۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'داراي' به 'دارای') |
جز (جایگزینی متن - 'دعاي' به 'دعای') |
||
خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
حمصي در آغاز هر بحث نوعاً خلاصه مطالب را بيان ميكند و دورنمايي از مباحث را به دست خواننده ميدهد. هنگام شروع بحث، اكثراً موضوع را تعريف كرده و ادله | حمصي در آغاز هر بحث نوعاً خلاصه مطالب را بيان ميكند و دورنمايي از مباحث را به دست خواننده ميدهد. هنگام شروع بحث، اكثراً موضوع را تعريف كرده و ادله مدعایش را ارائه ميكند؛ سپس ديدگاه ديگران و همچنين ابهامات موجود در بحث را به صورت سؤال و جواب مورد بحث قرار ميدهد. مطمئناً ميتوان گفت در طرح مباحث از كتاب [[جمل العلم و العمل]] علم الهدي پیروی كرده است. | ||
== اثبات خداوند == | == اثبات خداوند == | ||
خط ۶۱: | خط ۶۱: | ||
حمصي شناخت پيامبر را تنها از طريق معجزه ممكن ميداند. او معجزه را اين گونه تعريف ميكنند: «فهو خارق العادة الذي يظهر من جهة الله تعالي الدال علي صدق من ظهر عليه؛ معجزه خارقالعاده است كه از جانب پروردگار ظاهر میشود تا دليل باشد بر صدق كسي كه معجزه بر او ظاهر شده است. | حمصي شناخت پيامبر را تنها از طريق معجزه ممكن ميداند. او معجزه را اين گونه تعريف ميكنند: «فهو خارق العادة الذي يظهر من جهة الله تعالي الدال علي صدق من ظهر عليه؛ معجزه خارقالعاده است كه از جانب پروردگار ظاهر میشود تا دليل باشد بر صدق كسي كه معجزه بر او ظاهر شده است. | ||
در ضمن سه شرط برای معجزه بيان ميكند كه عبارتند از: خارقالعاده بودن، جز ديگران از اتيان آن اختصاص به فردي كه برای اثبات | در ضمن سه شرط برای معجزه بيان ميكند كه عبارتند از: خارقالعاده بودن، جز ديگران از اتيان آن اختصاص به فردي كه برای اثبات ادعای خود معجزه ميآورد. | ||
حمصي درباره پيامبر اسلام(ص) نيز، همين سخن را ميگويد ظاهرترين معجزه پيامبر را قرآن ميداند؛ زيرا قرآن كريم با دعوت به معارضه، همه را به مبارزه ميطلبد تا مثل قرآن را بياورند و از اين راه عجز همه را به اثبات ميرساند؛ از اين رو قرآن معجزهاي جاويد است. به اعتقادي از آن جايي كه معجزه برای اثبات ادعاست، بر غير انبيا و نيز ائمه(ع)، صالحان و كساني كه نزد خداوند مقام منزلتي دارند جايز است كه معجزه بياورند. | حمصي درباره پيامبر اسلام(ص) نيز، همين سخن را ميگويد ظاهرترين معجزه پيامبر را قرآن ميداند؛ زيرا قرآن كريم با دعوت به معارضه، همه را به مبارزه ميطلبد تا مثل قرآن را بياورند و از اين راه عجز همه را به اثبات ميرساند؛ از اين رو قرآن معجزهاي جاويد است. به اعتقادي از آن جايي كه معجزه برای اثبات ادعاست، بر غير انبيا و نيز ائمه(ع)، صالحان و كساني كه نزد خداوند مقام منزلتي دارند جايز است كه معجزه بياورند. |
ویرایش