۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'پايان' به 'پایان') |
جز (جایگزینی متن - 'گونهاي' به 'گونهای') |
||
خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
فصل چهارم:در اين فصل شرط دوم(كه صحيح بودن متن و سالم بودن از خطاء) براى متصف شدن به بلاغت را توضيح مىدهد و با ذكر چند آيه، محكم و مُتقن بودن متن قرآن را بررسى كرده نتيجه مىگيرد كه متن قرآن خطابردار نيست | فصل چهارم:در اين فصل شرط دوم(كه صحيح بودن متن و سالم بودن از خطاء) براى متصف شدن به بلاغت را توضيح مىدهد و با ذكر چند آيه، محكم و مُتقن بودن متن قرآن را بررسى كرده نتيجه مىگيرد كه متن قرآن خطابردار نيست | ||
فصل پنجم:در اين فصل شرط سوم(صدق و راستى) از شروط بلاغت را بحث كرده است كه در ابتدا صدق را تعريف كرده مىگويد:صدق عبارت است از سخن حق گفتن، آنگاه صدق را به دو قسم: فنى و خُلقى تقسيم كرده و توضيحاتى دربارۀ هر كدام ارائه نموده است متذكر مىشود كه شخصيت پيامبر(ص) به | فصل پنجم:در اين فصل شرط سوم(صدق و راستى) از شروط بلاغت را بحث كرده است كه در ابتدا صدق را تعريف كرده مىگويد:صدق عبارت است از سخن حق گفتن، آنگاه صدق را به دو قسم: فنى و خُلقى تقسيم كرده و توضيحاتى دربارۀ هر كدام ارائه نموده است متذكر مىشود كه شخصيت پيامبر(ص) به گونهایى بود كه دو وصفصِدق خُلقى و خَلقى داشت و از ویژگیهاى او كه مورد قبول همه قرار گرفته بود صادق بودن آن حضرت است و لذا كلام او كه قرآن است از هر جهت داراى صدق مىباشد | ||
==ويژگىها== | ==ويژگىها== |
ویرایش