۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'سيد ' به 'سيد') |
جز (جایگزینی متن - 'شيعيان' به 'شیعیان ') |
||
خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
در بخش اول كتاب نويسنده بعد از نقل اقوال و شبهات [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]]، [[ابن خلدون]] و [[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن حجر]] پيرامون حضرت مهدى(عج)، مبناى اين شبهات را عدم وقوف بر روح دين و نشناختن اصول و فروع آن دانسته است. | در بخش اول كتاب نويسنده بعد از نقل اقوال و شبهات [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]]، [[ابن خلدون]] و [[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن حجر]] پيرامون حضرت مهدى(عج)، مبناى اين شبهات را عدم وقوف بر روح دين و نشناختن اصول و فروع آن دانسته است. | ||
وى معتقد است كه اجماع | وى معتقد است كه اجماع شیعیان به تنهايى، در ثبوت ولادت و غيبت حضرت مهدى(عج) كفايت خواهد كرد و هيچ يك از مسلمين در تواتر بشارتهاى نبوى به خروج فردى از عترت ايشان، از اولاد على(ع) و فاطمه(س) شكى ندارد. | ||
وى در ادامه، به تعداى از علماى اهل سنت كه با اعتقاد اماميه پيرامون حضرت مهدى(عج) موافق هستند، اشاره كرده كه از آن جمله هستند: ابوالفتح محمد بن ابى الفوارس، [[ترمذی، محمد بن عیسی|ترمذى]]، ابوداود، [[ابن ابیالحدید، عبدالحمید بن هبةالله|ابن ابىالحديد]]، [[شبلنجی، مومن|شبلنجى]]، [[قرطبی، محمد بن احمد|امام قرطبى]]، ثعالبى، [[ابن حنبل، احمد بن محمد|احمد بن حنبل]]، عبدالحق دهلوى، فضل بن روزبهان، عبدالرحمان بسطامى. | وى در ادامه، به تعداى از علماى اهل سنت كه با اعتقاد اماميه پيرامون حضرت مهدى(عج) موافق هستند، اشاره كرده كه از آن جمله هستند: ابوالفتح محمد بن ابى الفوارس، [[ترمذی، محمد بن عیسی|ترمذى]]، ابوداود، [[ابن ابیالحدید، عبدالحمید بن هبةالله|ابن ابىالحديد]]، [[شبلنجی، مومن|شبلنجى]]، [[قرطبی، محمد بن احمد|امام قرطبى]]، ثعالبى، [[ابن حنبل، احمد بن محمد|احمد بن حنبل]]، عبدالحق دهلوى، فضل بن روزبهان، عبدالرحمان بسطامى. | ||
خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
# انكار ولادت امام توسط جعفر بن على الهادى(ع) و تصرف در املاك [[امام حسن عسکری(ع)|امام عسكرى]] به عنوان وارث ايشان. | # انكار ولادت امام توسط جعفر بن على الهادى(ع) و تصرف در املاك [[امام حسن عسکری(ع)|امام عسكرى]] به عنوان وارث ايشان. | ||
# علل اختفاى ولادت و استتار آن حضرت. | # علل اختفاى ولادت و استتار آن حضرت. | ||
# غير عادى بودن غيبت چند صد ساله و عدم دسترسى | # غير عادى بودن غيبت چند صد ساله و عدم دسترسى شیعیان به امام خود. | ||
# غير عادى بودن عمر چند صد ساله و وجود پيرى مفرط. | # غير عادى بودن عمر چند صد ساله و وجود پيرى مفرط. | ||
# نقض عرفى از وجود حجت و امام با وجود غيبت ممتد و طولانى و مساوى بودن وجود غايب امام با عدم وى. | # نقض عرفى از وجود حجت و امام با وجود غيبت ممتد و طولانى و مساوى بودن وجود غايب امام با عدم وى. |
ویرایش