أخلاق العلماء: تفاوت میان نسخه‌ها

| عنوان‌های دیگر =

| پدیدآوران =  

[[انصاری، اسماعیل بن محمد]] (مصحح)

==ساختار==

==گزارش محتوا==

''' «انما يخشى الله من عباده العلماء ان الله عزيز غفور». '''

''' «و لكن كونوا ربانين بما كنتم تعلمون الکتاب و بما كنتم تدرسون». '''

برخى از روايات اين باب بدين ترتيب است:

يكى از صفاتى كه بيان مى‌شود صفت طلب علم است. مؤلف، در توضيح اين صفت، بيان مى‌كند كه از جمله صفاتى كه علماء آن را اراده مى‌نمايد، طلب و تحصيل علم مى‌باشد. وى به اين نكته اشاره دارد كه خداوند، بر بندگان خود عبادت را واجب نموده و شاخه‌اى از عبادت، علم است.

صفت مشى علما؛ صفت مجالست و همنشينى علما؛ معروف شدن علما به علم؛ مناظره علما؛ اخلاق و معاشرت علما.

ملحقه کتاب، پيرامون اخلاق عالمان جاهلى است كه به سبب علمشان فريب خورده‌اند.در اين ملحقه، تعداد 53 روايت همراه با سند بيان شده است. از جمله اين روايات، حديثى از پيامبر(ص) است كه مى‌فرمايند: كسى كه علم را براى غير خدا فراگيرد، يا به سبب علم، غير خدا را اراده نمايد، جايگاهش در آتش است.