۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
شرح كتاب الإنباء في تجويد القرآن: تفاوت میان نسخهها
جز
جایگزینی متن - '..<ref>' به '.<ref>'
جز (جایگزینی متن - '}} '''' به '}} '''') |
جز (جایگزینی متن - '..<ref>' به '.<ref>') |
||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
مطالب کتاب، به دو قسمت اصلی تقسیم میشود. قسمت اول مربوط به پژوهشگر است و شامل اهدائیه، باب اول (شامل مقدمه پژوهش و مباحث پژوهشگر کتاب) و باب دوم (شامل معرفی کتاب و نویسنده) است و قسمت دوم مربوط به نویسنده کتاب و ارائه مطالب کتاب الانباء في تجوید القرآن طی چند باب و فصل است، مطالب پایانی کتاب، دربردارنده نکاتی اخلاقی از شارح است. | مطالب کتاب، به دو قسمت اصلی تقسیم میشود. قسمت اول مربوط به پژوهشگر است و شامل اهدائیه، باب اول (شامل مقدمه پژوهش و مباحث پژوهشگر کتاب) و باب دوم (شامل معرفی کتاب و نویسنده) است و قسمت دوم مربوط به نویسنده کتاب و ارائه مطالب کتاب الانباء في تجوید القرآن طی چند باب و فصل است، مطالب پایانی کتاب، دربردارنده نکاتی اخلاقی از شارح است. | ||
نویسنده در نگارش اثر از 190 منبع بهره برده است که برخی از آنها عبارتند از: الياءات المشددات في القرآن و كلام العرب نوشته [[مکی بن حموش|ابومحمد مكي بن ابيطالب قيسي قيرواني قرطبي]]، الوافي في شرح الشاطبية في القراءات السبع نوشته شيخ عبدالفتاح عبدالغني قاضي، هداية القاري الی تجويد كلام الباري نوشته شيخ عبدالفتاح سيد عجمي مرصفي، [[نهاية القول المفيد في علم تجويد القرآن المجيد]] اثر محمد مكي نصر جريسي و | نویسنده در نگارش اثر از 190 منبع بهره برده است که برخی از آنها عبارتند از: الياءات المشددات في القرآن و كلام العرب نوشته [[مکی بن حموش|ابومحمد مكي بن ابيطالب قيسي قيرواني قرطبي]]، الوافي في شرح الشاطبية في القراءات السبع نوشته شيخ عبدالفتاح عبدالغني قاضي، هداية القاري الی تجويد كلام الباري نوشته شيخ عبدالفتاح سيد عجمي مرصفي، [[نهاية القول المفيد في علم تجويد القرآن المجيد]] اثر محمد مكي نصر جريسي و...<ref>ر.ک: فهرست منابع و مآخذ، ص118-139</ref> | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
محقق در معرفی کتاب چنین مینویسد: نویسنده کتابش را «الإنباء» نامیده است و درباره دلیل نامگذاری چنین میگوید: «اما بعد، در این کتاب که إنباء نام دارد بابهایی درباره اصول ادا حروف ترسیم کردهام». همچنین در خاتمه کتاب گفته: «پس ای قاری، شروع کن با آنچه من برایت در این إنباء توضیح دادم که بزرگان تجوید بر گرد و محور این کتاب میچرخند». البته ناسخ نسخه خطی آن را «الإنباء في تجوید القرآن» نام داده است.<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص69</ref> | محقق در معرفی کتاب چنین مینویسد: نویسنده کتابش را «الإنباء» نامیده است و درباره دلیل نامگذاری چنین میگوید: «اما بعد، در این کتاب که إنباء نام دارد بابهایی درباره اصول ادا حروف ترسیم کردهام». همچنین در خاتمه کتاب گفته: «پس ای قاری، شروع کن با آنچه من برایت در این إنباء توضیح دادم که بزرگان تجوید بر گرد و محور این کتاب میچرخند». البته ناسخ نسخه خطی آن را «الإنباء في تجوید القرآن» نام داده است.<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص69</ref> | ||
نویسنده در این کتاب، متعرض اصولی شده است که برای اهل تجوید مفید است. در کل، مطالب ذیل در کتاب مورد بحث قرار میگیرد؛ تصنیف حرکات و تحریر مقدارهای معلوم آن، تحریر سکون و تعیین آن، تفصیل اصول مد و لین و فروع آن دو و تبیین مقادیر و مراتب هرکدام از آنها، تبیین احکام نون ساکنه و تنوین، بحث فتحه و إماله بین دو لفظ و مباحث مربوط به وقف و | نویسنده در این کتاب، متعرض اصولی شده است که برای اهل تجوید مفید است. در کل، مطالب ذیل در کتاب مورد بحث قرار میگیرد؛ تصنیف حرکات و تحریر مقدارهای معلوم آن، تحریر سکون و تعیین آن، تفصیل اصول مد و لین و فروع آن دو و تبیین مقادیر و مراتب هرکدام از آنها، تبیین احکام نون ساکنه و تنوین، بحث فتحه و إماله بین دو لفظ و مباحث مربوط به وقف و...<ref>ر.ک: همان</ref> | ||
ازجمله مباحث جالبتوجه در کتاب میتوان به برخی از موارد ذیل اشاره کرد؛ مثلاً اینکه ابن طحان اولین کسی است که تفخیم را به سه مرتبه تقسیم میکند و [[جزری، محمد بن محمد|ابن جزری]] این روش او را میپذیرد. یا اینکه وی هنگام مطرح کردن بحث إقلاب و إخفای شفوی قائل به فاصله بین دو لب نشده است یا اینکه نرم ادا کردن غین و خاء زیر عنوان تفخیم نسبی از وی مطرح نشده است. همچنین او نگفته که غُنّه مفخمه، بهحسب حرکات مابعدش تفخیم مییابد. | ازجمله مباحث جالبتوجه در کتاب میتوان به برخی از موارد ذیل اشاره کرد؛ مثلاً اینکه ابن طحان اولین کسی است که تفخیم را به سه مرتبه تقسیم میکند و [[جزری، محمد بن محمد|ابن جزری]] این روش او را میپذیرد. یا اینکه وی هنگام مطرح کردن بحث إقلاب و إخفای شفوی قائل به فاصله بین دو لب نشده است یا اینکه نرم ادا کردن غین و خاء زیر عنوان تفخیم نسبی از وی مطرح نشده است. همچنین او نگفته که غُنّه مفخمه، بهحسب حرکات مابعدش تفخیم مییابد. | ||