۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '== وابستهها ==' به '==وابستهها==') |
جز (جایگزینی متن - 'شيعيان' به 'شیعیان ') |
||
خط ۶۱: | خط ۶۱: | ||
در سال 1310ق، بههمراه مادر، همسر و برادرش رخت سفر به عراق بربست و در پی توصيه پدربزرگش آيتالله سيد هادی صدر و ديگر آشنايانش، بههمراه خانوادهاش به سامرا رفت. شرفالدين پس از گفتگو و تبادل نظر با دايی فرزانه و عالم خود آيتالله [[صدر، حسن|سيد حسن صدر]]، تحصيلات فقهی و اصولی خويش را در نزد دو استاد معروف حوزه علميه سامرا، شيخ حسن كربلايی (متوفی 1322ق) و شيخ باقر حيدر (متوفی 1333ق) آغاز كرد. همچنين هر صبح جمعه، وی با شور و رغبت وصفناپذيری، پای درس اخلاق حكيم الهی آيتالله شيخ فتحعلی سلطانآبادی حضور میيافت و دل عطشناكش را از آن سرچمشه عشق حق سيراب میساخت. | در سال 1310ق، بههمراه مادر، همسر و برادرش رخت سفر به عراق بربست و در پی توصيه پدربزرگش آيتالله سيد هادی صدر و ديگر آشنايانش، بههمراه خانوادهاش به سامرا رفت. شرفالدين پس از گفتگو و تبادل نظر با دايی فرزانه و عالم خود آيتالله [[صدر، حسن|سيد حسن صدر]]، تحصيلات فقهی و اصولی خويش را در نزد دو استاد معروف حوزه علميه سامرا، شيخ حسن كربلايی (متوفی 1322ق) و شيخ باقر حيدر (متوفی 1333ق) آغاز كرد. همچنين هر صبح جمعه، وی با شور و رغبت وصفناپذيری، پای درس اخلاق حكيم الهی آيتالله شيخ فتحعلی سلطانآبادی حضور میيافت و دل عطشناكش را از آن سرچمشه عشق حق سيراب میساخت. | ||
پس از گذشت يك سال و در هنگامی كه مرجع تقليد | پس از گذشت يك سال و در هنگامی كه مرجع تقليد شیعیان جهان [[میرزای شیرازی، محمدحسن بن محمود|آيتالله ميرزای شيرازی]] بنا به عللی سامرا را به قصد نجف ترك كرد، شرفالدين نيز با ديگر عالمان و مدرسان حوزه عمليه سامرا، راهی نجف، ديار عشق و قبله طالبان علم شد. وی برای تحصيل دورههای عالی فقه، اصول، حديث، كلام و... سالها پای درس عالمان و فقيهان بزرگ حوزه علميه نجف، از جمله: | ||
# آقا رضا اصفهانی (متوفی 1322ق)؛ | # آقا رضا اصفهانی (متوفی 1322ق)؛ | ||
# شيخ محمدطه نجف (متوفی 1323ق)؛ | # شيخ محمدطه نجف (متوفی 1323ق)؛ | ||
خط ۱۱۷: | خط ۱۱۷: | ||
در اواخر سال 1355ق، پا در ركاب سفر نهاد و به عراق رفت. ابتدا وارد بغداد شد و سپس برای زيارت امامان معصوم(ع) عازم نجف، كاظمين، سامرا و كربلا گرديد. | در اواخر سال 1355ق، پا در ركاب سفر نهاد و به عراق رفت. ابتدا وارد بغداد شد و سپس برای زيارت امامان معصوم(ع) عازم نجف، كاظمين، سامرا و كربلا گرديد. | ||
در واپسين روزهای سال 1355ق، مقارن 1315ش، شرفالدين از عراق راهی ايران شد تا مرقد هشتمين پيشوای | در واپسين روزهای سال 1355ق، مقارن 1315ش، شرفالدين از عراق راهی ايران شد تا مرقد هشتمين پيشوای شیعیان ، [[امام رضا(ع)|حضرت ابوالحسن علی بن موسی الرضا(ع)]] را زيارت كند. در تهران عده زيادی از علما، روحانیون و شخصيتهای علمی و دينی از او استقبال كردند. همچنين مردم ديندار و عالمان شهر به ديدار و زيارت او شتافتند و به اكرام و احترامش همت گماشتند. | ||
شرفالدين از تهران به قم عزيمت كرد تا مرقد پاك حضرت فاطمه معصومه(ع)، دخت والاگهر امام موسی كاظم(ع) را زيارت كند و از نزدیک با حوزه علميه و علما و فقهای قم كه بهسختی تحت فشار اختناق و استبداد رضاخانی بودند، آشنا شود. پس از اين زيارت و ديدار، رخت سفر به ديار خراسان كشيد و عازم شهر شهادت، مشهد مقدس شد و بوسه به آستان قدس [[امام رضا(ع)|حضرت امام رضا(ع)]]<nowiki/>زد... و به آرزوی ديرين خويش دست يافت. سفر شرفالدين به ايران، نزدیک به يك ماه طول كشيد و در اوايل سال 1356ق، به وطن خود بازگشت. | شرفالدين از تهران به قم عزيمت كرد تا مرقد پاك حضرت فاطمه معصومه(ع)، دخت والاگهر امام موسی كاظم(ع) را زيارت كند و از نزدیک با حوزه علميه و علما و فقهای قم كه بهسختی تحت فشار اختناق و استبداد رضاخانی بودند، آشنا شود. پس از اين زيارت و ديدار، رخت سفر به ديار خراسان كشيد و عازم شهر شهادت، مشهد مقدس شد و بوسه به آستان قدس [[امام رضا(ع)|حضرت امام رضا(ع)]]<nowiki/>زد... و به آرزوی ديرين خويش دست يافت. سفر شرفالدين به ايران، نزدیک به يك ماه طول كشيد و در اوايل سال 1356ق، به وطن خود بازگشت. |
ویرایش