۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
في أدب العراق الحديث دور الأدباء الشيعة: تفاوت میان نسخه‌ها
في أدب العراق الحديث دور الأدباء الشيعة (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۶ سپتامبر ۲۰۱۸، ساعت ۲۳:۱۲
، ۲۶ سپتامبر ۲۰۱۸جایگزینی متن - 'شريك ' به 'شریک '
جز (جایگزینی متن - 'مهدويت' به 'مهدویت') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
جز (جایگزینی متن - 'شريك ' به 'شریک ') |
||
| خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
الف) مكتب تقليد: اين مكتب گرايش به ادبيات گذشته داشته و با قداست به آن مى‌نگريست. ادباى اين مكتب سعى در احياى دوباره ميراث عرب و بازگشت به اصول قديم را داشتند. از اين افراد مى‌توان به ناصيف يازجى و ابراهيم يازجى اشاره كرد. | الف) مكتب تقليد: اين مكتب گرايش به ادبيات گذشته داشته و با قداست به آن مى‌نگريست. ادباى اين مكتب سعى در احياى دوباره ميراث عرب و بازگشت به اصول قديم را داشتند. از اين افراد مى‌توان به ناصيف يازجى و ابراهيم يازجى اشاره كرد. | ||
ب) مكتب نوگرايانه (تجديدى): مكتب تجديدى، ديدگاهى نوگرايانه به ادبيات داشت و پيروان اين مكتب بر اين باور بودند كه ميان ادبيات و جامعه بايد ارتباطى مستقيم باشد تا اينكه اديب بتواند بيانگر عواطف و احساسات جامعه بوده و ناقد نيز در اين مسئله با او | ب) مكتب نوگرايانه (تجديدى): مكتب تجديدى، ديدگاهى نوگرايانه به ادبيات داشت و پيروان اين مكتب بر اين باور بودند كه ميان ادبيات و جامعه بايد ارتباطى مستقيم باشد تا اينكه اديب بتواند بيانگر عواطف و احساسات جامعه بوده و ناقد نيز در اين مسئله با او شریک باشد. اين نوع نقد در ميان كسانى رواج يافت كه دانش‌آموخته كشورهاى غربى بوده و از فرهنگ و تمدن غربى اثر پذيرفته بودند<ref>عبدالله‌زاده، ادريس، ص 44</ref> | ||
نويسنده در اين بخش با ذكر شعراى مكاتب مذكور، اشعارى را كه شعرا در رثا و يا تكريم يك شخصيت سروده‌اند ارائه كرده است كه اشعار عبدالرزاق محيى‌الدين در رثاى دكتر [[طه حسین|طه حسين]]<ref>متن كتاب، ص 522</ref>و اشعار ديگرش در تكريم خليل مطران و يا اقبال لاهورى از آن جمله است<ref>متن كتاب، ص 498 - 499</ref> | نويسنده در اين بخش با ذكر شعراى مكاتب مذكور، اشعارى را كه شعرا در رثا و يا تكريم يك شخصيت سروده‌اند ارائه كرده است كه اشعار عبدالرزاق محيى‌الدين در رثاى دكتر [[طه حسین|طه حسين]]<ref>متن كتاب، ص 522</ref>و اشعار ديگرش در تكريم خليل مطران و يا اقبال لاهورى از آن جمله است<ref>متن كتاب، ص 498 - 499</ref> | ||