پرش به محتوا

ابن تغری بردی، یوسف بن تغری بردی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'جمال‌ الدين' به 'جمال‌الدين'
جز (جایگزینی متن - 'شهاب‌ الدين' به 'شهاب‌الدين')
جز (جایگزینی متن - 'جمال‌ الدين' به 'جمال‌الدين')
خط ۳۸: خط ۳۸:




ابوالمحاسن جمال‌ الدين يوسف بن تغري بردي بن عبداللّه ظاهرى حنفي(حدود 812-874 ق) مورخ مسلمان.وى در خانۀ امير منجك، جنب مدرسۀ سلطان حسن در قاهره زاده شد و به گفتۀ خود ابن تغرى بردى در «النجوم» تولدش تخمينا پس از 811ق بوده است.تغرى بردى، پدر ابوالمحاسن، را-كه از غلامان ترك‌نژاد رومى‌بود-ملك ظاهر برقوق، پادشاه مصر، در اوايل سلطنتش خريد و آزاد ساخت و اواز خاصگى و ساقيگرى كار را آغاز كرد تا به اتابكى (فرماندهى)سپاه مصر و نيابت شام رسيد.و سرانجام در 815ق درگذشت.از وى ده فرزند باقى ماند كه يوسف كوچكترين آنها بود.پس از درگذشت‌پدر، تربيت يوسف را ناصر‌ الدين محمد، معروف به [[ابن عدیم، عمر بن احمد |ابن عديم]] يا ابن ابى جراد كه شوهر خواهر او بودبه عهده گرفت.پس از مرگ [[ابن عدیم، عمر بن احمد |ابن عديم]] وى تحت سرپرستى جلال‌ الدين عبدالرحمن بلقينى شافعى قرار گرفت.وى حفظ قرآن را به تغرى آموخت.يوسف مختصر قدورى را نيز ازبر كرد.فقه را از شمس‌الدين محمد رومى حنفى‌و بهاء‌ الدين ابوالبقاء حنفى و..، نحو را از تقى‌ الدين شمنّى، تصريف را از علاء‌ الدين رومى و ديگران، بديع و ادبيات‌را از علامه شهاب‌الدين احمد بن عربشاه دمشقى حنفى، فرا گرفت و معانى و بيان و شرح عقايد سعد‌ الدين را نزد محيى‌ الدين كافيه‌جى خواند.او از محضر بسيارى دانشمندان چون [[مقریزی، احمد بن علی|مقريزى]]، عبدالرحمن زركشى بهره برد و از آنان اجازه دريافت كرد.
ابوالمحاسن جمال‌الدين يوسف بن تغري بردي بن عبداللّه ظاهرى حنفي(حدود 812-874 ق) مورخ مسلمان.وى در خانۀ امير منجك، جنب مدرسۀ سلطان حسن در قاهره زاده شد و به گفتۀ خود ابن تغرى بردى در «النجوم» تولدش تخمينا پس از 811ق بوده است.تغرى بردى، پدر ابوالمحاسن، را-كه از غلامان ترك‌نژاد رومى‌بود-ملك ظاهر برقوق، پادشاه مصر، در اوايل سلطنتش خريد و آزاد ساخت و اواز خاصگى و ساقيگرى كار را آغاز كرد تا به اتابكى (فرماندهى)سپاه مصر و نيابت شام رسيد.و سرانجام در 815ق درگذشت.از وى ده فرزند باقى ماند كه يوسف كوچكترين آنها بود.پس از درگذشت‌پدر، تربيت يوسف را ناصر‌ الدين محمد، معروف به [[ابن عدیم، عمر بن احمد |ابن عديم]] يا ابن ابى جراد كه شوهر خواهر او بودبه عهده گرفت.پس از مرگ [[ابن عدیم، عمر بن احمد |ابن عديم]] وى تحت سرپرستى جلال‌ الدين عبدالرحمن بلقينى شافعى قرار گرفت.وى حفظ قرآن را به تغرى آموخت.يوسف مختصر قدورى را نيز ازبر كرد.فقه را از شمس‌الدين محمد رومى حنفى‌و بهاء‌ الدين ابوالبقاء حنفى و..، نحو را از تقى‌ الدين شمنّى، تصريف را از علاء‌ الدين رومى و ديگران، بديع و ادبيات‌را از علامه شهاب‌الدين احمد بن عربشاه دمشقى حنفى، فرا گرفت و معانى و بيان و شرح عقايد سعد‌ الدين را نزد محيى‌ الدين كافيه‌جى خواند.او از محضر بسيارى دانشمندان چون [[مقریزی، احمد بن علی|مقريزى]]، عبدالرحمن زركشى بهره برد و از آنان اجازه دريافت كرد.


ابن تغرى به دانش تاريخ دل بست و ملازمت مورخان روزگار خود يعنى محمود بن احمد عينى و [[مقریزی، احمد بن علی|مقريزى]] را اختيار كرد و در اين راه جهد فراوان نمود.جودت ذهن و فهم صحيح، ابن تغرى را يارى كرد تا در اين علم سرآمد شدو به تأليف و تصنيف پرداخت.
ابن تغرى به دانش تاريخ دل بست و ملازمت مورخان روزگار خود يعنى محمود بن احمد عينى و [[مقریزی، احمد بن علی|مقريزى]] را اختيار كرد و در اين راه جهد فراوان نمود.جودت ذهن و فهم صحيح، ابن تغرى را يارى كرد تا در اين علم سرآمد شدو به تأليف و تصنيف پرداخت.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش