۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'پايان' به 'پایان') |
جز (جایگزینی متن - 'براي' به 'برای') |
||
خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
#براى اثبات حجيت خبر واحد به آيات بعثت انبياء استناد ورزيده، نتيجه مىگيرد كه خداوند توسط يك نفر حجت را بر ملتها اقامه مىكرد. بيهقى نيز مىگوید: «شافعى به آياتى استدلال ورزيده كه در مورد وجوب اطاعت از پيامبر تا قيام قيامت، در قرآن آمده است و اطاعت از او در هر زمان بر هر شخصى واجب است. كسى هم كه در زمان پيامبر(ص) نبوده، امروزه از طريق روايت و خبر واحد از دستوراتش مطلع مىشود».<ref>همان، ص31 و 32</ref> | #براى اثبات حجيت خبر واحد به آيات بعثت انبياء استناد ورزيده، نتيجه مىگيرد كه خداوند توسط يك نفر حجت را بر ملتها اقامه مىكرد. بيهقى نيز مىگوید: «شافعى به آياتى استدلال ورزيده كه در مورد وجوب اطاعت از پيامبر تا قيام قيامت، در قرآن آمده است و اطاعت از او در هر زمان بر هر شخصى واجب است. كسى هم كه در زمان پيامبر(ص) نبوده، امروزه از طريق روايت و خبر واحد از دستوراتش مطلع مىشود».<ref>همان، ص31 و 32</ref> | ||
#در برداشت از آيه 8-7 سوره سجده ''' «و بدأ خلق الانسان من طين ثم جعل نسله من سلالة من ماء مهين» ''' مىگوید: «از اين آيه فهميده مىشود كه منى، پاك است زيرا اصل و منشأ انسان از آب و خاک است كه هر دو پاك هستند و آفرينش نسل آدم از آب، دلالت بر طهارت و پاكى آن دارد. | #در برداشت از آيه 8-7 سوره سجده ''' «و بدأ خلق الانسان من طين ثم جعل نسله من سلالة من ماء مهين» ''' مىگوید: «از اين آيه فهميده مىشود كه منى، پاك است زيرا اصل و منشأ انسان از آب و خاک است كه هر دو پاك هستند و آفرينش نسل آدم از آب، دلالت بر طهارت و پاكى آن دارد. | ||
همچنين مىگوید: «خداوند خلقت انسان را از آب و خاک آغاز نمود و آن دو را پاك قرار داد و فرزندان آدمى را از آبى جهنده آفريد، پس خلقت انسان در ابتدا از دو چيز پاك بود و همين دليل بر آن است كه خلقت نسل او نيز پاك است. | همچنين مىگوید: «خداوند خلقت انسان را از آب و خاک آغاز نمود و آن دو را پاك قرار داد و فرزندان آدمى را از آبى جهنده آفريد، پس خلقت انسان در ابتدا از دو چيز پاك بود و همين دليل بر آن است كه خلقت نسل او نيز پاك است.بنابراین منى نجس نيست؛ زيرا خداوند گرامىتر از آن است كه كسى را كه مورد تكريم خود قرار داده و او را بر خلايق ديگرش برترى داده، از چيزى نجس خلق كند». وى همچنين مىگوید: «اگر هم در مورد طهارت منى، حديثى از پيامبر(ص) نقل نشده باشد، شايسته است عقلها تشخيص دهند كه خداوند موجودى را كه گرامى داشته و در بهشت جاى داده است از چيزى نجس نمىآفريند». وى سپس نقل مىكند كه پيامبر(ص) هنگامى كه لباسش آلوده به منى شده بود آن را نشست.<ref>همان، ص81 و 82</ref> | ||
#درباره آيه 107 سوره اسراء ''' «يخرّون للأذقان سجدا» ''' مىگوید: «منظور سجود است به اين صورت كه شخص بر زمين افتد و در آن حال، نخست چانهاش را بر خاک نهد، سپس با پيشانى سجده كند».<ref>همان، ص71</ref> | #درباره آيه 107 سوره اسراء ''' «يخرّون للأذقان سجدا» ''' مىگوید: «منظور سجود است به اين صورت كه شخص بر زمين افتد و در آن حال، نخست چانهاش را بر خاک نهد، سپس با پيشانى سجده كند».<ref>همان، ص71</ref> | ||
#آيه 56 سوره احزاب ''' «ان الله و ملائكته يصلون على النبى يا ايها الذين...» ''' را دليل بر وجوب صلوات فرستادن بر پيامبر(ص) در نمازهاى واجب مىداند.<ref>همان، ص71 و 72</ref> | #آيه 56 سوره احزاب ''' «ان الله و ملائكته يصلون على النبى يا ايها الذين...» ''' را دليل بر وجوب صلوات فرستادن بر پيامبر(ص) در نمازهاى واجب مىداند.<ref>همان، ص71 و 72</ref> |
ویرایش