۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
درسنامه وهابیت؛ پیدایش، جریانها و کارنامه (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۸ سپتامبر ۲۰۱۸، ساعت ۰۱:۱۱
، ۲۸ سپتامبر ۲۰۱۸جایگزینی متن - 'فعاليتهاى' به 'فعالیتهای'
جز (جایگزینی متن - 'شيعيان' به 'شیعیان ') |
جز (جایگزینی متن - 'فعاليتهاى' به 'فعالیتهای') |
||
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
در درسهاى سوم تا ششم، [[ابن حنبل، احمد بن محمد|احمد بن حنبل]]، [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] و محمد بن عبدالوهاب بهعنوان بنيانگذاران سلفىگرى نقلى، اعتقادى و وهابى معرفى شدهاند. آيين وهابيت، نام خود را از بنيانگذار آن، محمد بن عبدالوهاب گرفته است. او وابسته به خاندان آل مشرف بود. وى در همان سالهاى پيش از علنى شدن عقايدش، برخى از عقايد خود را ابراز مىكرد كه مردم و علما را به خشم مىآورد. برخى از طرفدارانش به بهاى حمايت از كارهاى غير اسلامى ابن عبدالوهاب، ناچار شدهاند چهرهى تاريكى از مسلمانان ترسيم كنند و براى تطهير وى و پيروانش، مهر تكفير و ارتداد به عموم مسلمانان بزنند<ref>همان، ص227</ref> | در درسهاى سوم تا ششم، [[ابن حنبل، احمد بن محمد|احمد بن حنبل]]، [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] و محمد بن عبدالوهاب بهعنوان بنيانگذاران سلفىگرى نقلى، اعتقادى و وهابى معرفى شدهاند. آيين وهابيت، نام خود را از بنيانگذار آن، محمد بن عبدالوهاب گرفته است. او وابسته به خاندان آل مشرف بود. وى در همان سالهاى پيش از علنى شدن عقايدش، برخى از عقايد خود را ابراز مىكرد كه مردم و علما را به خشم مىآورد. برخى از طرفدارانش به بهاى حمايت از كارهاى غير اسلامى ابن عبدالوهاب، ناچار شدهاند چهرهى تاريكى از مسلمانان ترسيم كنند و براى تطهير وى و پيروانش، مهر تكفير و ارتداد به عموم مسلمانان بزنند<ref>همان، ص227</ref> | ||
آنگاه تماميتگرايى وهابيت و ماهيت خشن و تكفيرى آن، موجب شد قدرت و خشونت در دل آن نهادينه شود. در تبارشناسى وهابيت، ناگزير بايد به نقش سياست و قدرت اشاره كرد. سال 1153ق، محمد بن عبدالوهاب دعوت خود را در شهر حريمله آشكار كرد، اما اين دعوت، اجابتى را در پى نداشت؛ مردم و علما، ديدگاههاى وى را مخالف صريح آموزههاى دينى مىديدند... آنچه در دعوت او براى حاكمان جذابيت داشت، نتايج مادى دعوت بود كه خود محمد بهزيبايى آن را وعده مىداد. او درعيه را مركز | آنگاه تماميتگرايى وهابيت و ماهيت خشن و تكفيرى آن، موجب شد قدرت و خشونت در دل آن نهادينه شود. در تبارشناسى وهابيت، ناگزير بايد به نقش سياست و قدرت اشاره كرد. سال 1153ق، محمد بن عبدالوهاب دعوت خود را در شهر حريمله آشكار كرد، اما اين دعوت، اجابتى را در پى نداشت؛ مردم و علما، ديدگاههاى وى را مخالف صريح آموزههاى دينى مىديدند... آنچه در دعوت او براى حاكمان جذابيت داشت، نتايج مادى دعوت بود كه خود محمد بهزيبايى آن را وعده مىداد. او درعيه را مركز فعالیتهای خود قرار داد. هدف حاكم درعيه (محمد بن سعود) از حمايت مكتب وهابيت، تنها استفادهى ابزارى از دين براى رسيدن به قدرت و ثروت بوده است. كاركرد مكتب وهابيت، مشروعيتسازى براى نظام پادشاهى آل سعود است و آل سعود، امنيت و قدرت لازم را براى ترويج اين ايده فراهم مىسازد. در توفيق آل سعود و مكتب وهابيت، هرگز نبايد نقش استعمار و در رأس آن، انگلستان را فراموش كرد<ref>ر.ک: همان، ص262-259</ref> | ||
در درسهاى نهم و دهم، كارنامه وهابيت در دوره تأسيس و تثبيت بررسى شده است. تفاوت بنيادين وهابيت با ديگر مذاهب اسلامى، آمارهايى از جنايات وهابيان و غارت مسلمين توسط آنها، نمونههايى از جنايات وهابيان عليه اهل سنت و شیعیان در احسا و كربلا از مباحث مطرحشده در درس نهم است. تاريخچه، فلسفه و ويژگىهاى گروه اخوان التوحيد و فرجام آنان و همچنين نقش و جنايات وهابيون در تخريب آثار و اماكن تاريخى و مقدس در مكه و مدينه و عراق توسط وهابىها در درس دهم اسلامى بررسى شده است. باآنكه بناها و آثار تاريخى، هويت يك فرهنگ هستند و سابقه و بنيانهاى آن را نشان مىدهند، اما آل سعود با كمال شگفتى همهى آثار اسلامى را ويران كردند. «سعود بن عبدالعزيز» به عتبات عاليات حمله كرد و مرقد مطهر امام حسين(ع) را ويران نمود و در سال 1218ق، لشكر آل سعود و وهابيان به مكه حمله كرد و تمام آثار و اماكن تاريخى مربوط به صالحين را نابود كردند<ref>همان، ص384</ref> | در درسهاى نهم و دهم، كارنامه وهابيت در دوره تأسيس و تثبيت بررسى شده است. تفاوت بنيادين وهابيت با ديگر مذاهب اسلامى، آمارهايى از جنايات وهابيان و غارت مسلمين توسط آنها، نمونههايى از جنايات وهابيان عليه اهل سنت و شیعیان در احسا و كربلا از مباحث مطرحشده در درس نهم است. تاريخچه، فلسفه و ويژگىهاى گروه اخوان التوحيد و فرجام آنان و همچنين نقش و جنايات وهابيون در تخريب آثار و اماكن تاريخى و مقدس در مكه و مدينه و عراق توسط وهابىها در درس دهم اسلامى بررسى شده است. باآنكه بناها و آثار تاريخى، هويت يك فرهنگ هستند و سابقه و بنيانهاى آن را نشان مىدهند، اما آل سعود با كمال شگفتى همهى آثار اسلامى را ويران كردند. «سعود بن عبدالعزيز» به عتبات عاليات حمله كرد و مرقد مطهر امام حسين(ع) را ويران نمود و در سال 1218ق، لشكر آل سعود و وهابيان به مكه حمله كرد و تمام آثار و اماكن تاريخى مربوط به صالحين را نابود كردند<ref>همان، ص384</ref> | ||