۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'نزديك' به 'نزدیک ') |
جز (جایگزینی متن - 'نظام الملك' به 'نظامالملک') |
||
خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
#جانشينان ملكشاه (590 - 485ق). | #جانشينان ملكشاه (590 - 485ق). | ||
نمايندگان گروههاى مركزيتگراى حكومت سلجوقيان، به رغم طغرل و وزيرش، عبدالملك كندرى از سلطنت آلپ ارسلان پشتيبانى كردند و او را پس از طغرل بر تخت شاهى نشاندند. اين رخداد افزون بر اينكه موجب گردش نخبگان ديوانى و نظامى و دينى و اجتماعى در جامعه سلجوقى شد، آغاز دورهاى سى ساله براى اوج گيرى قدرت و شكوه سلجوقيان بود. برخى از اعضاى داراى نفوذ سلجوقى، بر پايه حقوق و سنتهاى صحرا گردى، جابهجايى قدرت را با ولايتعهدى نپذيرفتند و آلپ ارسلان ناگزير بارها به نبرد با آنان پرداخت و سركوبشان كرد. گروههاى قبيلهاى ترك نيز در قلمرو سلجوقيان، پيوسه مشكلاتى پديد مىآوردند و آلپ ارسلان بر پايه ديدگاه وزيرش، خواجه | نمايندگان گروههاى مركزيتگراى حكومت سلجوقيان، به رغم طغرل و وزيرش، عبدالملك كندرى از سلطنت آلپ ارسلان پشتيبانى كردند و او را پس از طغرل بر تخت شاهى نشاندند. اين رخداد افزون بر اينكه موجب گردش نخبگان ديوانى و نظامى و دينى و اجتماعى در جامعه سلجوقى شد، آغاز دورهاى سى ساله براى اوج گيرى قدرت و شكوه سلجوقيان بود. برخى از اعضاى داراى نفوذ سلجوقى، بر پايه حقوق و سنتهاى صحرا گردى، جابهجايى قدرت را با ولايتعهدى نپذيرفتند و آلپ ارسلان ناگزير بارها به نبرد با آنان پرداخت و سركوبشان كرد. گروههاى قبيلهاى ترك نيز در قلمرو سلجوقيان، پيوسه مشكلاتى پديد مىآوردند و آلپ ارسلان بر پايه ديدگاه وزيرش، خواجه نظامالملک، سياست راهبرد آنان را به آناتولى و شامات در پيش گرفت و اين برنامه در هر دو حوزه به بحرانهايى منطقهاى دامن زد و كوششهاى تركان غز در مرزهاى امپراتورى بيزانس در آناتولى، جنگهاى فراوانى در ارمنستان، گرجستان و ملازگرد به دنبال آورد. | ||
مسلمانان، كشورهاى مسيحى نزدیک را به كشورهاى اسلامى (روم شرقى)، «بلاد روم» مىخواندند و از اين رو، عربان نيز سرزمين پهناور آسياى صغير را كه در اواخر قرن پنجم هجرى قمرى با چيرگى سلجوقيان بر آنجا به دست مسلمانان افتاد، «روم» ناميدند. اين منطقه، پل ارتباطى آسيا و اروپا و ميدان برخورد انديشههاى شرقى و غربى به شمار مىرفت. آلپ ارسلان بر پادشاه روم (رومانوس ديوجانس) پيروز شد و پس از او پسرش، ملكشاه بر جاى او نشست و سليمان بن قتلمش را به آسياى صغير فرستاد و پيشروىها و فتوحات او در سرزمينهاى امپراطورى بيزانس موجب شد كه حكومت مركزى، او را به فرمانروايى بر اين منطقه بگمارد (470 ق) و حكومت قدرتمند «سلاجقه» را در روم بنياد نهد. | مسلمانان، كشورهاى مسيحى نزدیک را به كشورهاى اسلامى (روم شرقى)، «بلاد روم» مىخواندند و از اين رو، عربان نيز سرزمين پهناور آسياى صغير را كه در اواخر قرن پنجم هجرى قمرى با چيرگى سلجوقيان بر آنجا به دست مسلمانان افتاد، «روم» ناميدند. اين منطقه، پل ارتباطى آسيا و اروپا و ميدان برخورد انديشههاى شرقى و غربى به شمار مىرفت. آلپ ارسلان بر پادشاه روم (رومانوس ديوجانس) پيروز شد و پس از او پسرش، ملكشاه بر جاى او نشست و سليمان بن قتلمش را به آسياى صغير فرستاد و پيشروىها و فتوحات او در سرزمينهاى امپراطورى بيزانس موجب شد كه حكومت مركزى، او را به فرمانروايى بر اين منطقه بگمارد (470 ق) و حكومت قدرتمند «سلاجقه» را در روم بنياد نهد. |
ویرایش