۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' های ' به 'های ') |
جز (جایگزینی متن - '</div> '''' به '</div> '''') |
||
خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''ابومحمّد، حسن بن على، ملقّب به تقىالدين، معروف به ابن داوود حلى'''، چنانكه در كتاب رجالش گفته است، پنجم جمادى الآخر 647ق، ولادت يافت. در كتابهاى تراجم به محل ولادتش، اشاره نشده، اما از آنجا كه نزد دانشمندان نامآور حلّه دانش آموخته، احتمالا بيشتر عمرش را در اين شهر گذرانده و در همين شهر نشو و نما كرده است. نيز به قرينه اينكه ابن داوود، استادش [[ابن طاووس، علی بن موسی|ابن طاووس]] را بغدادى التحصيل خوانده و از سوى ديگر، گفته كه تا هنگام مرگ، قرين او بوده، روشن مىشود كه گويا مدتى نيز در بغداد اقامت داشته است. همچنين بر اساس بيتى از ارجوزه «عقد الجواهر»، او در ذى قعده 700ق، در كاظمين بوده و نيز در ارجوزه «منهج التقويم»، از نعمت مجاورت و زندگى در نجف ياد كرده است. | '''ابومحمّد، حسن بن على، ملقّب به تقىالدين، معروف به ابن داوود حلى'''، چنانكه در كتاب رجالش گفته است، پنجم جمادى الآخر 647ق، ولادت يافت. در كتابهاى تراجم به محل ولادتش، اشاره نشده، اما از آنجا كه نزد دانشمندان نامآور حلّه دانش آموخته، احتمالا بيشتر عمرش را در اين شهر گذرانده و در همين شهر نشو و نما كرده است. نيز به قرينه اينكه ابن داوود، استادش [[ابن طاووس، علی بن موسی|ابن طاووس]] را بغدادى التحصيل خوانده و از سوى ديگر، گفته كه تا هنگام مرگ، قرين او بوده، روشن مىشود كه گويا مدتى نيز در بغداد اقامت داشته است. همچنين بر اساس بيتى از ارجوزه «عقد الجواهر»، او در ذى قعده 700ق، در كاظمين بوده و نيز در ارجوزه «منهج التقويم»، از نعمت مجاورت و زندگى در نجف ياد كرده است. |
ویرایش