۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'پايان' به 'پایان') |
جز (جایگزینی متن - 'براى' به 'برای') |
||
خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''نجمالدين عمر محمد بن محمد بن فهد''' (812-885ق)، از سرشناسترين افراد خاندان ابنفهد است. اين خاندان از بزرگترين خاندانهاى مكه است كه | '''نجمالدين عمر محمد بن محمد بن فهد''' (812-885ق)، از سرشناسترين افراد خاندان ابنفهد است. اين خاندان از بزرگترين خاندانهاى مكه است كه برای آن نسبتهاى علوى، قُرَشى، هاشمى و مكى برشمردهاند. همه افراد شناخته شده اين خاندان -جز عطيه كه سخاوى او را مالكى مذهب دانسته است- شافعى بودهاند. اشتهار اين خاندان بيشتر در سدههاى هشتم تا دهم بوده است و در اين دوره، كسانى از آن خاندان در دانش و تجارت بلند آوازه شدند. دانش عالمان اين خانواده بيشتر در جهت ضبط و ذكر اهميت سرزمين حجاز (تاريخ محلى) بكار گرفته شده است. | ||
لقب ديگر او سراجالدين و كنيهاش ابوالقاسم بود. نام نخستين وى محمد بوده است، اما وى را بيشتر عمر مىخواندند. در مكه متولد و رشد كرد. مقدمات قرآن و حديث و فقه را از پدر آموخت و از استادان مكه و دانشمندان مقيم يا مسافر آنجا علوم ديگر فراگرفت. پدرش از علماى سرزمينهاى ديگر | لقب ديگر او سراجالدين و كنيهاش ابوالقاسم بود. نام نخستين وى محمد بوده است، اما وى را بيشتر عمر مىخواندند. در مكه متولد و رشد كرد. مقدمات قرآن و حديث و فقه را از پدر آموخت و از استادان مكه و دانشمندان مقيم يا مسافر آنجا علوم ديگر فراگرفت. پدرش از علماى سرزمينهاى ديگر برای او اجازه گرفت. در مكه از سخاوى و در قاهره از [[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابنحجر]] استفاده كرد. مسافرتهاى علمى متعدد به قاهره و حلب كرد و در اين گشت و گذارها در هر جا از هر كس ممكن بود، حتى از كسانى كه پايه علمى آنان پايينتر از خود او بود، بهره گرفت و استفاده كرد. نجمالدين از دانشمندانى است كه مشايخ زياد داشت و حديث و روايت بسيار فرا گرفته بود. | ||
[[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابنحجر]] كه با او مكاتبه داشت، از وى خواست تا پس از پدرش تقى الدين ضبط وفيات يمن و مكه را ادامه دهد و نوشتههاى خود را در اين مورد به نظر او برساند. [[مقریزی، احمد بن علی|مقريزى]] هم از نجمالدين و پدرش به عنوان دو محدث بسيار آگاه حجاز ياد كرده و | [[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابنحجر]] كه با او مكاتبه داشت، از وى خواست تا پس از پدرش تقى الدين ضبط وفيات يمن و مكه را ادامه دهد و نوشتههاى خود را در اين مورد به نظر او برساند. [[مقریزی، احمد بن علی|مقريزى]] هم از نجمالدين و پدرش به عنوان دو محدث بسيار آگاه حجاز ياد كرده و برای نجمالدين آينده درخشانى پيشبينى كرده بوده است. تقى جراعى، از بزرگان علماى حنبلى مسند احمد بنحنبل را نزد او خواند. سخاوى نيز از نجمالدين استفاده كرد و ميان آن دو تا پایان عمر نجمالدين مكاتبه برقرار بود. وى با عايشه دختر عفيف عبدالرحمان بن محمد اصفهانى مكى معروف به عجمى ازدواج كرد. در آخر عمر به اندك ضعف جسمانى و بينايى گرفتار شد و با اينهمه روش هميشگى خود را از دست نداد. نجمالدين در مكه درگذشت و در مقبره بنىفهد دفن شد. | ||
وى از اساتيد زيادى كسب فيض كرده است كه ابوبكر مراغى، عبدالرحمان زرندى و جمالالدين بن ظهيره از آن جملهاند. | وى از اساتيد زيادى كسب فيض كرده است كه ابوبكر مراغى، عبدالرحمان زرندى و جمالالدين بن ظهيره از آن جملهاند. | ||
خط ۶۵: | خط ۶۵: | ||
10- اللباب في الالقاب؛ | 10- اللباب في الالقاب؛ | ||
گذشته از اين آثار، نجمالدين استخراجات زيادى | گذشته از اين آثار، نجمالدين استخراجات زيادى برای خود و ديگران به عمل آورده بود. از سودمندترين كارهاى او ترتيب دادن فهارس الفبايى برای برخى کتابهاى مهم تراجم مانند الحلية، المدارك، تاريخ الاطباء، طبقات الحنابلة و تذكرة الحفاظ و ذيلهاى آن بود. | ||
ویرایش