۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '== وابستهها ==' به '==وابستهها==') |
جز (جایگزینی متن - 'فارسى' به 'فارسی') |
||
خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
}} | }} | ||
'''تاريخ بيهق'''، تأليف ابوالحسن، [[بیهقی، علی بن زید|على بن زيد بيهقى]]، مشهور به ابن فندق(متوفاى 565ق)، با موضوع تاريخ و جغرافياى بيهق، به زبان | '''تاريخ بيهق'''، تأليف ابوالحسن، [[بیهقی، علی بن زید|على بن زيد بيهقى]]، مشهور به ابن فندق(متوفاى 565ق)، با موضوع تاريخ و جغرافياى بيهق، به زبان فارسی است. اين اثر، حاوى نكات ارزشمندى در باب تاريخ و جغرافياى مشرق ايران در عصر غزنويان و سلجوقيان است و از آنجا كه برخى از اين اطلاعات در ديگر آثار آن دوران نيامده، اين كتاب، از اهميت ويژهاى برخوردار است. | ||
[[بهار، محمدتقی|ملك الشعراى بهار]] درباره اين كتاب مىنويسد: «تاريخ بيهق، يكى از كتب بسيار مفيد و سودمند | [[بهار، محمدتقی|ملك الشعراى بهار]] درباره اين كتاب مىنويسد: «تاريخ بيهق، يكى از كتب بسيار مفيد و سودمند فارسی است كه نظيرش از دو الى سه تجاوز نمىكند، چه از حيث سبک و اسلوب و چه از حيث ثقه بودن و چه از حيث پر بودن از مطالب تاريخى و ادبى و علمى بسيار مفيد كه در عالم خود بىنظير است.» | ||
== ساختار == | == ساختار == | ||
خط ۵۹: | خط ۵۹: | ||
طولانىترين بخش كتاب، فصلى است كه مؤلف به يادكرد علماء و ائمه و افاضل ناحيه بيهق اختصاص داده و افزون بر نقل احاديثى كه از طريق هر يك از محدثان و عالمان بيهق روايت شده، نمونهاى از اشعار آنان را نيز نقل كرده است. | طولانىترين بخش كتاب، فصلى است كه مؤلف به يادكرد علماء و ائمه و افاضل ناحيه بيهق اختصاص داده و افزون بر نقل احاديثى كه از طريق هر يك از محدثان و عالمان بيهق روايت شده، نمونهاى از اشعار آنان را نيز نقل كرده است. | ||
نويسنده، در كتاب خويش، همچنين از نقباء سادات، شعراى | نويسنده، در كتاب خويش، همچنين از نقباء سادات، شعراى فارسی ناحيه بيهق، فضلاى ذو اللسانين، بزرگان محلى، وقايع بزرگى كه در آن ناحيه اتفاق افتاده، شگفتىها و عجايب آن سرزمين و ساداتى كه در خسروجرد و غيره مدفونند، ياد كرده است. | ||
آخرين فصل كتاب، خاتمهاى است كه در آن، مذمت دنيا با نقل حكاياتى مورد تأكيد قرار گرفته و در آخر، معايب دنيا در ده وجه با نقل اشعار عربى بيان شده است. | آخرين فصل كتاب، خاتمهاى است كه در آن، مذمت دنيا با نقل حكاياتى مورد تأكيد قرار گرفته و در آخر، معايب دنيا در ده وجه با نقل اشعار عربى بيان شده است. | ||
راجع به ويژگىهاى نثر كتاب تاريخ بيهق، [[بهمنیار، احمد|احمد بهمنيار]] عقيده دارد كه: «تاريخ بيهق، به نثر ساده نوشته شده و انشاء آن با وجود متوسط بودن، از مزايا و محسنات لفظى و معنوى كه خاص مؤلفات قرن چهارم تا هفتم است، بهره و نصيب كافى دارد و از خصايص انشايى كه در آن ديده مىشود، يكى اين است كه مؤلف سالهاى وقايع را به عربى نوشته و در انساب طوايف و اشخاص نيز غالباً براى اختصار يا احتراز از تكرار، به عبارات عربى متوسل شده و از به هم آميختن جملههاى | راجع به ويژگىهاى نثر كتاب تاريخ بيهق، [[بهمنیار، احمد|احمد بهمنيار]] عقيده دارد كه: «تاريخ بيهق، به نثر ساده نوشته شده و انشاء آن با وجود متوسط بودن، از مزايا و محسنات لفظى و معنوى كه خاص مؤلفات قرن چهارم تا هفتم است، بهره و نصيب كافى دارد و از خصايص انشايى كه در آن ديده مىشود، يكى اين است كه مؤلف سالهاى وقايع را به عربى نوشته و در انساب طوايف و اشخاص نيز غالباً براى اختصار يا احتراز از تكرار، به عبارات عربى متوسل شده و از به هم آميختن جملههاى فارسی و تازى، نثرى ملمع به وجود آورده است، ليكن ساير مطالب را به فارسی يكدست نوشته و سبک تحرير او در اين قسمت، پسنديده و در تاريخنويسى قابل پيروى و تقليد است.» | ||
در هر صورت اين نكته را نمىتوان انكار كرد كه نثر تاريخ بيهق سرشار از لغات و اصطلاحات و اشعار عربى است. [[صفا، ذبیح الله|ذبيح الله صفا]]، در اين مورد مىگويد: «اين كتاب، اگرچه از حيث لغات و تركيبات عربى وافرى كه در آن به كار رفته از ديگر كتب هم عصر خود تمايز دارد، ليكن بههرحال نثرى روان و پخته و بسيار متين و استوار دارد.» | در هر صورت اين نكته را نمىتوان انكار كرد كه نثر تاريخ بيهق سرشار از لغات و اصطلاحات و اشعار عربى است. [[صفا، ذبیح الله|ذبيح الله صفا]]، در اين مورد مىگويد: «اين كتاب، اگرچه از حيث لغات و تركيبات عربى وافرى كه در آن به كار رفته از ديگر كتب هم عصر خود تمايز دارد، ليكن بههرحال نثرى روان و پخته و بسيار متين و استوار دارد.» |
ویرایش