۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
تحفه (در اخلاق و سیاست): تفاوت میان نسخهها
جز
جایگزینی متن - 'فارسى' به 'فارسی'
جز (جایگزینی متن - ' | تعداد جلد =' به '| تعداد جلد =') |
جز (جایگزینی متن - 'فارسى' به 'فارسی') |
||
| خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
جاى نام مؤلف آن در نسخه اصلى خالى بوده و از متن كتاب هم نشانه و قرينهاى بدست نمیآید كه ما را در شناختن وى يارى كند ولى احتمال میرود كه مؤلف آن، ميرزا شرفالدين فضلالله ابن عبدالله قزوينى (نزدیک 640-740) كه «المعجم في آثارملوك العجم» را براى نصرةالدين احمد نوشته است، باشد. | جاى نام مؤلف آن در نسخه اصلى خالى بوده و از متن كتاب هم نشانه و قرينهاى بدست نمیآید كه ما را در شناختن وى يارى كند ولى احتمال میرود كه مؤلف آن، ميرزا شرفالدين فضلالله ابن عبدالله قزوينى (نزدیک 640-740) كه «المعجم في آثارملوك العجم» را براى نصرةالدين احمد نوشته است، باشد. | ||
اين اثر مجموعهاى به زبان | اين اثر مجموعهاى به زبان فارسی بوده و به همه آثار معتبر فارسی، از شعر و نثر نظر داشته و به انواع صنايع ادبى از جمله ترصيع، تنجيس، سجع، ايجاز، اختصار، استعارات و كنايات آراسته شده است و ظاهراً براى نصرةالدين احمدبن يوسف شاه بن البارغون بن هزارسب از اتابكان لرستان (696-733) تدوين و به اين نام، نامگذارى شده است. | ||
== ساختار == | == ساختار == | ||
| خط ۵۲: | خط ۵۲: | ||
== گزارش محتوا == | == گزارش محتوا == | ||
توضيحات [[یارشاطر، احسان|يارشاطر]]، غرض از انتشار اين مجموعه را چنين معرفى میكند كه آثار مهم زبان | توضيحات [[یارشاطر، احسان|يارشاطر]]، غرض از انتشار اين مجموعه را چنين معرفى میكند كه آثار مهم زبان فارسی، كه مهمترين ميراث فرهنگى ما بشمار میرود، با روش انتقادى و دقت علمى به طبع رسيده و در دسترس طالبان قرار گيرد. | ||
وى روش اصلى طبع اين اثر را، همان روشى كه در كشورهاى غربى در طبع انتقادى اينگونه متون متداول است، میداند كه بر اساس رعايت حق قضاوت براى خوانندگان تدوين میشوند. يعنى كسى كه تدوين و تصحيح متنى را به عهده دارد، با آنكه در روشن ساختن آن میكوشد و خواننده را برحسب اطلاع و درايت خويش به متن درستِ اصلى راهنمايى میكند، درك و سليقه خود را حاكم مطلق نمیشمارد و همه نكاتى را كه ممكن است موجب تعبير ديگرى بشود نيز، ضبط میكند. | وى روش اصلى طبع اين اثر را، همان روشى كه در كشورهاى غربى در طبع انتقادى اينگونه متون متداول است، میداند كه بر اساس رعايت حق قضاوت براى خوانندگان تدوين میشوند. يعنى كسى كه تدوين و تصحيح متنى را به عهده دارد، با آنكه در روشن ساختن آن میكوشد و خواننده را برحسب اطلاع و درايت خويش به متن درستِ اصلى راهنمايى میكند، درك و سليقه خود را حاكم مطلق نمیشمارد و همه نكاتى را كه ممكن است موجب تعبير ديگرى بشود نيز، ضبط میكند. | ||