۵۳٬۳۲۷
ویرایش
تاریخ ميورقة: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - '== گزارش محتوا ==' به '==گزارش محتوا=='
جز (جایگزینی متن - 'تجاري' به 'تجاری') |
جز (جایگزینی متن - '== گزارش محتوا ==' به '==گزارش محتوا==') |
||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
در ابتداي كتاب مقدمه مفصل و جامعي به قلم محقق آمده است كه حدود ثلث حجم آن را به خود اختصاص داده است. در اين نوشتار به سرگذشت نويسنده و شيوه نگارش او و محتواى كتاب پرداخته شده است. پس از آن متن كتاب با يك مقدمه آغاز شده است و به اختصار و در 24 بخش وقايع به گونه‌ای دقيق شرح كرده است تا آن جا كه گروهي تصور كرده‌اند كه خود نويسنده در ميورقه بوده است. | در ابتداي كتاب مقدمه مفصل و جامعي به قلم محقق آمده است كه حدود ثلث حجم آن را به خود اختصاص داده است. در اين نوشتار به سرگذشت نويسنده و شيوه نگارش او و محتواى كتاب پرداخته شده است. پس از آن متن كتاب با يك مقدمه آغاز شده است و به اختصار و در 24 بخش وقايع به گونه‌ای دقيق شرح كرده است تا آن جا كه گروهي تصور كرده‌اند كه خود نويسنده در ميورقه بوده است. | ||
== گزارش محتوا == | ==گزارش محتوا== | ||
أبامطرف، در نوشته خود از شيوه عماد اصبهاني - كه در تاريخ ادب یکی از اركان كتابت عربی مسجع همراه با محسنات بديعي است - الگوبرداري كرده است. ابن عميره و كاتبان عصر او مانند حلقه‌اي مهم و مرحله مشخصي در سلسله تطور نثر فني در ادب اندلسي به شمار مى‌روند. اين نثر مبتني بر انواع سجع و اشكال مختلف جناس و استفاده از تلميحات و اشارات و اصطلاحات و الفاظ فقهي و منطقي است. او در سجع نظريه خاصی وضع نمود كه در كتاب تنبيهات آن را "حد وسط بين افراط و تفريط" ناميده است. او متذكر مى‌شود كه اين مساوات نبايد به گونه‌ای باشد كه به اوزان شعري تبديل شود. او از شيوه معاصرينش؛ مانند: ابن آبار، ابن قطان كه كتاب عماد اصبهاني "الفتح القدسي" را شرح و اختصار كردند، نيز پیروی نكرد و كتابی با موضوعي متفاوت ايجاد نمود. چه بسا او قصد داشته با تأليف جديدش نگاه‌ها را به خود جلب كند. | أبامطرف، در نوشته خود از شيوه عماد اصبهاني - كه در تاريخ ادب یکی از اركان كتابت عربی مسجع همراه با محسنات بديعي است - الگوبرداري كرده است. ابن عميره و كاتبان عصر او مانند حلقه‌اي مهم و مرحله مشخصي در سلسله تطور نثر فني در ادب اندلسي به شمار مى‌روند. اين نثر مبتني بر انواع سجع و اشكال مختلف جناس و استفاده از تلميحات و اشارات و اصطلاحات و الفاظ فقهي و منطقي است. او در سجع نظريه خاصی وضع نمود كه در كتاب تنبيهات آن را "حد وسط بين افراط و تفريط" ناميده است. او متذكر مى‌شود كه اين مساوات نبايد به گونه‌ای باشد كه به اوزان شعري تبديل شود. او از شيوه معاصرينش؛ مانند: ابن آبار، ابن قطان كه كتاب عماد اصبهاني "الفتح القدسي" را شرح و اختصار كردند، نيز پیروی نكرد و كتابی با موضوعي متفاوت ايجاد نمود. چه بسا او قصد داشته با تأليف جديدش نگاه‌ها را به خود جلب كند. | ||