۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'پايان' به 'پایان') |
جز (جایگزینی متن - 'براى' به 'برای') |
||
خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
از جمله ويژگىهاى اين كتاب، استفاده نويسنده از احاديث نبوى در تفسير آيات و بررسى دلالت الفاظ نص بر معهود زبان عرب و مفردات لغوى آن، البته نه بر طبق روش و اسلوب اهل حديث (وقوف بر ظاهر نص) و نه به اسلوب اهل كلام (تعامل جدلى با ديگر آراء)، بلكه به اسلوب مفسرى متفكر مىباشد <ref>مقدمه محقق، ج1، ص89</ref> | از جمله ويژگىهاى اين كتاب، استفاده نويسنده از احاديث نبوى در تفسير آيات و بررسى دلالت الفاظ نص بر معهود زبان عرب و مفردات لغوى آن، البته نه بر طبق روش و اسلوب اهل حديث (وقوف بر ظاهر نص) و نه به اسلوب اهل كلام (تعامل جدلى با ديگر آراء)، بلكه به اسلوب مفسرى متفكر مىباشد <ref>مقدمه محقق، ج1، ص89</ref> | ||
به دليل فوق، نويسنده از شواهد شعرى نيز به خوبى | به دليل فوق، نويسنده از شواهد شعرى نيز به خوبى برای نشان دادن وجوه نحوى و بلاغى و دلالاتى كه دربردارنده معنى مراد هستند، استفاده كرده است و لذا خواننده در اين كتاب، با انبوهى از اشعار عرب در توضيح معانى الفاظ قرآنى، روبرو خواهد شد<ref>همان</ref> | ||
ويژگى ديگر اين اثر، استفاده زياد نويسنده از اقوال علماى سلف همچون فراء، [[ابن نحاس، محمد بن ابراهیم|ابن نحاس]]، زجاج، [[اخفش، سعید بن مسعده|اخفش]] و... مىباشد. همچنين در اين تفسير، عباراتى همچون: «قال المفسرون»، «قال بعض المفسرين»، «قال اهل التفسير» و... زياد به چشم مىخورد كه نشان دهنده استفاده [[طبرانی، سلیمان بن احمد|طبرانى]] از اقوال ديگر مفسرين است <ref>ر.ک: همان</ref> | ويژگى ديگر اين اثر، استفاده زياد نويسنده از اقوال علماى سلف همچون فراء، [[ابن نحاس، محمد بن ابراهیم|ابن نحاس]]، زجاج، [[اخفش، سعید بن مسعده|اخفش]] و... مىباشد. همچنين در اين تفسير، عباراتى همچون: «قال المفسرون»، «قال بعض المفسرين»، «قال اهل التفسير» و... زياد به چشم مىخورد كه نشان دهنده استفاده [[طبرانی، سلیمان بن احمد|طبرانى]] از اقوال ديگر مفسرين است <ref>ر.ک: همان</ref> |
ویرایش