۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
ابن صیرفی، علی بن داود: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'براى' به 'برای'
جز (جایگزینی متن - '==پانویس== <references />' به '==پانویس== <references/>') |
جز (جایگزینی متن - 'براى' به 'برای') |
||
| خط ۵۱: | خط ۵۱: | ||
وى پس از مرگ پدرش در 853ق، به كار جواهرفروشى پرداخت، ولى از آن‌جا كه در انباء الهصر نام خود را در كنار مساكين و فقرا آورده، چنين برمى‌آيد كه زندگیش با فقر و تنگدستى توأم بوده است. شايد جهت امرار معاش و گريز از فقر بوده كه استنساخ كتب ارزشمند از قبيل آثار [[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن حجر]]، ابن تغرى بردى، سخاوى و [[ابن کثیر، اسماعیل بن عمر|ابن كثير]] را پيشه ساخته و هين امر بعداً باعث ارتباط و آشنائى او با بزرگانى چون ابن مرهر شده است. | وى پس از مرگ پدرش در 853ق، به كار جواهرفروشى پرداخت، ولى از آن‌جا كه در انباء الهصر نام خود را در كنار مساكين و فقرا آورده، چنين برمى‌آيد كه زندگیش با فقر و تنگدستى توأم بوده است. شايد جهت امرار معاش و گريز از فقر بوده كه استنساخ كتب ارزشمند از قبيل آثار [[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن حجر]]، ابن تغرى بردى، سخاوى و [[ابن کثیر، اسماعیل بن عمر|ابن كثير]] را پيشه ساخته و هين امر بعداً باعث ارتباط و آشنائى او با بزرگانى چون ابن مرهر شده است. | ||
وى | وى برای مدتى نيز خطابت جامع الظاهر را بر عهده داشت تا اين‌كه در 871ق نيابت قضا را از طرف ابن شحنه بر عهده گرفت. ابن شحنه همواره او را در رسيدن به پاره‌اى مناصب يارى مى‌رساند، تا آن‌جا كه در اعياد و ايام خجسته، همراه بزرگان و اعيان حكومتى برای عرض تهنيت به حضور سلطان اشرف قايتباى مى‌رسيد و در بعضى سفرها نيز از همراهان سلطان بود. | ||
وى پس از آن‌كه در فقه و اصول و ديگر دانش‌ها تبحرى نسبى پيدا كرد، به تاريخ روى آورد و با استفاده از مآخذى كه در دست داشت، به نوشتن آثار تاريخى پرداخت و با مورخان معاصر خود چون ابن تغرى بردى به رقابت پرداخت، چنان‌كه گاه از او انتقاد نيز مى‌كرد. همچنين بين او و شمس‌الدين سخاوى كه معاصر و هم‌درسش بود، اختلاف شديدى پديد آمد، تا آن‌جا كه سخاوى او را جاهل و نوشته‌هايش را پر از اشتباه و ابهام خواند. احتمالاً منشأ اين اختلاف، توجه بيش از حد [[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن حجر]] نسبت به وى بوده است. | وى پس از آن‌كه در فقه و اصول و ديگر دانش‌ها تبحرى نسبى پيدا كرد، به تاريخ روى آورد و با استفاده از مآخذى كه در دست داشت، به نوشتن آثار تاريخى پرداخت و با مورخان معاصر خود چون ابن تغرى بردى به رقابت پرداخت، چنان‌كه گاه از او انتقاد نيز مى‌كرد. همچنين بين او و شمس‌الدين سخاوى كه معاصر و هم‌درسش بود، اختلاف شديدى پديد آمد، تا آن‌جا كه سخاوى او را جاهل و نوشته‌هايش را پر از اشتباه و ابهام خواند. احتمالاً منشأ اين اختلاف، توجه بيش از حد [[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن حجر]] نسبت به وى بوده است. | ||