۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
محمد نعیم: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'مىماند' به 'می‌ماند'
جز (جایگزینی متن - 'شاهجهانآبادى' به 'شاهجهانآبادى') |
جز (جایگزینی متن - 'مىماند' به 'می‌ماند') |
||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
«محمد نعیم»، عارفی بلندپایه، اما گمنام و یکی از شارحان مثنوی است. علی‌رغم جستجوهاى فراوان تا زمان نگارش این سطور، هیچ اطلاعى از وی به دست نیامده است. در تذکره شعراى پنجاب، به نقل از مقالات الشعراء میر علیشیر قانع تتوى، از شخصیتى به نام «محمد نعیم پنجابى» چنین یاد شده است: «محمد نعیم، از مردم پنجاب بوده، دو سه روزى در بلده تته (سند) اقامت داشت»<ref>ر.ک: نعیم، محمد، صفحه پنجاه - پنجاه‌ویک</ref>. | «محمد نعیم»، عارفی بلندپایه، اما گمنام و یکی از شارحان مثنوی است. علی‌رغم جستجوهاى فراوان تا زمان نگارش این سطور، هیچ اطلاعى از وی به دست نیامده است. در تذکره شعراى پنجاب، به نقل از مقالات الشعراء میر علیشیر قانع تتوى، از شخصیتى به نام «محمد نعیم پنجابى» چنین یاد شده است: «محمد نعیم، از مردم پنجاب بوده، دو سه روزى در بلده تته (سند) اقامت داشت»<ref>ر.ک: نعیم، محمد، صفحه پنجاه - پنجاه‌ویک</ref>. | ||
در «منتخب اللطائف» نیز از شخصیتى به نام نعیم شاهجهانآبادى، این‌گونه یاد شده است: «میر محمد نعیم، نعیم تخلص، از سادات شاهجهانآباد است. در ملک کتهر آمده پیش نواب عنایت‌الله‌خان خلف‌الرشید حافظ رحمت‌خان بهادر | در «منتخب اللطائف» نیز از شخصیتى به نام نعیم شاهجهانآبادى، این‌گونه یاد شده است: «میر محمد نعیم، نعیم تخلص، از سادات شاهجهانآباد است. در ملک کتهر آمده پیش نواب عنایت‌الله‌خان خلف‌الرشید حافظ رحمت‌خان بهادر می‌ماند. در آن ایام چند رسایل عروض و قافیه و غیره از فقیر سند کرده. در سنه یکهزارویکصدوهشتاد فوت شد و شعر ریخته که عبارت از زبان اردو باشد، اکثر مى‌گفت و گاهى شعر فارسى نیز موزون مى‌کرد. منه: | ||
'''چو شمع جمله بدن صرف سوختن کردم | '''چو شمع جمله بدن صرف سوختن کردم | ||
هنوز در دلِ من ذوق سوختن باقى است'''»<ref>ر.ک: همان</ref>. | هنوز در دلِ من ذوق سوختن باقى است'''»<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||