۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'خاك' به 'خاک') |
جز (جایگزینی متن - 'روحاني' به 'روحانی') |
||
خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
وى در سال 1339 به علت بيمارى و ضعف به توصيه پزشکان مجبور به مراجعت به اردبيل بهطور موقتى شد. وى فعاليتهايى در اردبيل انجام داد كه به علت نيمهكاره ماندن اين فعاليتها تا سال 1347 در اردبيل ماند تا اين كارها به پايان برسند. فعاليتهاى وى در بازگشت به اردبيل، شامل بازسازى مدارس، تدريس علوم حوزوى و همچنين تصميم به احداث يك كارخانه بود كه با ممانعت شاه روبهرو شد. | وى در سال 1339 به علت بيمارى و ضعف به توصيه پزشکان مجبور به مراجعت به اردبيل بهطور موقتى شد. وى فعاليتهايى در اردبيل انجام داد كه به علت نيمهكاره ماندن اين فعاليتها تا سال 1347 در اردبيل ماند تا اين كارها به پايان برسند. فعاليتهاى وى در بازگشت به اردبيل، شامل بازسازى مدارس، تدريس علوم حوزوى و همچنين تصميم به احداث يك كارخانه بود كه با ممانعت شاه روبهرو شد. | ||
او در اردبيل فعاليتهاى سياسى نيز انجام داد. در زمان جنگ شش روزه اعراب و اسرائيل بود كه در آن زمان حكومت ايران از اسرائيل حمايت و بر ضد اعراب خبر منتشر مىكرد كه موسوى اردبيلى در منبرهاى خود به حمايت از اعراب سخنرانى كرد و باعث شد كه حكومت تصميم به دستگيرى وى بگيرد؛ هرچند به خاطر اعتصاب بقيه | او در اردبيل فعاليتهاى سياسى نيز انجام داد. در زمان جنگ شش روزه اعراب و اسرائيل بود كه در آن زمان حكومت ايران از اسرائيل حمايت و بر ضد اعراب خبر منتشر مىكرد كه موسوى اردبيلى در منبرهاى خود به حمايت از اعراب سخنرانى كرد و باعث شد كه حكومت تصميم به دستگيرى وى بگيرد؛ هرچند به خاطر اعتصاب بقيه روحانیون از اين كار منصرف شده، به تذكر اكتفا كرد. | ||
يكى از آثار او كه در اردبيل انتشار يافت، كتاب «جمال ابهى» بود كه در پاسخ به اظهارات بهائيان نوشته شده بود. شهر اردبيل محل زندگى يكى از هجده نفر از پيروان اوليه علىمحمد باب، به نام ملا يوسف اردبيلى بود. بهائيان، ملا يوسف اردبيلى را اهل روستاى ملا يوسف در نزديكى اردبيل مىدانند. | يكى از آثار او كه در اردبيل انتشار يافت، كتاب «جمال ابهى» بود كه در پاسخ به اظهارات بهائيان نوشته شده بود. شهر اردبيل محل زندگى يكى از هجده نفر از پيروان اوليه علىمحمد باب، به نام ملا يوسف اردبيلى بود. بهائيان، ملا يوسف اردبيلى را اهل روستاى ملا يوسف در نزديكى اردبيل مىدانند. | ||
خط ۵۶: | خط ۵۶: | ||
ایشان در تهران ضمن ادامه تدریس خارج فقه، چند نهاد فرهنگی را تأسیس نمود. اول: مسجد و كانون توحيد در خيابان پرچم. دوم: مدارس راهنمايى و دبيرستان مفيد و سوم: مؤسسه خيريه مكتب اميرالمؤمنين عليهالسّلام. | ایشان در تهران ضمن ادامه تدریس خارج فقه، چند نهاد فرهنگی را تأسیس نمود. اول: مسجد و كانون توحيد در خيابان پرچم. دوم: مدارس راهنمايى و دبيرستان مفيد و سوم: مؤسسه خيريه مكتب اميرالمؤمنين عليهالسّلام. | ||
در سال 1357، ایشان علاوه بر عضویت در شورای انقلاب، در جامعه | در سال 1357، ایشان علاوه بر عضویت در شورای انقلاب، در جامعه روحانیت مبارز تهران نیز عضویت داشتند، و همچنین از اعضاء هيئت مؤسس جامعة الزهراء قم نیز بودند. | ||
در سال 1358 دادستان كل كشور و عضو مجلس خبرگان رهبرى دوره اول از تهران گردیدند | در سال 1358 دادستان كل كشور و عضو مجلس خبرگان رهبرى دوره اول از تهران گردیدند | ||
ایشان در سال 1360 رئيس ديوان عالى كشور گردیدند. | ایشان در سال 1360 رئيس ديوان عالى كشور گردیدند. |
ویرایش