جامع الفتاوی: تفاوت میان نسخه‌ها

#محقق در مقدمه‌اش كه آن را در تاريخ نيمه شعبان 1426 نوشته، با يادآورى كثرت مسائل حجّ و اختلافاتى كه در بين مراجع وجود دارد، چند نكته را مطرح كرده است: «... با مطالعه دقيق مناسك حج سرانجام به اين نتيجه رسيديم كه اگر بتوانيم احتياطات را از مناسك جدا كنيم و تنها فتاوى را در اختيار قرار دهيم، كه با اين كار شايد بيش از نيمى از راه را پيموده باشيم... با استعانت از خداوند، چند نفر از فضلا را دعوت به همكارى نمودم، آنها نيز با داشتن مشاغل زياد درسى، بذل محبّت كرده، آماد همكارى شدند كه بدين وسيله با ذكر نام آنها از همه اين عزيزان تقدير و تشكر مى‌نمايم:

#:حجج اسلام آقايان مسيح‌الله آصفى، قديرعلى شمس، محمد عسكرى و رضا محققیان... در اين اثر، احتياط واجب با توجّه به اينكه قابل رجوع به فتواى فالأعلم است، جمع‌آورى شده و فتواى مشهور بين اين ده مرجع ذكر شده است؛ زيرا يا فتوا در مسئله دارند يا احتياطى كه قابل رجوع به فتوى است. بنابراین، مقلدين مراجع فوق‌الذكر مى‌توانند به متن اين جزوه با ملاحظه پاورقى عمل نمايند يا از جهت اينكه فتواى مرجع تقليد آنان است و يا از اين جهت كه مرجع تقليد آنان در مسئله فتوا ندارد و احتياط كرده و متن موجود، فتواى مرجعى است كه مقلّد آنان مى‌تواند به آن عمل نمايد..<ref>ر.ک: مقدمه كتاب، ص15-22</ref>

#:آيت‌الله گلپايگانى و آيت‌الله صافى: نظر در آينه مطلقاً جايز نيست، چه به قصد زينت باشد و چه نباشد.

#:آيت‌الله خامنه‌اى: به قصد زينت جايز نيست<ref>ر.ک: متن كتاب، ص58</ref>

#ازدواج در حال احرام جايز نيست؛ خواه خودش صيغه عقد را بخواند يا به ديگرى وكالت دهد، خواه عقد دائم باشد يا موقت و در اين حال اگر عقد بخواند عقد او باطل است. همچنين است اگر محرم براى ديگرى صيغه عقد بخواند، گرچه او محرم نباشد. اگر زنى را در حال احرام براى خود عقد كند، با علم به مُحرم بودن، آن زن بر او حرام ابدى مى‌شود<ref>ر.ک: همان، ص77</ref>