پرش به محتوا

معجم الشيوخ (ابن عساکر): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'مثلا ' به 'مثلاً'
جز (جایگزینی متن - '}} '''' به '}} '''')
جز (جایگزینی متن - 'مثلا ' به 'مثلاً')
خط ۴۵: خط ۴۵:
اهتمام ویژه نویسنده، به بیان چگونگی روایت و طریق، مکان، نوع و سایر موارد آن بوده و تمییزی بین کسی که از وی خبری واحد شنیده و کسی که کتابیکامل از وی اخذ کرده، صورت نگرفته است<ref>ر.ک: همان</ref>
اهتمام ویژه نویسنده، به بیان چگونگی روایت و طریق، مکان، نوع و سایر موارد آن بوده و تمییزی بین کسی که از وی خبری واحد شنیده و کسی که کتابیکامل از وی اخذ کرده، صورت نگرفته است<ref>ر.ک: همان</ref>


سعی نویسنده در ترتیب اسامی، رعایت حروف الفبا بوده، اما روشی مخالف روش مصنفین عصر خویش را برگزیده است و آن، تقدیم اسامی متبرک در هر باب بر سایر اسامی می‌باشد؛ به عنوان مثال در باب الف، «احمد» را مقدم نموده و در باب میم، نام «محمد» را. همچنین در باب عین، اسامی ای که دلالت بر تعبید دارند مقدم شده است؛ مثلا ابتدا عبدالله، سپس عبیدالله، سپس عبدالاعلی و... آمده است. در باب سین نیز سعدالله قبل از سعد و در باب فاء، فضل‌الله قبل از فضل و همچنین هر اسمی که به نام جلاله «الله» مزین شده، در هر باب، مقدم گردیده است. همین طور در باب طاء، طاهر بر طالب، در باب حاء، حسن و حسین بر حسان و حسکا و در باب خاء، خلیل بر خلیفه مقدم شده است<ref>ر.ک: همان</ref>
سعی نویسنده در ترتیب اسامی، رعایت حروف الفبا بوده، اما روشی مخالف روش مصنفین عصر خویش را برگزیده است و آن، تقدیم اسامی متبرک در هر باب بر سایر اسامی می‌باشد؛ به عنوان مثال در باب الف، «احمد» را مقدم نموده و در باب میم، نام «محمد» را. همچنین در باب عین، اسامی ای که دلالت بر تعبید دارند مقدم شده است؛ مثلاًابتدا عبدالله، سپس عبیدالله، سپس عبدالاعلی و... آمده است. در باب سین نیز سعدالله قبل از سعد و در باب فاء، فضل‌الله قبل از فضل و همچنین هر اسمی که به نام جلاله «الله» مزین شده، در هر باب، مقدم گردیده است. همین طور در باب طاء، طاهر بر طالب، در باب حاء، حسن و حسین بر حسان و حسکا و در باب خاء، خلیل بر خلیفه مقدم شده است<ref>ر.ک: همان</ref>


مطلب قابل ذکر دیگر آنکه نویسنده، باب واو را بنا بر روش و طریقی که متداول عصر خویش بوده، بر باب ‌هاء مقدم داشته است<ref>ر.ک: همان</ref>
مطلب قابل ذکر دیگر آنکه نویسنده، باب واو را بنا بر روش و طریقی که متداول عصر خویش بوده، بر باب ‌هاء مقدم داشته است<ref>ر.ک: همان</ref>


گاه مواردی در کتاب مشاهده می‌شود که دلیل آن نسیان یا اشتباه بوده است؛ مثلا برخی اسامی، از موضع صحیح خود، مقدم یا مؤخر شده‌اند، مانند ذکر «نورج» بعد از «نوشتکین» و «نوشروان» یا تقدیم شیخی که نام پدرش حسین است بر شیخی که نام پدرش حسن می‌باشد<ref>ر.ک: همان، ص82-83</ref>
گاه مواردی در کتاب مشاهده می‌شود که دلیل آن نسیان یا اشتباه بوده است؛ مثلاًبرخی اسامی، از موضع صحیح خود، مقدم یا مؤخر شده‌اند، مانند ذکر «نورج» بعد از «نوشتکین» و «نوشروان» یا تقدیم شیخی که نام پدرش حسین است بر شیخی که نام پدرش حسن می‌باشد<ref>ر.ک: همان، ص82-83</ref>


از جمله ویژگی‌های کتاب آن است که نویسنده در هر مورد به ذکر نام کامل شیوخ خویش و روایت یک خبر از وی پرداخته و شرح حال چندانی از افراد، ارائه نکرده است اما محقق، تا جایی که برایش امکان داشته، اموری را که در ترجمه اعلام، همچون تاریخ ولادت و وفات اهمیت دارد، ذکر نموده؛ بدون پرداختن به موارد اختلافی در ذکر آبا، نسبت، القاب و تاریخ وفات، مگر آنکه فایده خاصی در ذکر اختلاف وجود داشته باشد<ref>ر.ک: همان، ص87</ref>
از جمله ویژگی‌های کتاب آن است که نویسنده در هر مورد به ذکر نام کامل شیوخ خویش و روایت یک خبر از وی پرداخته و شرح حال چندانی از افراد، ارائه نکرده است اما محقق، تا جایی که برایش امکان داشته، اموری را که در ترجمه اعلام، همچون تاریخ ولادت و وفات اهمیت دارد، ذکر نموده؛ بدون پرداختن به موارد اختلافی در ذکر آبا، نسبت، القاب و تاریخ وفات، مگر آنکه فایده خاصی در ذکر اختلاف وجود داشته باشد<ref>ر.ک: همان، ص87</ref>
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش