۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
السيرة النبوية (ذهبي): تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'فارسى' به 'فارسی'
جز (جایگزینی متن - 'پايان' به 'پایان') |
جز (جایگزینی متن - 'فارسى' به 'فارسی') |
||
| خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
نويسنده مطالبى در مورد نزول وحى در غار حرا و آغاز بعثت با نزول آيات اول سوره «اقرا باسم» بيان نموده و ما وقع را توضيح داده است. هم‌چنين در اين بخش، پيرامون حزن و اندوه پيامبر(ص) بعد از نزول وحى و اسلام آوردن حضرت خديجه(س) مطالبى ذكر شده است.<ref>متن، ص76</ref> | نويسنده مطالبى در مورد نزول وحى در غار حرا و آغاز بعثت با نزول آيات اول سوره «اقرا باسم» بيان نموده و ما وقع را توضيح داده است. هم‌چنين در اين بخش، پيرامون حزن و اندوه پيامبر(ص) بعد از نزول وحى و اسلام آوردن حضرت خديجه(س) مطالبى ذكر شده است.<ref>متن، ص76</ref> | ||
مؤلف، اسلام آوردن افراد مختلفى را پس از اسلام حضرت خديجه و [[علی بن ابیطالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]] بيان نموده است. برخى از اين افراد، عبارتند از: زيد بن حارثه؛ طلحه؛ زبير؛ عبدالرحمن بن عوف؛ معمر بن حارث؛ سعد بن ابى‌وقاص؛ ابوعبيده؛ عبدالله مخزومى؛ سائب بن عثمان؛ حاطب بن حارث؛ سلمان | مؤلف، اسلام آوردن افراد مختلفى را پس از اسلام حضرت خديجه و [[علی بن ابیطالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]] بيان نموده است. برخى از اين افراد، عبارتند از: زيد بن حارثه؛ طلحه؛ زبير؛ عبدالرحمن بن عوف؛ معمر بن حارث؛ سعد بن ابى‌وقاص؛ ابوعبيده؛ عبدالله مخزومى؛ سائب بن عثمان؛ حاطب بن حارث؛ سلمان فارسی؛ ابوذر؛ حمزه عموى پيامبر(ص). | ||
يكى از مطالبى كه نويسنده بيان نموده و مفصل شرح داده است، پيرامون شعب ابى‌طالب و سختى‌هاى آن بر پيامبر(ص) و مسلمانان و سپس در مورد وفات دو ياور بزرگ ايشان، حضرت ابوطالب و خديجه(س) است. وى در مورد حضرت خديجه چنين بيان كرده است: «خديجه، دختر خويلد بن اسد، مشاور و ياور صديق پيامبر(ص) بوده در زمان جاهليت، بسيار طاهر و پاك بود. وفات او در دهم ماه رمضان و پس از خروج از شعب ابى‌طالب بوده است».<ref>متن، ص165</ref> | يكى از مطالبى كه نويسنده بيان نموده و مفصل شرح داده است، پيرامون شعب ابى‌طالب و سختى‌هاى آن بر پيامبر(ص) و مسلمانان و سپس در مورد وفات دو ياور بزرگ ايشان، حضرت ابوطالب و خديجه(س) است. وى در مورد حضرت خديجه چنين بيان كرده است: «خديجه، دختر خويلد بن اسد، مشاور و ياور صديق پيامبر(ص) بوده در زمان جاهليت، بسيار طاهر و پاك بود. وفات او در دهم ماه رمضان و پس از خروج از شعب ابى‌طالب بوده است».<ref>متن، ص165</ref> | ||