۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '| پس از = | پیش از = ' به '| پس از = | پیش از =') |
جز (جایگزینی متن - 'عمدتا' به 'عمدتاً') |
||
خط ۵۲: | خط ۵۲: | ||
روش حديثى علامه ماحوزى در اين اثر روشى مزجيافته از نقل و عقل، استوار بر دادههاى تاريخى، بناشده بر استدلالهاى روشن كلامى و نمونه برجستهاى از تبلور عينى فقه الحديث شيعى مىباشد. مؤلف، نخست روايت گزين شده را نقل مىكند و سند حديث را كاملاً ذكر مىنمايد و به نام منبع و نويسنده آن و گاه هم به مكانت و اصالت علمى آن دو اشاراتى دارد. در ادامه، متن حديث را بهنحو تمام آورده و اگر ديگر منابع نقل همگون داشته و در آنها افزوده يا كاستى هم باشد، در پى همان حديث متذكر مىشود كه در مواردى به دهها روايت مىرسد. | روش حديثى علامه ماحوزى در اين اثر روشى مزجيافته از نقل و عقل، استوار بر دادههاى تاريخى، بناشده بر استدلالهاى روشن كلامى و نمونه برجستهاى از تبلور عينى فقه الحديث شيعى مىباشد. مؤلف، نخست روايت گزين شده را نقل مىكند و سند حديث را كاملاً ذكر مىنمايد و به نام منبع و نويسنده آن و گاه هم به مكانت و اصالت علمى آن دو اشاراتى دارد. در ادامه، متن حديث را بهنحو تمام آورده و اگر ديگر منابع نقل همگون داشته و در آنها افزوده يا كاستى هم باشد، در پى همان حديث متذكر مىشود كه در مواردى به دهها روايت مىرسد. | ||
پس از مرحله نقل، وارد شرح و بسط روايت مىشود كه عمده نكات رجالى، ادبى، معنى لغات، تاريخى، عقيدتى و... را شامل مىگردد. بيشتر اين نكات در پانوشت و مقدارى هم در متن آمده است. جز در موارد بسيار اندكى، همگى روايات، مورد بازكاوى و نقد متن واقع شده است. استنباط پيام روايات، وجهه مهم روش وى در اين بخش مىباشد كه در همه جا رعايت كرده و بر بيان آن تأكيد ورزيده است و آن پيام چنين است كه همگى اين روايات بر حقانيت امامت بلافصل على(ع) دلالتى صريح و استوار دارند. اگر روايت مذكور به موضوعات معرفتى ديگرى هم اشارتى داشته باشد آنها را در لابهلاى اين مباحث و ذيل عناوين خاصى مطرح مىكند. از شعر | پس از مرحله نقل، وارد شرح و بسط روايت مىشود كه عمده نكات رجالى، ادبى، معنى لغات، تاريخى، عقيدتى و... را شامل مىگردد. بيشتر اين نكات در پانوشت و مقدارى هم در متن آمده است. جز در موارد بسيار اندكى، همگى روايات، مورد بازكاوى و نقد متن واقع شده است. استنباط پيام روايات، وجهه مهم روش وى در اين بخش مىباشد كه در همه جا رعايت كرده و بر بيان آن تأكيد ورزيده است و آن پيام چنين است كه همگى اين روايات بر حقانيت امامت بلافصل على(ع) دلالتى صريح و استوار دارند. اگر روايت مذكور به موضوعات معرفتى ديگرى هم اشارتى داشته باشد آنها را در لابهلاى اين مباحث و ذيل عناوين خاصى مطرح مىكند. از شعر عمدتاًً در استشهاد بر مدعا، گاه در بيان معناى واژگان حديث و در شناساندن پيشينه تاريخى مطلبى بهره جسته است.<ref>همان</ref> | ||
از ويژگىهاى برجسته اين اثر، گستره آگاهىهاى مؤلف آن از كتب حديثى، كلامى، اصولى، فقهى، تفسيرى اهل سنّت، شيعه و آراى مشهور و غير مشهور دانشمندان آنها بوده است. نقل قول فراوان مؤلف آن از منابع مرجع دانشهاى مختلف اسلامى، بيانگر آن است كه وى به اين كتابها دسترسى داشته و پرشمار از آنان مطلب و نكتههاى ظريفى به قلم آورده است.<ref>همان، ص51</ref> | از ويژگىهاى برجسته اين اثر، گستره آگاهىهاى مؤلف آن از كتب حديثى، كلامى، اصولى، فقهى، تفسيرى اهل سنّت، شيعه و آراى مشهور و غير مشهور دانشمندان آنها بوده است. نقل قول فراوان مؤلف آن از منابع مرجع دانشهاى مختلف اسلامى، بيانگر آن است كه وى به اين كتابها دسترسى داشته و پرشمار از آنان مطلب و نكتههاى ظريفى به قلم آورده است.<ref>همان، ص51</ref> |
ویرایش