۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
ابن سراج، محمد بن عبدالملک: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'براى' به 'برای'
جز (جایگزینی متن - 'وي' به 'وی') |
جز (جایگزینی متن - 'براى' به 'برای') |
||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
در اين‌كه چه مدت در شنترين ساكن بوده است، اطلاعى در دست نيست. وى در سال 515ق به مصر مسافرت نمود و با علماى اين ديار ديدار كرد و به تدريس و نقل حديث اهتمام ورزيد. آن‌چنان كه اشبيلى نقل كرده، او در يك مقطع زمانى در مسجد جامع عتيق مصر علم نحو مى‌گفته است. او سپس به يمن رفت و مدتى را در اين شهر مقيم شد و دوباره به مصر بازگشت. | در اين‌كه چه مدت در شنترين ساكن بوده است، اطلاعى در دست نيست. وى در سال 515ق به مصر مسافرت نمود و با علماى اين ديار ديدار كرد و به تدريس و نقل حديث اهتمام ورزيد. آن‌چنان كه اشبيلى نقل كرده، او در يك مقطع زمانى در مسجد جامع عتيق مصر علم نحو مى‌گفته است. او سپس به يمن رفت و مدتى را در اين شهر مقيم شد و دوباره به مصر بازگشت. | ||
مطالب او در بخش‌هاى مختلف کتاب «الجواهر» حاكى از ايمان قوى و عقيده راسخ اوست. از اسامى بعضى از کتاب‌هايى كه شاگردانش بر او قرائت كرده‌اند نيز به‌دست مى‌آيد كه او از درجه علمى ممتازى برخوردار بوده است. منذرى درباره او گفته است: «يكى از ائمه ادب عرب و مبرزين در آن بوده است». [[سلمی، محمد بن حسین |سلمى]] نيز مى‌گوید: «او بسيار فاضل و ظاهر الصلاح بود و در جامع مصر، حلقه‌اى | مطالب او در بخش‌هاى مختلف کتاب «الجواهر» حاكى از ايمان قوى و عقيده راسخ اوست. از اسامى بعضى از کتاب‌هايى كه شاگردانش بر او قرائت كرده‌اند نيز به‌دست مى‌آيد كه او از درجه علمى ممتازى برخوردار بوده است. منذرى درباره او گفته است: «يكى از ائمه ادب عرب و مبرزين در آن بوده است». [[سلمی، محمد بن حسین |سلمى]] نيز مى‌گوید: «او بسيار فاضل و ظاهر الصلاح بود و در جامع مصر، حلقه‌اى برای درس نحو داشت. در مدت اقامتم در فسطاس فراوان نزد من حضور داشت». | ||
ابن‌آبار در ذكر اساتيد او چنين آورده است: «ادب عرب را نزد ابن ابى العافيه، ابوالحسن بذيل و ابن اخضر فراگرفت و در حديث از ابوالقاسم نفطى روايت مى‌كرد». او شاگردان بسيارى را نيز تربيت نمود كه از آن جمله است: ابن عبدالجبار مقدسى (متوفى 582ق) نحوى و لغوى مشهور، ابن برّى و ابن عطار. | ابن‌آبار در ذكر اساتيد او چنين آورده است: «ادب عرب را نزد ابن ابى العافيه، ابوالحسن بذيل و ابن اخضر فراگرفت و در حديث از ابوالقاسم نفطى روايت مى‌كرد». او شاگردان بسيارى را نيز تربيت نمود كه از آن جمله است: ابن عبدالجبار مقدسى (متوفى 582ق) نحوى و لغوى مشهور، ابن برّى و ابن عطار. | ||