۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
(غنی سازی متن) |
|||
خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
</div> | </div> | ||
'''آيتالله مجتبى تهرانى''' (۱۳۱۶- ۱۳۹۱ش) | '''آيتالله مجتبى تهرانى''' (۱۳۱۶- ۱۳۹۱ش)، مجتهد، فقیه، استاد اخلاق، مدرس فقه و اصول حوزههاى علميه تهران، مانند مدرسه مروى | ||
== ولادت == | == ولادت == | ||
خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
سپس بههمراه پدر به مدّت سه سال به مشهد مهاجرت کرد و مشغول دروس مقدّمات شد. بهطور خصوصی در درس محمدتقی ادیب نیشابوری شرکت کرد. در سال ۱۳۳۴ه.ش در ۱۸سالگی به قم رفت. [[خمینی، سید روحالله|امام خمینی]]، [[بروجردی، حسین|سید حسین بروجردی]]، [[گلپایگانی، محمدرضا|سید محمدرضا گلپایگانی]]، [[طباطبایی، محمدحسین|سید محمد حسین طباطبایی]]، [[محقق داماد، محمد|سید محمد محقق داماد]] از جمله اساتید او بودند. وی در ۲۵ سالگی به درجه اجتهاد رسید. | سپس بههمراه پدر به مدّت سه سال به مشهد مهاجرت کرد و مشغول دروس مقدّمات شد. بهطور خصوصی در درس محمدتقی ادیب نیشابوری شرکت کرد. در سال ۱۳۳۴ه.ش در ۱۸سالگی به قم رفت. [[خمینی، سید روحالله|امام خمینی]]، [[بروجردی، حسین|سید حسین بروجردی]]، [[گلپایگانی، محمدرضا|سید محمدرضا گلپایگانی]]، [[طباطبایی، محمدحسین|سید محمد حسین طباطبایی]]، [[محقق داماد، محمد|سید محمد محقق داماد]] از جمله اساتید او بودند. وی در ۲۵ سالگی به درجه اجتهاد رسید. | ||
آیتالله تهرانی، تقریرات درس بیع [[خمینی، سید روحالله|امام خمینی]] را جمعآوری و با اجازه او به صورت یک اثر مستقل منتشر کرد. | |||
کتاب مکاسب محرمه [[خمینی، سید روحالله|آیتالله خمینی]] و همچنین دو جلد رسائل اصولی او نیز به همت شیخ مجتبی تنظیم و منتشر شد. تهرانی به امام خمینی علاقه ویژهای داشت و خود گفته بود که «از [[خمینی، سید روحالله|آیتالله خمینی]] بیشتر از پدرش استفاده کرده است.» وی مدتی نیز با مصطفی خمینی هم مباحثه بود. | |||
وی با [[آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن|آقابزرگ تهرانی]] نیز رابطه ویژهای داشت و خود گفته بود «[[آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن|آقا بزرگ]] تا آخر عمر، هر ماه رمضان یک افطاری دونفری مرا دعوت میکرد. | |||
با درگذشت [[بروجردی، حسین|آیتالله بروجردی]] و مطرح شدن مرجعیت [[خمینی، سید روحالله|امام خمینی]] و با توجه به اینکه نسخههای نامطلوب و حاوی اغلاط و اشتباه از رسالۀ [[خمینی، سید روحالله|امام خمینی]] در دست مردم بود، او شاگرد خود، مجتبی تهرانی را مأمور به جمعآوری فتاوا و تنظیم صحیحترین نسخه از رسالۀ عملیه و مناسک حج خویش گرداند که در سال۱۳۴۳هـش به چاپ رسید و در دسترس مقّلدان قرار گرفت. بعدها تهرانی بههمراهی بعضی دیگر از شاگردان [[خمینی، سید روحالله|امام خمینی]]، کتابخانۀ او را در قم دایر کردند که سهسال بعد توسّط ساواک تعطیل شد. | |||
در سال ۱۳۴۷هـش به نجف رفت و در اقامت سه ساله، در مدرسۀ آیتالله بروجردی کفایه تدریس کرد و در درس [[خمینی، سید روحالله|امام خمینی]] شرکت کرد، در درسهای خارج اصول سید ابوالقاسم خویی و سیدمحسن حکیم حاضر شد. | |||
مجموعهى مباحث چندين سالهى اخلاق و عرفان ايشان، تاكنون بر دو هزار درس بالغ شده و همچنان نيز اين كوثر پرفيض در فيضان و جريان است. | مجموعهى مباحث چندين سالهى اخلاق و عرفان ايشان، تاكنون بر دو هزار درس بالغ شده و همچنان نيز اين كوثر پرفيض در فيضان و جريان است. |
ویرایش