۰
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (لطفاً برای سایت کتابخانه نور یک پیوند میان ویکی درست کنیدف تا برای آدرس دهی به کتاب اینقدر لینک طولانی نگذارید.) |
||
خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
|-class='articleCode' | |-class='articleCode' | ||
|کد اتوماسیون | |کد اتوماسیون | ||
|data-type='automationCode'| | |data-type='automationCode'|AUTOMATIONCODE14415AUTOMATIONCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
«وليد بن عبد الملك»، اولين خليفهاى است كه نويسنده از او نام برده است. كنيه او ابوالعباس و مادرش ولاده دختر عباس بود. وى فردى بلندقامت، گندمگون و نيكوچهره بود و از علم معمارى آگاهى داشت، بهگونهاى كه در معمارى و ساخت مسجد جامع دمشق، نقش داشته است. <ref> | «وليد بن عبد الملك»، اولين خليفهاى است كه نويسنده از او نام برده است. كنيه او ابوالعباس و مادرش ولاده دختر عباس بود. وى فردى بلندقامت، گندمگون و نيكوچهره بود و از علم معمارى آگاهى داشت، بهگونهاى كه در معمارى و ساخت مسجد جامع دمشق، نقش داشته است. <ref>[http://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/18234/1/1|متن كتاب، ص 1]</ref>. | ||
وى داراى چهارده پسر بود كه نام برخى از آنها، عبارت است از: يزيد، ابراهيم، عباس، عمر، عبد العزيز و... <ref> | وى داراى چهارده پسر بود كه نام برخى از آنها، عبارت است از: يزيد، ابراهيم، عباس، عمر، عبد العزيز و... <ref>[http://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/18234/1/3|همان، ص 3]</ref>. | ||
از جمله وقايعى كه در دوران وى اتفاق افتاده و نويسنده به آن اشاره كرده، آن است كه در ربيعالاول سال 87ق، فردى بيست و پنج ساله والى مدينه شده و در خانه مروان، با ده نفر از فقها كه عبارتند از: ابن زبير، عبد الله بن عبد الله بن عتبه، ابوبكر بن عبد الرحمن، ابوبكر بن سليمان بن ابى خيثمه، سليمان بن يسار، قاسم بن محمد، سالم بن عبد الله، عبد الله بن عبد الله بن عمر، عبد الله بن عامر بن ربيعه و خارجة بن زيد، ديدار نمود. <ref> | از جمله وقايعى كه در دوران وى اتفاق افتاده و نويسنده به آن اشاره كرده، آن است كه در ربيعالاول سال 87ق، فردى بيست و پنج ساله والى مدينه شده و در خانه مروان، با ده نفر از فقها كه عبارتند از: ابن زبير، عبد الله بن عبد الله بن عتبه، ابوبكر بن عبد الرحمن، ابوبكر بن سليمان بن ابى خيثمه، سليمان بن يسار، قاسم بن محمد، سالم بن عبد الله، عبد الله بن عبد الله بن عمر، عبد الله بن عامر بن ربيعه و خارجة بن زيد، ديدار نمود. <ref>[http://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/18234/1/3|همان]</ref>. | ||
خلفاى بعدى، به ترتيب عبارتند از: | خلفاى بعدى، به ترتيب عبارتند از: | ||
«سليمان بن عبد الملك»: وى نيز داراى چهارده پسر بود. محمد بن حزم، قضاوت وى و يزيد بن مهلب، كتابت او را برعهده داشتند و ابوعسكر، حاجب او بود. از جمله حوادث دوران او، عبارتند از: وفات ابراهيم بن يزيد بن اسود، ابوعمران نخعى كه از فقها و بزرگان زمان او بود، در سال 97ق؛ بيعت گرفتن سليمان بن عبد الملك براى فرزندش ايوب و وليعهد شدن او در سال 98ق؛ وفات عبد الله بن عبد الله بن عتبه بن مسعود هذلى در سال 98ق و... <ref> | «سليمان بن عبد الملك»: وى نيز داراى چهارده پسر بود. محمد بن حزم، قضاوت وى و يزيد بن مهلب، كتابت او را برعهده داشتند و ابوعسكر، حاجب او بود. از جمله حوادث دوران او، عبارتند از: وفات ابراهيم بن يزيد بن اسود، ابوعمران نخعى كه از فقها و بزرگان زمان او بود، در سال 97ق؛ بيعت گرفتن سليمان بن عبد الملك براى فرزندش ايوب و وليعهد شدن او در سال 98ق؛ وفات عبد الله بن عبد الله بن عتبه بن مسعود هذلى در سال 98ق و... <ref>[http://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/18234/1/13|همان، ص 13]</ref>. | ||
«ابوحفص عمر بن عبد العزيز بن مروان بن حكم»: مادر وى، ام عاصم، از دختران عاصم بن عمر بن خطاب بوده كه از ابن عمر، انس بن مالك، عبد الله بن جعفر، عمر بن ابى سلمه، سائب بن يزيد، روايت نقل كرده است. <ref> | «ابوحفص عمر بن عبد العزيز بن مروان بن حكم»: مادر وى، ام عاصم، از دختران عاصم بن عمر بن خطاب بوده كه از ابن عمر، انس بن مالك، عبد الله بن جعفر، عمر بن ابى سلمه، سائب بن يزيد، روايت نقل كرده است. <ref>[http://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/18234/1/18|همان، ص 18]</ref>. | ||
او صاحب پنج دختر بوده و مانند خلفاى پيشين، چهارده پسر داشت كه برخى از آنها عبارتند از: عبد الملك كه در نوزده سالگى وفات يافت؛ عبد الله كه والى عراق بوده است. ايوب بن شرحبيل، امير لشكر و عبد الله بن سعيد و عبد الله بن يزيد، كاتب و رجاء بن حيات كندى و ابن ابى رقيه، حاجب او بودند. <ref>[[http://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/18234/1/21|همان، ص 21]]</ref>. | او صاحب پنج دختر بوده و مانند خلفاى پيشين، چهارده پسر داشت كه برخى از آنها عبارتند از: عبد الملك كه در نوزده سالگى وفات يافت؛ عبد الله كه والى عراق بوده است. ايوب بن شرحبيل، امير لشكر و عبد الله بن سعيد و عبد الله بن يزيد، كاتب و رجاء بن حيات كندى و ابن ابى رقيه، حاجب او بودند. <ref>[[http://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/18234/1/21|همان، ص 21]]</ref>. |
ویرایش