المواعظ و الإعتبار في ذكر الخطط و الآثار: تفاوت میان نسخه‌ها

سلسه طولانى كتاب‌هاى خطط مصرى به كتاب خطط التوفيقيه الجديده المصر القاهره و مدن‌ها و بلادها القديمه و الشهيده، نوشه على پاشا مبارک ختم مى‌شود. وى مبناى كار خود را خطط مقريزى قرار داد و آن چه كه در مدت چهار قرن فاصله بين اثر وى و [[مقریزی، احمد بن علی|مقريزى]] اتفاق افتاده بود را به رشته تحرير درآورد و در واقع قاهره كنونى را به گذشته آن در عصر [[مقریزی، احمد بن علی|مقريزى]] متصل كرد. هر چند مبارک تمامى شهرها و آبادى‌هاى مصر را با تراجم و شرح حال فراوان اعيان آن در زمان مختلف جمع‌آورى نمود، ليكن ميان اثر وى و [[مقریزی، احمد بن علی|مقريزى]] تفاوت بسيارى وجود دارد. با توجه به دقت فراوان [[مقریزی، احمد بن علی|مقريزى]]، كار وى را مى‌توان اساس و پايه خططها بر شمرد؛ در حالى كه مبارک اغلب مطالب خود را از [[مقریزی، احمد بن علی|مقريزى]] نقل كرده است و آنچه را كه خود نيز افزوده، جدا از ارتباط لازم در توصيف است.

#[[:noormags:92824|مجله تاريخ در آينه پژوهش، زمستان 1382، پيش شماره 4، عنوان مقاله: شناخت شخصيت و آثار تقى‌الدين مقريزى، نويسنده على غلامى دهقى]].