پرش به محتوا

دیوان اشعار حسن زاده آملی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ' {{' به '{{'
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' {{' به '{{')
خط ۳۱: خط ۳۱:


در بند اول آمده است:
در بند اول آمده است:
 
{{شعر}}{{ب|''به بسم الله الرحمن الرحيم است''|2=''كه عارف در مقام كن مقيم است''}}{{ب|''كن الله و بسم الله عارف''|2=''چه خوش وزنند در بحر معارف''}}{{پایان شعر}}
{{شعر}}
{{ب|''به بسم الله الرحمن الرحيم است''|2=''كه عارف در مقام كن مقيم است''}}
{{ب|''كن الله و بسم الله عارف''|2=''چه خوش وزنند در بحر معارف''}}
{{پایان شعر}}


الى آخر
الى آخر


استاد خود در وصف دفتر دل سروده است:
استاد خود در وصف دفتر دل سروده است:
 
{{شعر}}{{ب|''چو اين دفتر حكايت دارد از دل''|2=''بسى حرف و شكايت دارد از دل''}}{{ب|''بحكم طالعش از اختر دل''|2=''نهادم نام او را دفتر دل ''}}{{ب|''زطوفانى درياى دل من''|2=''صدفهايى كه دارد ساحل من ''}}{{ب|''بسى از آن صدفها را ز ساحل''|2=''نمودم جمع و شد اين دفتر دل ''}}{{پایان شعر}}
{{شعر}}
{{ب|''چو اين دفتر حكايت دارد از دل''|2=''بسى حرف و شكايت دارد از دل''}}
{{ب|''بحكم طالعش از اختر دل''|2=''نهادم نام او را دفتر دل ''}}
{{ب|''زطوفانى درياى دل من''|2=''صدفهايى كه دارد ساحل من ''}}
{{ب|''بسى از آن صدفها را ز ساحل''|2=''نمودم جمع و شد اين دفتر دل ''}}
{{پایان شعر}}


شايان ذكر است كه نوع غزليات ديوان و خصوصا دفتر دل در حال رياضت و داشتن اربعين سروده شده است.آرى به فرموده بابا طاهر:
شايان ذكر است كه نوع غزليات ديوان و خصوصا دفتر دل در حال رياضت و داشتن اربعين سروده شده است.آرى به فرموده بابا طاهر:
 
{{شعر}}{{ب|''حقيقت بشنو از پور فريدون''|2=''كه شعله از تنور سرد نايى''}}{{پایان شعر}}
{{شعر}}
{{ب|''حقيقت بشنو از پور فريدون''|2=''كه شعله از تنور سرد نايى''}}
{{پایان شعر}}


مرحوم حاج ميرزا مهدى الهى قمشه اى، آن عارف بزرگ و شاعر سترگ كه صدر ديوان اشعار به دستخط مبارك آن جناب مزين است، در وصف سروده‌هاى استاد چنين نگاشته است:
مرحوم حاج ميرزا مهدى الهى قمشه اى، آن عارف بزرگ و شاعر سترگ كه صدر ديوان اشعار به دستخط مبارك آن جناب مزين است، در وصف سروده‌هاى استاد چنين نگاشته است:
خط ۶۳: خط ۵۰:


و اينك نمونه اى از سروده‌هاى استاد:
و اينك نمونه اى از سروده‌هاى استاد:
{{شعر}}{{ب|''ره عشق است و نوش و نيش دارد''|2=''هزاران گردنه در پيش دارد''}}{{ب|''برو راه خود و امثال خود گير ''|2=''كه اين ره لايق درويش دارد''}}{{ب|''كجا ره می‌برد در بزم خوبان ''|2=''هر آنكو نفس بدانديش دارد''}}{{ب|''به كام دل رسيدن آرزو نيست ''|2=''كه سالك را اسير خويش دارد''}}{{ب|''شنيدم عاشقى فرزانه مى گفت''|2=''چو من ديوانه ديگر كيش دارد''}}{{ب|''عجب بزمى است خلوتگاه معشوق''|2=''كه در شب عاشق دل ريش دارد''}}{{ب|''حسن را ار تمناى وصال است ''|2=''دلش را دور از تشويش دارد''}}{{پایان شعر}}


{{شعر}}
{{ب|''ره عشق است و نوش و نيش دارد''|2=''هزاران گردنه در پيش دارد''}}
{{ب|''برو راه خود و امثال خود گير ''|2=''كه اين ره لايق درويش دارد''}}
{{ب|''كجا ره می‌برد در بزم خوبان ''|2=''هر آنكو نفس بدانديش دارد''}}
{{ب|''به كام دل رسيدن آرزو نيست ''|2=''كه سالك را اسير خويش دارد''}}
{{ب|''شنيدم عاشقى فرزانه مى گفت''|2=''چو من ديوانه ديگر كيش دارد''}}
{{ب|''عجب بزمى است خلوتگاه معشوق''|2=''كه در شب عاشق دل ريش دارد''}}
{{ب|''حسن را ار تمناى وصال است ''|2=''دلش را دور از تشويش دارد''}}
{{پایان شعر}}
{{شعر}}
{{ب|''من مات قد و قامت موزون توام''|2=''دل داده آن جمال بيچون توام''}}
{{ب|''حاشا كه بگويمت تو ليلاى منى''|2=''اما من دل باخته مجنون توام''}}


{{شعر}}{{ب|''من مات قد و قامت موزون توام''|2=''دل داده آن جمال بيچون توام''}}{{ب|''حاشا كه بگويمت تو ليلاى منى''|2=''اما من دل باخته مجنون توام''}}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}




{{شعر}}{{ب|''اى يك ده و دو كه جمله روحيد همه''|2=''از صبح ازل مست صبوحيد همه''}}{{ب|''افتاده به قلزم فناييم و شما ''|2=''بر كشتى كائنات نوحيد همه''}}{{پایان شعر}}


{{شعر}}
{{ب|''اى يك ده و دو كه جمله روحيد همه''|2=''از صبح ازل مست صبوحيد همه''}}
{{ب|''افتاده به قلزم فناييم و شما ''|2=''بر كشتى كائنات نوحيد همه''}}
{{پایان شعر}}


 
{{شعر}}{{ب|''سرمايه راهرو حضور و ادب است''|2=''آنگاه يكى همت و ديگر طلب است''}}{{ب|''ناچار بود رهرو از اين چار اصول''|2=''ورنه به مراد دل رسيدن عجب است''}}{{پایان شعر}}
 
{{شعر}}
{{ب|''سرمايه راهرو حضور و ادب است''|2=''آنگاه يكى همت و ديگر طلب است''}}
{{ب|''ناچار بود رهرو از اين چار اصول''|2=''ورنه به مراد دل رسيدن عجب است''}}
{{پایان شعر}}




۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش