۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'زكى الدين' به 'زكىالدين') |
جز (جایگزینی متن - 'مبارك' به 'مبارک') |
||
خط ۶۰: | خط ۶۰: | ||
#:ابن حجر مىگويد.<ref>انباء، 242/7</ref>كه از 790ق تا سال وفاتش ملازم او بوده است و مىگويد من در تعظيم او مبالغة مىكردم حتّى در غيابش او را فقط به نام «امام الائمة» مىخواندم و او نيز مرا دوست مىداشت و با من نهايت ادب را روا مىداشت و در غياب من به تقدم من گواهى مىداد. ابن حجر حاشيۀ عضد و شرح جمع الجوامع را از او فرا گرفت.<ref>همان، 241</ref> | #:ابن حجر مىگويد.<ref>انباء، 242/7</ref>كه از 790ق تا سال وفاتش ملازم او بوده است و مىگويد من در تعظيم او مبالغة مىكردم حتّى در غيابش او را فقط به نام «امام الائمة» مىخواندم و او نيز مرا دوست مىداشت و با من نهايت ادب را روا مىداشت و در غياب من به تقدم من گواهى مىداد. ابن حجر حاشيۀ عضد و شرح جمع الجوامع را از او فرا گرفت.<ref>همان، 241</ref> | ||
#بزرگترين شيخ او در حديث شيخ زينالدين كرد عراقى، عبدالرحيم بن حسين بن عبدالرحمن الكردى، معروف به زين عراقى (د 806 ق) بود. ابن حجر مىگويد كه ده سال ملازم او بوده است.<ref>انباء، 172/5</ref> | #بزرگترين شيخ او در حديث شيخ زينالدين كرد عراقى، عبدالرحيم بن حسين بن عبدالرحمن الكردى، معروف به زين عراقى (د 806 ق) بود. ابن حجر مىگويد كه ده سال ملازم او بوده است.<ref>انباء، 172/5</ref> | ||
#جمالالدين ابوالمعالى عبدالله بن عمر بن على بن | #جمالالدين ابوالمعالى عبدالله بن عمر بن على بن مبارک ازهرى حلاوى (د 807 ق). ابن حجر.<ref>همان، 239/5-241</ref>مىگويد: | ||
#:در ميان شيوخ روايت او كسى در حسن اداء به پاى او نمىرسيد. ابن حجر مسند [[ابن حنبل، احمد بن محمد|احمد بن حنبل]] را در مدتى كوتاه كه مجالس آن طولانى بود از او استماع كرده است. | #:در ميان شيوخ روايت او كسى در حسن اداء به پاى او نمىرسيد. ابن حجر مسند [[ابن حنبل، احمد بن محمد|احمد بن حنبل]] را در مدتى كوتاه كه مجالس آن طولانى بود از او استماع كرده است. | ||
#ابوعلى محمد بن احمد بن على المهدوى البزاز معروف به ابن المطرّز (د 797 ق). ابن حجر مىگويد: قرأت عليه الكثير.<ref>همان، 270/3</ref> | #ابوعلى محمد بن احمد بن على المهدوى البزاز معروف به ابن المطرّز (د 797 ق). ابن حجر مىگويد: قرأت عليه الكثير.<ref>همان، 270/3</ref> | ||
#عبدالرحمن بن احمد بن | #عبدالرحمن بن احمد بن مبارک بن حماد بن تركى الغزّى يا المعرّى.<ref>ابن عماد، 359/6</ref>معروف به ابوالفرج ابن الشّيخه يا ابن الشيخه (د 799 ق). ابن حجر در انباء مىنويسد: او دوست پدرم بود. | ||
#:هنگامى كه پدرم درگذشت، من كودك بودم و او به ديدار ما مىآمد. | #:هنگامى كه پدرم درگذشت، من كودك بودم و او به ديدار ما مىآمد. | ||
#:بعدها كه در صدد آموختن حديث برآمدم، به او پيوستم. او مرا گرامى داشت و به صبر بر مداومت قرائت كتب وا مىداشت تا آنجا كه بيشتر روايات او را فرا گرفتم و [[صحيح مسلم]] را به روايت ابونعيم نزد او قرائت كردم.<ref>348/3</ref> | #:بعدها كه در صدد آموختن حديث برآمدم، به او پيوستم. او مرا گرامى داشت و به صبر بر مداومت قرائت كتب وا مىداشت تا آنجا كه بيشتر روايات او را فرا گرفتم و [[صحيح مسلم]] را به روايت ابونعيم نزد او قرائت كردم.<ref>348/3</ref> |
ویرایش