رسالة حول مسألة رؤية الهلال: تفاوت میان نسخه‌ها

از جهت شرعى، چنين مرقوم مى‌دارد كه ما مى‌بايست در شناخت معناى موضوعات عرفيه‌اى كه موضوع، براى احكام شرعى واقع مى‌شوند و نيز در شناخت سعه و ضيق و اطلاق و تقييد و ساير خصوصيات آنها، به عرف مراجعه كنيم، بنا بر اين، وقتى شارع، مى‌فرمايد: '''«شهر رمضان الذى انزل فيه القرآن... فمن شهد منكم الشهر فليصمه و...»'''، معلوم مى‌شود حكم وجوب روزه را بر چيزى كه عرفا شهر(ماه) ناميده شود، مترتب نموده است و ما مى‌بينيم كه عرف، وقتى هلال را بالاى افق يافت، گر چه ساعت‌ها پيش، از حالت محاق بيرون شده باشد، قائل به دخول ماه قمرى مى‌شود، بنا بر اين، شب اول رمضان، اولين شبى است كه قبل از آن، رمضان نبوده است؛ مثلا اگر فرض كنيم كه ماه، از حالت محاق بيرون شده و در اسپانيا كه سه ساعت و بيست و شش دقيقه ديرتر ازتهران، غروب رخ مى‌دهد، ديده شده، به افق تهران، همين اندازه، از شب گذشته است و در بلاد شرقى، مثل چين و ژاپن، بيش از اين، گذشته است، پس اين شب، جزء ماه سابق به شمار مى‌آيد...