشم، دست و پاها با مختصر توضيحى، آورده شده است (همان: ص51-27).


در فقه اسلامى، احكام و دستوراتى هست كه در قرآن و سنت، به‌طور صريح بيان و مقرر شده و قواعد و اصولى ...[[معیارهای اخلاقی در فقه امام صادق (علیه السلام)|'''ادامه''']]


</div>
</div>
۸۵

ویرایش